Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια;
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πολλές δυνατότητες οι οποίες μας βοηθούν κατά πολύ στην καθημερινότητά μας. Υπάρχουν,βέβαια,κι αυτές που δεν έχουμε καταφέρει να τις ''ξεκλειδώσουμε'' μέχρι σήμερα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος καί οι λειτουργίες του δεν παύουν να μας εκπλήσσουν διαρκώς. Αρκεί να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο μας προφυλάσσει από επώδυνες μνήμες που μόνο σύγχυση κι άλλα αρνητικά συναισθήματα θα μας γεννούσαν μόνο με την θύμησή τους. Βάζοντας μας σε μία ηθελημένη κατάσταση λήθης,δημιουργώντας κενά μνήμης,μας προστατεύει αγκαλιάζοντάς μας με ένα αόρατο δίχτυ ασφαλείας. Τί θα γίνει,όμως,όταν περάσει η ''επίδρασή'' του καί όλα έρθουν στο φως καί απειλούν να μας πνίξουν σαν τα ορμητικά νερά ενός χειμάρρου; Θα μπορέσουμε να σηκώσουμε στις πλάτες μας το βάρος των αποκαλύψεων,ή,θα λυγίσουμε σαν τα λεπτά κλαριά ενός δέντρου;
Η συγγραφέας Τζοάν Ζαχαριάδου επανέρχεται δυναμικά στα λογοτεχνικά δρώμενα της χώρας μας με το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο ''Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια;'' που κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Ένα δυνατό καί ευφυές αστυνομικό μυθιστόρημα που ενέχει -στην πρέπουσα δόση,χωρίς υπερβολές- τα απαραίτητα ψήγματα θρίλερ που παίζουν έντεχνα με την ψυχολογία τόσο των προσώπων του κειμένου,όσο καί των αναγνωστών/στριών. Ένα βιβλίο που το διάβασα απνευστί καί με κράτησε καθηλωμένη στην θέση μου από την αρχή έως καί το τέλος. Ένα βιβλίο που επάξια μπορεί να λάβει τον όρο ''page turner'' καί υπόσχεται δυνατές συγκινήσεις. Ένα βιβλίο που θέτει από τον τίτλο του,κιόλας,ένα ακανθώδες ερώτημα που είναι αντικειμενικά δύσκολο να απαντηθεί με απόλυτη ειλικρίνεια καί σιγουριά....
Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια,ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται πως θα ανατραπούν άρδην τα όσα γνωρίζεις καί θεωρείς δεδομένα;
Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια για τους ανθρώπους που αγαπάς καί έχεις δίπλα σου,είτε είναι οικογένεια,είτε φίλοι/ες καί ουσιαστικά δεν ήξερες ποτέ πραγματικά;
Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια,με όποιο κόστος ακόμη κι αν ο πόνος από το βάρος των αποκαλύψεων θα είναι τόσο σφοδρός καί σαρωτικός που θα διαλύσει τα πάντα συθέμελα;
Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια,ή θα συνεχίσεις να εθελοτυφλείς,ζώντας μέσα στην άγνοια για να γλιτώσεις το όποιο συναισθηματικό μαρτύριο;
''Μέσα στο πυκνό σκοτάδι αντήχησε ένα κλάμα μωρού κι έκανε τη Μελανία να πεταχτεί από το κρεβάτι. «Το παιδί μου!» αναφώνησε με σιγουριά και σηκώθηκε να το αναζητήσει. Τα χέρια της, τεντωμένα τώρα, έσκιζαν το σκοτάδι που την εμπόδιζε, ακολουθώντας το κλάμα του μωρού που ακουγόταν σαν αντίλαλος σ’ ένα άδειο σπίτι. «Τώρα, μωρό μου… Η μανούλα έρχεται…» τα λόγια της ειπώθηκαν πιο πολύ σαν παρηγοριά προς τον εαυτό της, παρά προς το μωρό που αναζητούσε. «Έρχομαι, Σωτήρη μου… Εδώ είμαι…» τα βήματά της ασταμάτητα και στάσιμα συνάμα. Κανονικά θα έπρεπε να είχε διανύσει ήδη τον όροφο από τη μια άκρη στην άλλη, όμως ακόμα δεν είχε συναντήσει καμιά πόρτα ή τοίχο στον δρόμο της. Ακόμα και ο ήχος από το κλάμα του μωρού παρέμενε στην ίδια ένταση, καθώς το πλησίαζε, δίχως να μειώσει έστω και λίγο τη μεταξύ τους απόσταση. Άρχισε να νιώθει μετέωρη στο πηχτό σκοτάδι όπου βρισκόταν, καθώς δάκρυα απελπισίας συνόδευαν τη σπασμένη φωνή της. «Σωτήρη, αγόρι μου… Εδώ είναι η μανούλα… Εδώ είμαι, πασάκα μου…» Όταν όλα μοιάζουν σαν κακόγουστη φάρσα, η Αγάπη βάζει στόχο ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Είναι όντως η Αγάπη ή μήπως τελικά είναι η Μελανία; Έχει όντως χάσει τον γιο της ή μήπως τελικά δεν τον είχε ποτέ; Ένας άγνωστος άνδρας καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή της και να τη βοηθήσει στις απαντήσεις που αναζητά. Θ’ αντέξει όμως να μάθει την αλήθεια;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η συγγραφέας από την αρχή,κιόλας,της εξιστόρησης των γεγονότων μας βάζει δυναμικά μέσα στην υπόθεση. Έπειτα,ξεδιπλώνει με προσεκτικές κινήσεις σταδιακά το κουβάρι της ιστορίας με έναν ρυθμό που έχει αυξάνουσα πορεία έντασης καί αγωνίας σελίδα με τη σελίδα. Δεν κάνει πουθενά ''κοιλιά'',ούτε παραθέτει περιττές επαναλήψεις,ή,υπερβολές. Το κείμενο είναι εμφανώς καλοδουλεμένο καί αποτυπωμένο πάνω στο χαρτί με σκοπό να γίνει αρεστό καί κατανοητό από το αναγνωστικό κοινό. Ακόμη καί οι όποιες αναφορές στο παρελθόν των πρωταγωνιστών/στριών επιτελούν διπλό σκοπό. Αρχικά,έρχονται καί μας δίνουν τις χρήσιμες πληροφορίες για την υπόθεση καί κουμπώνουν σαν τα χαμένα κομμάτια του παζλ που μας προσφέρουν ολοκληρωμένη την εικόνα. Έπειτα,είναι ένα επιπλέον εφόδιο ώστε να προβούμε σε μία άρτια σκιαγράφηση των προσώπων του κειμένου. Να αντιληφθούμε την αιτία των πράξεων,των αποφάσεων καί όλης της στάσης των ζωών τους.
Η ιστορία του βιβλίου επιβεβαίωσε την θεωρία μου πως δεν πρέπει ποτέ να κρίνουμε έναν άλλον άνθρωπο για τις όποιες πράξεις του -ακόμη κι αν μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους/ες- αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία του/της καί ό,τι μπορεί να τον/την έχει σημαδέψει κατά το παρελθόν. Για να μην παρεξηγηθώ,δεν δικαιολογώ,ούτε δέχομαι τα πάντα! Προσπαθώ να αναπτύσσω την ενσυναίσθηση που όλοι κι όλες έχουμε μέσα μας καί να κατανοώ καί να συμπονώ. Βέβαια,υπάρχει καί εκείνη η μερίδα των ανθρώπων που δεν επιθυμούν να νιώθουν οίκτο οι άλλοι για εκείνους καί δηλώνουν αμετανόητοι εμμένοντας στις αποφάσεις τους χωρίς να ζητούν την λύτρωση. Η μόνη δικαίωση για εκείνους/ες έρχεται με την τιμωρία των ενόχων με τις όποιες παράπλευρες απώλειες αθώων ανθρώπων.
Το βιβλίο έχει όλα όσα επιθυμώ για να με ικανοποιήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό καί να διεκδικήσει μία θέση στο μυαλό μου. Ίντριγκες,δολοπλοκίες,δολοφονίες,ακατάπαυστη δράση,καταιγιστικές ανατροπές,ένοχα θαμμένα μυστικά στο πέρασμα του χρόνου που θα φέρουν τα πάνω κάτω ανατρέποντας τις όποιες ισορροπίες καί τέλος,μία αληθοφάνεια στον χαρακτήρα των ηρώων καί των ηρωϊδων που με έκανε να αναρωτηθώ το πόσο σκοτάδι κρύβουν μέσα στις ψυχές τους οι άνθρωποι. Με λίγα λόγια,μιλάμε για ένα βιβλίο που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν καί καμία αδιάφορο/η μετά την ανάγνωσή του. Ένα βιβλίο που το προτείνω στους λάτρεις του είδους κι όχι μόνο! Η συγγραφέας έθεσε τον πήχη ψηλά κι ανυπομονώ για τα επόμενα λογοτεχνικά της βήματα.
Καλές σας αναγνώσεις!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια: