Μαύρη θάλασσα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Από το πρώτο βιβλίο δυστοπίας που διάβασα έως καί τώρα που ζούμε σε μία δυστοπική κατάσταση,όχι μόνο λόγω της έλευσης του κορωνοϊού,μα κι εξαιτίας άλλων παραγόντων,δεν έχει υπάρξει στιγμή που να μου δοθεί η ευκαιρία να διαβάσω ένα ανάλογο έργο καί να το απορρίψω. Με δεδομένο το πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτά τα σενάρια φαντασίας που ξετυλίγονται μέσα στις σελίδες του,-όσο αλλόκοτο κι αν θα σας ακουστεί αυτό που θα πω-,μου εκπέμπουν μία οικειότητα που δεν συναντώ πάντα σε όλα τα βιβλία που διαβάζω. Εύλογα,βέβαια,θα αναρωτιέστε γιατί να κάνω μία τέτοια επιλογή,αφού ήδη είμαστε μέρος μίας παρόμοιας κατάστασης. Θα σας απαντήσω με ειλικρίνεια,όπως κάνω πάντα. Αρχικά,ξεκίνησε σαν ένα ενδιαφέρον καί πέρα από τα συνηθισμένα είδη βιβλίων,μετά όμως με έκανε να σκέφτομαι πως όσα ζούμε είναι ένα κακό σενάριο,ένας άσχημος εφιάλτης κι εμείς πρωταγωνιστές/στριες σε αυτό κι όταν θα γραφτεί η λέξη ''τέλος'',όλα θα γίνουν καλύτερα κι από παλιά. Διαβάζοντάς το,λοιπόν,μοιάζει σαν να ξορκίζεται το όποιο κακό. Ουτοπικό; Ίσως,αλλά θα μου επιτρέψετε εγώ να διατηρώ ζωντανή την φλόγα της ελπίδας.

   Έχοντας περάσει ένα αρκετό διάστημα από την τελευταία φορά που διάβασα ένα δυστοπικό μυθιστόρημα,η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο ''Μαύρη θάλασσα'' του συγγραφέα Κωνσταντίνου Αυγερινάκη,που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Ξεκινώντας να αναζητώ πληροφορίες για το συγγραφικό έργο του δημιουργού,έμαθα πως έχει αρκετές συμμετοχές σε συλλογικά έργα,κι αν κατάλαβα σωστά,το παρόν έργο αποτελεί την πρώτη ( ; ) ολοκληρωμένη ατομική του προσπάθεια. Οπότε,ήθελα να δω το πως θα χειριζόταν τόσο τον λόγο,όσο καί την υπόθεση του βιβλίου. 

   "Όταν ο Κλιμτ αντίκρισε τη μαύρη θάλασσα, βρισκόταν σε έναν γκρεμό, δίπλα σε έναν φάρο, περιστοιχισμένος από βουβούς ανθρώπους. Ύστερα η θάλασσα τον κατέκλυσε και όταν ξύπνησε βρισκόταν περιστοιχισμένος από αγνώστους, να τον κουβαλάνε σε έναν άγνωστο προορισμό. Σίγουρα η ζωή του ήταν γεμάτη στεναχώριες, μοναξιά και αποκλεισμό, αλλά ποτέ πριν από αυτή τη μέρα δεν το είχε ανακαλύψει.  Πλέον τον είχαν κατακλύσει χρώματα, όνειρα και αναμνήσεις από μαύρο και έπρεπε να τα αποτυπώσει στο χαρτί, στον καμβά, όπου μπορούσε, προτού να είναι αργά. Το κακό ήταν ότι το να εκφραστείς ήταν κάτι απαγορευμένο και η κυβέρνηση θα έκανε τα πάντα για να του δέσει τα χέρια και να του εξουδετερώσει το μυαλό. Η μαύρη θάλασσα είναι ένα μεταποκαλυπτικό ταξίδι στα ενδότερα της αυριανής κοινωνίας, όπου η ελευθερία της σκέψης και της βούλησης είναι κάτι απαγορευτικό για το κράτος. Ο κόσμος όπως τον ξέραμε δεν υπάρχει πια, και οι άνθρωποι είναι αποκλεισμένοι στα σπίτια, ανήμποροι να επικοινωνήσουν και να εκφραστούν. Μέχρι τη στιγμή που κλήθηκαν οι εκλεκτοί, ο φάρος ανέλαβε δράση και η μαύρη θάλασσα κατέκλυσε τα όνειρα τους." (Περίληψη οπισθοφύλλου) 

   Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί εσκεμμένα τον τίτλο ''Μαύρη θάλασσα'' για το βιβλίο του με μία αλληγορική έννοια. Πίσω από την μαύρη θάλασσα υπάρχει όλο αυτό το χάος που κυριαρχεί με κοινωνικές,πολιτικές καί οικονομικές προεκτάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο,όταν κυριαρχούν ολοκληρωτικά καθεστώτα που καταπατούν ασύστολα καί χωρίς καμία αντίσταση τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ανθρώπινη ζωή χάνει κάθε αξία κι όλοι/ες φαντάζουν σαν αντικείμενα προς χρήση,που μόλις ολοκληρώσουν τη δουλειά τους,μπορούν να αποσυρθούν... Η στέρηση της ελευθερίας,της σκέψης καί της αυτόνομης βούλησης είναι μερικά από τα χείριστα αποτελέσματα. Κι αυτό συμβαίνει διότι αυτά είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί τους... Σκοπός,λοιπόν,του συγγραφέα να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό καί να βοηθήσει να οξυνθεί η κριτική του ικανότητα,αλλά καί να προληφθούν ανάλογες καταστάσεις.

   Το βιβλίο ''Μαύρη θάλασσα'' έχει καί θετικά καί λιγότερα καλά στοιχεία βάσει της δικής μου υποκειμενικής άποψης. Αρχικά,οφείλω να πω πως η βασική ιδέα καί υπόθεση του βιβλίου,καθώς καί η καλή κι εξελίξιμη γραφή του συγγραφέα με ικανοποίησαν. Όπως συνέβη καί με την επιλογή του λεξιλογίου καί την χρήση των εκφραστικών μέσων. Η μόνη μου ένσταση έγκειται στο γεγονός πως θα επιθυμούσα κάποιες επιπλέον πληροφορίες,μα καί κάποιες συνδετικές γέφυρες ανάμεσα σε κάποια σημεία που θεωρώ πως σαν να ''έτρεχε'' πιο γρήγορα η ροή. Σε γενικές γραμμές,όμως,μιλάμε για μία καλή προσπάθεια του συγγραφέα. Εγώ περιμένω μελλοντικά τι άλλο έχει να μας προσφέρει.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΓΕΡΙΝΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΣΕΙΡΑ:  Scienco-fikcio