Τρίτος κύκλος αρδεύσεων

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Τον τελευταίο καιρό σας έχω ''βομβαρδίσει'' με μοντέρνες ποιητικές συλλογές που ήρθαν να δώσουν έναν τόνο αναζωογόνησης στον χώρο της ποίησης στην χώρα μας. Αυτό,όμως,δε συνεπάγεται πως θα μπορούσα να κάνω στην άκρη την κλασική ποίηση καί τα έργα που ανήκουν σε αυτήν. Θα ήταν σαν να ακύρωνα -κατά κάποιον τρόπο- όλη την ομορφιά καί μαγεία της ποίησης. Άλλωστε,έχω αναφέρει κατά το παρελθόν πως η ποίηση είναι παντού γύρω μας. Ίσως να μην την αντιλαμβανόμαστε με τον τρόπο που θα επιθυμούσαμε αλλά είναι εκεί παρούσα ακόμη καί στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Αρκεί να αφήσουμε λίγο ελεύθερες την σκέψη αλλά καί την ψυχή μας να δούν το κόσμο με άλλα μάτια...

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής η νέα ποιητική συλλογή του διακεκριμένου ποιητή καί συγγραφέα κυρίου Δημήτρη Ορφανίδη με τίτλο ''Τρίτος κύκλος αρδεύσεων''. Πολλοί/ες τον γνωρίζετε ήδη από προγενέστερα έργα του,καθώς έχει αρκετά στο ενεργητικό του. Για μένα,όμως,ήταν η πρώτη μου επαφή με την πένα του καί με γέμισε με πληθώρα θετικών συναισθημάτων. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ πάντα κάτι λαμβάνω από τα βιβλία που διαβάζω καί τα κρατώ ως σημαντικούς θησαυρούς για την μετέπειτα πορεία της ζωής μου. Το ίδιο συνέβη καί με την παρούσα συλλογή.

''Τρίτος κύκλος αρδεύσεων'' ο τίτλος της συλλογής κι αρχικά ο νούς μου οδηγήθηκε στην σκέψη πως είναι οι κύκλοι που ανοίγουν καί κλείνουν κατά την διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Έπειτα αυτή η λέξη ''αρδεύσεων'' με ταλάνιζε. Μήπως κρυβόταν κάτι άλλο πίσω από την κυριολεκτική της σημασία; Μήπως ο ποιητής εννοούσε τις ''καταδύσεις'' στις ψυχές μας; Tότε που αναζητάμε τον εαυτό καί τα ''θέλω'' μας; Τότε που κάνουμε την αυτοκριτική μας -χωρίς θεατές- αλλά ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με το ''είναι'' μας καί στεκόμαστε μπροστά στον καθρέπτη; Την απάντηση σίγουρα μόνο ο ποιητής μπορεί να μας την δώσει ακριβώς. Εγώ μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω...

Ο ποιητής είναι δεινός χρήστης της γλώσσας καί τα ποιήματα τα διακρίνει ο άρτιος καί ορθός δομημένος λόγος. Τα ποιήματα εναλλάσονται σε ελεύθερο κι έμμετρο στίχο με ομοιοκαταληξία. Επίσης,επιλέγει να χρησιμοποιεί πολυτονικό σύστημα κατί το οποίο προσωπικά με βοήθησε στο να προσεγγίσω ομαλότερα το ύφος τους. Βρήκα αρεστό τον λυρισμό που εκπέμπουν σε συνδυασμό με τον κυνικό,ειρωνικό καί ρεαλιστικό λόγο του ποιητή. Ήταν απαραίτητα στοιχεία ώστε να στοχεύουν κάπου. Ποιός ο στόχος; Κατά την άποψή μου -μπορεί να είμαι σωστή,μπορεί καί λάθος- στην ανάδειξη καί στον ''καυτηριασμό'' των κακώς κειμένων τόσο σε παρόν όσο καί σε παρελθόν αναφορικά με τις κοινωνίες καί το πολιτικό γίγνεσθαι. Προβλημάτων κι ανορθόδοξων συμπεριφορών που διαιωνίζονται.

''ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Σαν ήτανε παιδί του είπανε πολλά παραμύθια·

τώρα που μεγάλωσε του λεν ακόμα περισσότερα·

ψάχνουνε -διατείνονται- το σωματίδιο του Θεού.

Αν δεν γνωρίζουνε το μη δυνάμενο να γίνει...

Αν δεν γνωρίζουνε το "...βαθύν λόγον έχει",

ας μην αποκαλούνται επιστήμονες.

Κι αν είναι επιστήμονες

παρακαλούνται να αφήσουν τα ψευδώνυμα

και να ανακοινώσουνε

-αν τους το επιτρέψουνε-

με ποιού τα σωματίδια ασχολούνται.''

[Από την έκδοση]

Ξεκινώντας την ανάγνωση των ποιημάτων -αφού πρώτα είχα διαβάσει το πλούσιο βιογραφικό του ποιητή- είχα την αίσθηση πως τα πρώτα ποιήματα είχαν ( ; ) μία αυτοαναφορική χροιά κι ύστερα πως μιλούσαν για ένα τρίτο πρόσωπο που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο καθένας καί η καθεμία από εμάς καί να κρατά εντέλει ο ποιητής αποστάσεις ασφαλείας. Με συνεχόμενη,κλιμακώμενη ένταση τα ποιήματα νόμιζα πως μιλούσαν για την πάλη του εσωτερικού εαυτού με τα ''θέλω'' καί τα ''πρέπει''. Επίσης βρήκα ευρηματική την κίνηση του ποιητή να τοποθετεί μετά από κάποια ποιήματα μία ή καί περισσότερες παραλλαγές αυτών. Σαν να βλέπαμε καί τις δύο όψεις ενός νομίσματος.

Φτάνοντας στο τέλος αυτής της γεμάτης από νοήματα συλλογής,έμεινα αρκετά ικανοποιημένη από το σύνολο των ποιημάτων καί μελλοντικά θα επιστρέψω να τα ξαναδιαβάσω. Εάν κέντρισε καί το δικό σας ενδιαφέρον,αξίζει να την αναζητήσετε.

Καλά σας αναγνώσματα!

ΠΟΙΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ