ΟΛΙΚΗ ΕΚΛΕΙΨΗ ΚΑΡΔΙΑΣ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Η δεκαετία του '80 είναι συνυφασμένη με την έννοια της υπερβολής. Από τις μεγάλες βάτες καί τα μεταλλικά καί φλούο χρώματα στα ρούχα,τις παγέτες,το έντονο μακιγιάζ,τις ντισκοτέκ έως καί τα υπέροχα τραγούδια που μας κρατούν όμορφη συντροφιά χάρη στην διαχρονική τους αξία μέχρι καί τις μέρες μας,η συγκεκριμένη εποχή έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στο μυαλό καί τις ψυχές όσων την έζησαν. Είναι αλήθεια πως καθόρισε μία ολόκληρη γενιά ανθρώπων. Εγώ δεν βίωσα την συγκεκριμένη δεκαετία καί οι μόνες μου πληροφορίες γύρω από εκείνη είναι όπως προείπα η μουσική που τη συνόδευε,φωτογραφικό υλικό,ταινίες καί αφηγήσεις των γονιών μου. Μία εποχή που επηρέασε κατά πολύ τόσο τα κοινωνικά,όσο καί τα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας. Μία εποχή,όχι τόσο μακρινή,όσο φαντάζει,αφού τα ''απόνερά'' της είναι ακόμα αισθητά...

   Δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από την πρώτη μου ''γνωριμία'' με την πένα της συγγραφέως Μαρίας Παναγοπούλου καί να που την συναντώ πάλι μέσα από το νέο της αισθηματικό/κοινωνικό μυθιστόρημα με τίτλο ''Ολική έκλειψη καρδιάς'' που δεν έχει πολύ καιρό που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα βιβλίο που από το άκουσμα κιόλας του τίτλου του,αμέσως άρχιζε να ''παίζει'' στο μυαλό μου η μελωδία από το ομότιτλο τραγούδι ''Total eclipse of the heart'' της θρυλικής τραγουδίστριας της εποχής του '80,Bonnie Tyler. Καί δεν θα είναι το μόνο που θα έρθει να προσδώσει μια μελωδικότητα καί ζωντάνια στο κείμενο,αφού η συγγραφέας έχει επιλέξει να τοποθετήσει στίχους πολύ γνωστών καί αγαπητών τραγουδιών της εποχής που θα μας βοηθήσουν να ενταχθούμε πιο ομαλά στο ύφος του κειμένου καί της ιστορίας του δίνοντας το τέμπο. Σαν μία αόρατη γέφυρα που θα ενώνει το παρελθόν με το παρόν καί θα πρέπει να τη διαβούμε...

   ''Μερικές φορές αισθάνομαι κι εγώ κουρασμένη ακούγοντας τον ήχο των δακρύων μου. Άλλες, φοβάμαι πως τα καλύτερά μας χρόνια έχουν ήδη περάσει. Μα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Βιώνω μια ολική έκλειψη καρδιάς. A total eclipse of the heart..." Θα πεί η συγγραφέας καί προσπάθησα -όσο ήταν αυτό δυνατό- να μπώ τόσο στην θέση της ίδιας,όσο καί των ηρώων/ηρωϊδων της καί να ζήσω τις ίδιες εμπειρίες. Καλώς,ή,κακώς εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να συνδυάζουμε τραγούδια,εμπειρίες,αναμνήσεις καί ανθρώπους με θετικά,ή,αρνητικά συναισθήματα. Ναι,για κάποιους/ες η δεκαετία του '80 ήταν η εποχή της ελευθερίας,της ξεγνοιασιάς,των νιάτων τους,των ερώτων τους καί εντέλει της αθωότητάς τους που με το πέρασμα των ετών χάθηκε ανεπιστρεπτί...

   Το λεξιλόγιο,οι εκφράσεις καί εν γένει όλος ο λόγος της συγγραφέως είναι προσαρμοσμένος/ταιριαστός με το όλο ύφος καί τρόπο ομιλίας των ανθρώπων εκείνη την περίοδο. Φράσεις του τύπου «και πολλή φάση, δικέ μου»,«την έβρισκαν»,«αφιερωμένα εξαιρετικά» καί «βασικά» όσο πασέ καί ξεπερασμένες κι αν ακούγονται τώρα στα αυτιά μας,κυριαρχούσαν ανάμεσα στις συζητήσεις. Δείτε το σαν μία αργκό της εποχής. Μία εποχή που δεν είχε προλάβει να ''διαβρωθεί'' από την επέλαση της τεχνολογίας καί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας. Τότε που οι παρέες διασκέδαζαν με την ψυχή τους καί οι ερωτευμένοι μιλούσαν μέσω αφιερώσεων στο ραδιόφωνο καί οι άνθρωποι κοιταζόντουσαν βαθειά μέσα στα μάτια.

    ''Ιούλιος 1983. Μια παρέα, φίλοι από τον Πειραιά από την παιδική τους ηλικία, ταξιδεύει για την Τήνο. Ενώ βρίσκονται εν πλω, ο σύντροφος της Αρετής εξαφανίζεται μυστηριωδώς και οι αρχές θεωρούν πως έπεσε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στη θάλασσα και πνίγηκε. Ιούλιος 1988. Η Αρετή παντρεύεται αιφνιδιαστικά με έναν συνάδελφό της και προσκαλεί τους φίλους της στο νέο της σπίτι. Το έκτακτο δελτίο ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης ανατρέπει μέσα σε μια στιγμή τα πάντα! Τα θαμμένα ψέματα βγαίνουν ορμητικά στην επιφάνεια. Οι λανθασμένες επιλογές τού χθες στοιχειώνουν το σήμερα. Η φιλία συγκρούεται μετωπικά με τον έρωτα…" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η συγγραφέας μέσα από την ιστορία των ηρώων καί των ηρωϊδων της θα μας μιλήσει για την αξία της αληθινής φιλίας καί τον έρωτα. Χωρισμένο σε επτά μέρη το βιβλίο,αποτελείται από μεστά κεφάλαια που κλιμακώνουν σε ένταση καί αγωνία καθώς κυλούν οι σελίδες. Σαν τα στάδια από τα οποία θα πρέπει να περάσουν τα πρόσωπα της υπόθεσης για να οδηγηθούν στο μεγάλο φινάλε. Παράλληλα,η συγγραφέας ενισχύει την υπόθεση με τις απαραίτητες ανατροπές που από την μέση του βιβλίου κι έπειτα γίνονται πιο γρήγορες καί καταιγιστικές καί μας ιντριγκάρουν όλο καί παραπάνω. Τολμώ να πώ πως καί ο τρόπος που ψυχογραφούνται καί τοποθετούνται τα πρόσωπα μέσα στην ιστορία βοηθά στο να είναι οικείο καί κατανοητό το βιβλίο. Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας,κάποιοι/ες που γνωρίζουμε,ακόμη κι εμείς οι ίδιοι/ες... Για σκεφτείτε το λίγο. 

   Καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης,έπιασα τον εαυτό μου να λαχταρά να γευτεί τις γεύσεις των παγωτών που ήταν αρκετά δημοφιλή εκείνη τη δεκαετία,να εκφράζει την επιθυμία να διαβάσω για δεύτερη φορά το βιβλίο ενώ ταυτόχρονα θα ακούγονται από τον υπολογιστή οι ήχοι από τα τραγούδια που αναφέρονται μέσα,να κάνω αυτό το ταξίδι μαζί με τους πρωταγωνιστές/στριες,να πάμε στα ίδια μέρη καί να γίνουν δικοί μου άνθρωποι κι όχι απλά πρόσωπα ενός μυθιστορήματος. Ναι,έκανα μία άτυπη σύγκριση ανάμεσα σε αυτό καί το προηγούμενο βιβλίο της συγγραφέως που διάβασα καί με πάσα ειλικρίνεια μπορώ να σας πώ πως το παρόν με ''άγγιξε'' κάπως παραπάνω για έναν λόγο που ούτε εγώ δεν δύναμαι να αιτιολογήσω μέχρι στιγμής...

   Κάπου εδώ θα ολοκληρώσω την αναφορά μου στο βιβλίο μένοντας αρκετά ικανοποιημένη από την επαφή μου με αυτό. Ένα βιβλίο,που αν καί το είχα πάρει με φόβο αρχικά καί καρτερούσε υπομονετικά στην θέση του στην βιβλιοθήκη μου για να διαβαστεί,αποδείχθηκε εντέλει μία ευχάριστη έκπληξη. Δεν ξέρω πόσοι/ες θα επιλέξετε να το διαβάσετε,αλλά είμαι βέβαιη πως όσοι/ες το κάνετε,θα γεννηθούν πολλές αναμνήσεις καί συναίσθηματα από εκείνη την εποχή στην ψυχή καί στο μυαλό σας.

                                                            Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ