Του έρωτα & του πολέμου

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Εμπνεόμενη η συγγραφέας Νεκταρία Μαρκάκη από τα ονόματα των δύο κύριων πρωταγωνιστών της,Άρη καί Ερατώ,επιλέγει ως τίτλο του νέου της αισθηματικού βιβλίου την φράση ''Του έρωτα καί του πολέμου''. Ένας τίτλος εύηχος καί απόλυτα ταιριαστός με την υπόθεση του βιβλίου. Άλλωστε,ο Άρης είναι ο θεός του πολέμου καί η Ερατώ η μούσα του έρωτα καί του γάμου. Καί αν το καλοσκεφτούμε,ένας ''πόλεμος'' είναι ο έρωτας καί οι ''μάχες'' που διεξάγονται ανάμεσα στα μέλη που τον απαρτίζουν στοχεύουν στο να κατακτήσουν το ένα το άλλο. Μάχες ψυχών... Μάχες σωμάτων... Μάχες συναισθημάτων... Όλες με αβέβαιο αποτέλεσμα... Πότε στην θέση του νικητή καί πότε στην θέση του ηττημένου ο έρωτας,δεν αφήνει τίποτα ανεπηρέαστο στο διάβα του... Όπως εύστοχα θα πεί καί η συγγραφέας μέσα στο κείμενο ''Του έρωτα καί του πολέμου η φωτιά πάντα καίει άσβεστη..."

   Είναι το δεύτερο έργο της συγγραφέως που φτάνει στα χέρια μου καί μου δίνεται η δυνατότητα να το διαβάσω. Η συγγραφέας Νεκταρία Μαρκάκη διακρίνεται για τον ρομαντισμό των ιστοριών της. Τα βιβλία της είναι αντιπροσωπευτικά του είδους της αισθηματικής λογοτεχνίας,που τα χαρακτηρίζει μία πιο αθώα καί στοργική ματιά του ζητήματος του έρωτα. Άν καί δεν είμαι μεγάλη υποστηρίκτρια των ρομαντικών ιστοριών καί σπάνια επιλέγω να τα διαβάσω,πάντα τα προσεγγίζω με σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο των δημιουργών τους,όσο καί προς το αναγνωστικό κοινό που τα αγαπά. Όλοι κι όλες έχουμε το δικαίωμα να διαβάζουμε ό,τι μας ικανοποιεί καί ''θρέφει'' την ψυχή μας. Γιατί,λοιπόν,να μην είμαστε δεκτικοί/ες καί σε κάτι διαφορετικό απ'ό,τι συνήθως διαλέγουμε; Ποιός ξέρει; Μπορεί να βρούμε κάτι που να μας ικανοποιήσει. Όπως συνέβη καί σε μένα με το νέο βιβλίο της συγγραφέως.

   ''Εκείνος, ένας μικρός θεός του πολέμου που διψάει για τον έρωτα. Εκείνη, μια μούσα του έρωτα σε πόλεμο με τον εαυτό της. Η μοίρα τους φέρνει κοντά, ο φόβος και ο πόνος τους κρατάνε σε απόσταση, όμως η καρδιά είναι εκείνη που θ’ αποφασίσει. Γιατί η φλόγα του έρωτα και του πολέμου θα σιγοκαίει πάντα, όσο κι αν προσπαθήσουν και οι δύο να τη σβήσουν." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η συγγραφέας με το δικό της καθαρό,χαρακτηριστικό ύφος γραφής αποτυπώνει πάνω στο χαρτί μία ιστορία έρωτα που θα τον δούμε να εξελίσσεται μέσα από την σκιαγράφηση των χαρακτήρων των βασικών ηρώων της,του Άρη καί της Ερατούς. Δεν κάνει ένα επιφανειακό πέρασμα αλλά εμβαθύνει πολύ στον ψυχισμό τους. Τολμώ να πώ πως τους φέρνει αντιμέτωπους με τους φόβους καί τις αδυναμίες τους. Τους συμπονά καί τους κατανοεί ενώ την ίδια στιγμή τους φτάνει στα άκρα για να τους ταρακουνήσει καί να δούν πως μπορεί η ευτυχία να είναι δίπλα τους αλλά να την προσπερνούν καί να της επιτρέπουν να ξεγλιστρήσει σαν το νερό μέσα από τα χέρια τους επειδή δεν είναι ''ανοικτοί/ες'' στο να αισθανθούν. Ίσως ο φόβος,ο πόνος καί η απογοήτευση που μπορεί να ένιωσαν λόγω κάποιας προηγούμενης κακής εμπειρίας να τους/τις έχει στιγματίσει μα θα μου επιτρέψετε να το θεωρώ λάθος. Αλίμονο,αν επιλέγαμε να ζήσουμε την ζωή μας στηριζόμενοι/ες μόνο σε ό,τι κακό μας έχει τύχει κατά το παρελθόν. Έτσι,χάνουμε το μέλλον...

    Ξέρω πως η κοινωνία μας πέφτει σε ένα διαρκές σφάλμα που οφείλεται στον τρόπο που εμείς οι άνθρωποι κρίνουμε τους άλλους βάσει της εξωτερικής εμφάνισης καί των εκάστοτε προτύπων ομορφιάς που μας επιβάλλει η κάθε εποχή. Η ουσία ενός ανθρώπου δεν είναι συνυφασμένη με το ''φαίνεσθαι''. Ας σταματήσουμε να επιλέγουμε τους ανθρώπους που θα έχουμε γύρω μας σκεπτόμενοι/ες τις όποιες ταμπέλες εσφαλμένως τους έχει ''τοποθετήσει'' η κοινωνία. Ας αναπτύξουμε την ενσυναίσθηση που όλοι κι όλες έχουμε μέσα μας καί ας σκεφτούμε το πως θα νιώθαμε αν θα βρισκόμασταν σε μία παρόμοια θέση με εκείνους/ες. 

   Όπως προανέφερα,η πλοκή του βιβλίου μπορεί να θεωρηθεί ως προσωποκεντρική. Δύο άτομα πρωταγωνιστούν. Ο Άρης καί η Ερατώ. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι άνθρωποι από άποψη εμφάνισης καί εμπειριών αλλά τόσο ίδιοι από άποψη ψυχισμού. Δύο άνθρωποι δύσκολοι καί συναισθηματικά ετοιμόρροποι όπου η ζωή τους μοιάζει να έχει φτάσει σε ένα τέλμα μέχρι την στιγμή που θα βρεθούν μαζί ύστερα από ένα καπρίτσιο της μοίρας. Προσπάθησα πολύ να κατανοήσω καί να δικαιολογήσω καί τους δύο. Για να είμαι ειλικρινής,δεν μπόρεσα να το καταφέρω στον μέγιστο βαθμό. Είχα την αίσθηση πως δεν με άφηναν να το κάνω. Ναι,είναι άσχημες αυτές οι εμπειρίες που έζησαν αλλά με το να κάθονται να μοιρολατρούν καί να μην παίρνουν τα ηνία των ζωών τους στα χέρια τους,διαπράττουν ένα τεράστιο λάθος. 

   Η συγγραφέας παίζει έξυπνα με την ψυχολογία τόσο των ηρώων της,όσο καί του αναγνωστικού κοινού. Σε καμία των περιπτώσεων τα πρόσωπα της ιστορίας δεν θα μας περάσουν αδιάφορα. Ίσως να είναι αρκετοί/ες εκείνοι/ες που θα ταυτιστούν μαζί τους καί θα τοποθετήσουν τον εαυτό τους στην θέση των ηρώων,είτε για να απαλλαγούν οι ίδιοι/ες από αυτό το βάρος,είτε γιατί επιθυμούν μέσω των ιστοριών των ηρώων να λάβουν σημαντικές συμβουλές για την δική τους ζωή. Εγώ διαβάζοντας το βιβλίο,ξέρετε τί διαπίστωσα για ακόμη μία φορά; Άν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας καί δεν τον αποδεχόμαστε όπως είναι καί νοιαζόμαστε καί μας επηρεάζει τόσο πολύ το τι γνώμη έχουν οι άλλοι/ες για εμάς,πώς περιμένουμε να μας αγαπήσουν; Πρέπει να τα βρούμε καί να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας. Από κεί αρχίζουν όλα. Άν έχουμε ψυχική ισορροπία,δεν θα επηρεαζόμαστε από τα κακόβουλα καί κακεντρεχή σχόλια. Κρατήστε το σαν συμβουλή καί όλα θα πάνε όπως πρέπει. Μην κλείνετε τις πόρτες στην ευτυχία. Να θυμάστε πως μπορεί να την συναντήσετε ακόμη καί στα πιο ανέλπιστα μέρη.

   Ολοκληρώνοντας την αναφορά μου στο βιβλίο,να σας πώ ότι υπήρξαν φορές που νευρίασα καί άλλες που επιθυμούσα το καλύτερο για το μέλλον των ηρώων. Ξεχωριστή θέση στο μυαλό μου θα έχει πάντα η κυρία Θάλεια. Καταλυτική η παρουσία της μέσα στο κείμενο όσον αφορά την εξέλιξη καί τις τελικές αποφάσεις των ηρώων. Στο πρόσωπό της συγκεντρώνεται η σοφία της ζωής. Ας πάρουμε παράδειγμα από εκείνη.

                                                        Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΑΡΚΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΓΡΑΦΗΜΑ