Τι άρωμα φοράς, γιαγιά;

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Στο μυαλό μου από μικρό παιδί συνδύαζα μνήμες,πρόσωπα καί διάφορα μέρη με κάποια χαρακτηριστική μυρωδιά,που όταν τυγχαίνει να την ''ξανασυναντήσω'',ανασυστάται αμέσως στο νού μου η εικόνα με την οποία την έχω ταυτίσει. Μην μου πείτε πως δεν έχετε πάθει κι εσείς το ίδιο.... Είμαι πεποισμένη ότι σας έχει τύχει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σας.
   ''Τι άρωμα φοράς,γιαγιά;'' είναι ο τίτλος του βιβλίου που διάβασα καί σας παρουσιάζω σήμερα. Αν καί πρώτη μου επαφή με την γραφή της συγγραφέως κυρίας Βαρβάρας Βαγιάκου-Βλαχοπούλου,μπορώ να πώ ότι μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις μαζί με μία γλυκόπικρη γεύση στα χείλη.
    Αναμνήσεις,αγάπη,συγκίνηση καί νοσταλγία θα είναι οι συνοδοιπόροι σας σε αυτό το ταξίδι της ψυχής. Μαζί με τους ήρωες του βιβλίου,θα ζήσετε καταστάσεις που πολύ πιθανό να σας θυμίσουν γεγονότα της δική σας ζωής.
    Η πλοκή του βιβλίου βασίζεται σε αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσα σε μία γιαγιά καί την εγγονή της από την πρώτη κιόλας μέρα γέννησης της δεύτερης έως καί την τελευταία μέρα ζωής της πρώτης. Ένα δεσμό που πολύ ζηλεύουν καί θα επιθυμούσαν να είχαν κι εκείνοι στη ζωή τους.
    Οι εικόνες,τα συναισθήματα καί οι περιγραφές αυτών μέσα στο κείμενο είναι τόσο έντονες καί χαρακτηριστικές,που καθένας κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου θα έχει την αίσθηση ότι συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
    Η γλώσσα του απλή αλλά συνάμα με μία ελαφριά λυρικότητα,που οφείλεται στην χρήση γνωστών ποιημάτων από την μεριά της συγγραφέως,δίνει στο κείμενο ζωντάνια καί μία οικειόητα με αποτέλεσμα να γίνεται αρεστό στον αναγνώστη.
    Μου άρεσε πολύ,επίσης,η γρήγορη αλλά με ουσία εξέλιξη της υπόθεσης απαλλαγμένη από περιττές επαναλήψεις ή φιοριτούρες μόνο καί μόνο για να εντυπωσιαστεί το αναγνωστικό κοινό. Ήταν ένα πολύ καλό βιβλίο,που αξίζει κάποιος να αφιερώσει το χρόνο του σε αυτό.
    Εύστοχος για μένα ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζει η συγγραφέας να ξεκινήσει καί να τελειώσει η ιστορία του βιβλίου,βασισμένη στην ερώτηση που απευθύνει η εγγονή στην γιαγιά. ''Τι άρωμα φοράς,γιαγιά;'' είναι η αφορμή ή καλύτερο η αρχή του νήματος που θα μας βοηθήσει μέσα από την εξιστόρηση των γεγονότων,να φτάσουμε μέχρι το τέλος.
    Δεν θα σας πώ παραπάνω λόγια,μόνο ότι αξίζει να το διαβάσετε. Θα σας αρέσει πολύ. Καί κάτι ακόμα. Μην αφήσετε ποτέ τις ''μυρωδιές'' να ξεθωριάσουν... Κρατήστε τις όσο περισσότερο μπορείτε.
                                                        Καλά σας αναγνώσματα!

                                                               ΠΕΡΙΛΉΨΗ

Σχέσεις γιαγιάς-εγγονής:
Ψυχογραφικές αναλύσεις εναλλασσόμενες με γοργή κινητικότητα και τρυφερή προσέγγιση. Βύθισμα στα γεγονότα της ζωής της ηρωίδας με συναισθηματισμό ποιητικοποίησης της πεζογραφίας. Βουερό κύλισμα χωρίς επιστροφή σε βιωματικές οδυνηρές καταστάσεις, που με άπειρη αγάπη, τρυφερότητα και νοσταλγία, η συγγραφέας τις μεταλαμπαδεύει στη νέα γενιά για να πορευτεί κι αυτή τον δικό της δρόμο με διδαχές, εμπειρίες και συναισθήματα, εφόδια για τα δικά της μελλούμενα.
Η γιαγιά εμπιστεύεται τα βιώματά της στην πένα της εγγονής με την ελπίδα να γίνουν κάποτε κιτάπια. Κι η εγγονή φρόντισε να φέρει την κάθαρση… Πότε όμως;

Τότε που η μεταξύ τους σχέση αποδείχθηκε ανώτερη των όσων η γεύση της ζωής τής είχε προσφέρει ως τα τώρα.
    
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΡΒΑΡΑ ΒΑΓΙΑΚΟΥ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ