ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Το τρίτο,κατά σειρά,βιβλίο του συγγραφέα Βασιλείου Δρόλια,με τίτλο ''Ταξίδια με λάθος ανθρώπους'',μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος καί αναμένεται να απογειωθεί καί να ξεκινήσει τις πτήσεις του στον λογοτεχνικό κόσμο της χώρας μας. Εγώ,μην έχοντας διαβάσει τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα,ένιωσα τέρψη στην ιδέα πως θα ''συναντούσα'' έναν ακόμη συγγραφέα καί πιο συγκεκριμένα την πένα του. Βλέπετε,ήταν κι αυτό το επίθετο ''λάθος'' που προσδιορίζει τους ανθρώπους στον τίτλο του βιβλίου σε συνδυασμό με την λέξη ''ταξίδια'' που οδήγησε την σκέψη μου σε άλλα μονοπάτια. Γιατί να θεωρούνται λάθος οι άνθρωποι με τους οποίους τυγχάνει να συνταξιδεύουμε; Μήπως είναι ένας λανθασμένος δικός μας συλλογισμός; Μήπως τελικά το ταξίδι είναι αυτό που δίνει όλη την αξία στον προορισμό,ή,συμβαίνει το αντίθετο;

   "Το αεροπορικό ταξίδι, περισσότερο από τα ταξίδια με οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο, εκφράζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την ταυτότητα του σύγχρονου ανθρώπου. Η διαδικασία του ταξιδιού με αεροπλάνο έχει τη δική της χορογραφία, που ξεκινά με την αγορά του εισιτηρίου, συνεχίζεται με το check-in και κορυφώνεται με την πτήση. Η εικόνα του ταξιδιώτη με τις βαλίτσες, το boarding pass και την αμηχανία στο πρόσωπο είναι χαρακτηριστική τόσο για το ίδιο το ταξίδι όσο και για την εποχή – πριν και μετά τον COVID-19." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Υπάρχουν άνθρωποι που μεγάλο μέρος της ζωής τους το περνάνε ταξιδεύοντας,είτε για λόγους εργασίας,είτε διότι δηλώνουν λάτρεις των ταξιδιών από τα οποία αποκομίζουν εμπειρίες καί γνώσεις που σε αντίθετη περίπτωση δε θα λάμβαναν ποτέ. Άραγε,τί περνάει από το μυαλό όλων αυτών των ανθρώπων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού; Πόσα μπορεί να φανερώνουν,ή,να κρύβουν απ'τους συνεπιβάτες τους; Καί το κυριότερο. Τί μπορεί να αναμένουμε εμείς από εκείνους/ες κατά τη διάρκεια αυτής της μη ηθελημένης ''σύμβασης''; Να έχουν ως δια μαγείας ίδια ενδιαφέροντα με εμάς καί μία κοινή συνισταμένη βασιζόμενοι/ες στην οποία μπορούμε να συζητήσουμε καί να έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο; Ή ενδόμυχα ευχόμαστε στην θέση τους να ήταν άτομα που εμείς θα είχαμε επιλέξει; Κι αν ναι,αυτή η επιλογή θα προερχόταν από μία πιθανή ανασφάλεια για να μην εκθέσουμε κομμάτι του εαυτού μας σε ξένα μάτια;

    Θα ακουστώ γραφική,μα οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αποδεδειγμένα δύσκολες κι όλοι/ες θεωρώ πως συμφωνούμε σε αυτό. Μα μήπως επαναπαυόμαστε σε αυτήν την σκέψη καί εντέλει δεν κάνουμε καμία προσπάθεια να τις καλυτερεύσουμε,πιστεύοντας λανθασμένα πως ό,τι κι αν κάνουμε,εκείνες δεν θα γίνουν καλύτερες; Ο συγγραφέας πλέκει περίτεχνα την αλήθεια με την μυθοπλασία καί θα μιλήσει για το ζήτημα των ανθρωπίνων σχέσεων. Ένα θέμα που απασχολεί τις κοινωνίες,σχεδόν από την αρχή της δημιουργίας τους,προτού εισβάλλουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας καί που θα συνεχίσει να απασχολεί όσο όλοι κι όλες εμείς δεν κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε άρδην.

   Με ύφος που μπορεί να φαντάζει κάπως υπεροπτικό,μπλαζέ καί επικριτικό με την πρώτη ανάγνωση (πιστέψτε με πως διαβάζοντας το βιβλίο θα αλλάξετε γνώμη) ο συγγραφέας διεισδύει με μία φρέσκια ματιά στην ανθρώπινη ψυχή καί σκέψη,φανερώνοντας πολλά από αυτά που μπορεί κάποιος επιβάτης να σκέφτεται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού. Όλες αυτές οι μικρές λεπτομέρειες όπως το άγχος σχετικά με τα διαδικαστικά μιας πτήσης,τους συνεπιβάτες καί τις ολιγόλεπτες,ή,πολύωρες συζητήσεις που διαρκούν όσο τα ταξίδια καί οι φευγαλέες σχέσεις που δημιουργούνται μπορούν να παραλληλιστούν με τις σχέσεις των σύγχρονων ανθρώπων. Χάρη,λοιπόν,στην αμεσότητα του λόγου του συγγραφέα,τις γλαφυρές περιγραφές καί τον συνεχόμενο ρυθμό αφήγησης οδηγούμαστε στο σημείο να σκεφτούμε πράγματα που ίσως μέχρι τώρα να μην το κάναμε.

   Εν ολίγοις,το βιβλίο ''Ταξίδια με λάθος ανθρώπους'' είναι ένα ιδιαίτερο κοινωνικό μυθιστόρημα με επίκεντρο τον σύγχρονο άνθρωπο καί τις επιθυμίες του. Ένα βιβλίο που θεωρώ πως επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Εγώ,όμως,κάπου εδώ θα ολοκληρώσω την αναφορά μου σε αυτό με την εξής σκέψη. Άραγε,ταξιδεύουμε για να βρούμε τον ίδιο μας τον εαυτό κι ό,τι μπορεί να μας κάνει χαρούμενους/ες; Κι αν ναι,υπάρχει πιθανότητα το λάθος να μην έγκειται στους άλλους ανθρώπους γύρω μας,αλλά σε εμάς καί στο χέρι μας είναι να το εντοπίσουμε καί να το διορθώσουμε;

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

    

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Φ. ΔΡΟΛΙΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ