Έρωτας Φωτιά

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Τίτλος: Έρωτας Φωτιά

Κι εγώ αναρωτιέμαι... 

Μπορεί ο έρωτας να παρομοιαστεί με την φωτιά;

Είναι ο έρωτας καί η φωτιά δύο έννοιες αλληλένδετες;

Άραγε,όσοι/ες αισθανθούν αυτό το τόσο ιδεατό συναίσθημα,να νιώθουν πως η φωτιά του τους/τις καίει συθέμελα,όχι μόνο το σώμα,αλλά καί την ψυχή;

Κι αν έχουν γνώση αυτού,γιατί τον αναζητούν τόσο απεγνωσμένα;

Πόσα συναισθήματα μπορεί να μας ''ξυπνήσει'' η παρουσία ενός ανθρώπου στην ζωή μας;

Τί είναι πιο δυνατό; Ο έρωτας,η αγάπη,το μίσος,ή,η ζήλεια;

Μπορεί ο έρωτας να είναι καταστροφικός,ή,απαγορευμένος;

Μπορεί ο έρωτας να γίνει μία δίνη που θα μας παρασύρει μέσα της;

Στην πένα η συγγραφέας Πηνελόπη Πιατουλάκη. Μία δημιουργός που έχω διαβάσει,κατά το παρελθόν,τα δύο προηγούμενα έργα της καί θυμάμαι να έχω διακρίνει μία πιθανή εξέλιξη στην γραφή της,που αν καί δεν είμαι τόσο θερμή υποστηρίκτρια των αισθηματικών μυθιστορημάτων,με είχε κάνει να εκφράσω την επιθυμία να διαβάσω μελλοντικά κι επόμενο έργο της. Ενδιαφέρον,περιέργεια,ή,ανάγκη για να δω αν θα επαληθευόμουν σχετικά με την άποψή μου; Πείτε το όπως θέλετε,μα χάρηκα πολύ όταν επικοινώνησε μαζί μου η συγγραφέας καί με εμπιστεύτηκε καί με τίμησε με την κίνησή της να μου στείλει το νέο της βιβλίο. Την ευχαριστώ πολύ για ακόμη μία φορά.

Αλλά ας περάσω στο βιβλίο καί στις εντυπώσεις που εκείνο μου άφησε. 

Αφήνοντας κατά μέρους τους όποιους ενδοιασμούς μου σχετικά με το συγκεκριμένο είδος μυθιστορημάτων,ξεκίνησα την ανάγνωση με λαχτάρα για να δω τι θα συναντούσα αυτήν την φορά μέσα στις σελίδες του. Η πρώτη εμφανής διαφορά ανάμεσα στο παρόν βιβλίο καί τα προηγούμενα είναι ο όγκος του. Με τις μισές σελίδες σε έκταση με έκανε να σκεφτώ αν αυτό θα επεκτεινόταν καί στην γραφή της συγγραφέως. 

Θα είχαν αποφευχθεί πιθανές ''κοιλιές'',μονότονα μοτίβα,κουραστικές επαναλήψεις καί ο πλατιασμός της ιστορίας χωρίς να είναι απαραίτητος; Η απάντηση δεν άργησε να έρθει καί ήταν άκρως ικανοποιητική καί απέδειξε πως η συγγραφέας δούλεψε πάνω στον λόγο της. Έγινε πιο μεστός,άρτιος καί συνεχόμενος. Απαλλάχθηκε από αστοχίες του παρελθόντος καί αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό,μελλοντικά θα εξακολουθεί να μας δίνει όλο καί πιο καλά έργα. Στα θετικά στοιχεία,επίσης,να προσθέσω την διεισδυτική ψυχογράφηση των προσώπων της ιστορίας,την αληθοφάνεια των διαλόγων καί της γενικότερης στάσης τους μέσα στην πλοκή μένοντας πιστοί/ες στην θέση,τις εμπειρίες καί τα θέλω τους,την ορθή χρήση των εκφραστικών μέσων καί την αμεσότητα των περιγραφών.

"Τίποτα δεν προµήνυε τις τεράστιες ανατροπές που θα έφερνε στην ήσυχη ζωή της Αρτέµιδος Αθηναΐδου, µια απλή επίσκεψή της µετά από πρόσκληση στο δικηγορικό γραφείο των Ν. & Α. Απέργη στην Αθήνα. Η επιτακτική ανάγκη της για χρήµατα, ταυτόχρονα µε την τεράστια, καταραµένη κληρονοµιά, που απέκτησε αναπάντεχα από τον θανάσιµα διεστραµµένο εχθρό της, την έφερε µπροστά σε ηθικά διλήµµατα. Να κάνει αποδοχή της κληρονοµιάς δεχόµενη τον όρο που υπήρχε, για να σώσει τα οικοτροφεία της και τα ορφανά που προστάτευε; Να εξοφλήσει τα χρέη της περιουσίας της και να µη σχολάσει κανέναν από τους ανθρώπους που εργάζονταν στη δούλεψή της; Ή να ακολουθήσει την καρδιά της που της βροντοφώναζε ΟΧΙ; Η συµβουλή που της έδωσε ο δικηγόρος της, µήπως ήταν µια προσωρινή θεάρεστη λύση; Ή, η αρχή που θα έφερνε στην επιφάνεια όλα όσα είχε σκεπάσει το πυκνό προστατευτικό πέπλο της λήθης, που µόνη της είχε φτιάξει για να καλύπτει τη φριχτή παιδική της ηλικία; Κι ο γοητευτικός Άδωνις Απέργης, θα γινόταν η σωτηρία της; Ή, η οριστική καταστροφή της, µε τη φωτιά που θα άναβε µέσα της η παρουσία του στη ζωή της;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Η συγγραφέας μας παρουσιάζει ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που μιλάει για την ουσία καί την ομορφιά του έρωτα που ανθίζει κι αντιστέκεται παρά τις όποιες αντιξοότητες. Τον έρωτα που μοιάζει εξ αρχής καταδικασμένος,αλλά δεν χάνει την δύναμή του. Παράλληλα,η συγγραφέας ενισχύει την υπόθεση με το δραματικό καί το κοινωνικό στοιχείο στο σημείο που χρειάζεται,πάντα μέσα στα πλαίσια της μυθοπλασίας. 

Άραγε,τί αντίκτυπο έχουν στην ενήλικη ζωή μας καί τις σχέσεις μας (σε όλους τους τομείς) με τους άλλους ανθρώπους γύρω μας τα ψυχικά καί σωματικά τραύματα που φέρουμε από παιδιά; Πώς η κακοποίηση κάθε είδους σε μικρή,ή,καί μεγαλύτερη ηλικία διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας,τις επιλογές καί την στάση ζωής μας; Μπορούν να γίνουν η αφορμή για να αναπτύξουμε διαφορετικούς μηχανισμούς άμυνας; Να σταθούμε στα πόδια μας,ή,να φτάσουμε στο ναδίρ; Να βρούμε την δύναμη να σταθούμε στο πλευρό των άλλων θυμάτων; Να βοηθήσουμε την δικαιοσύνη να αποδοθεί; Τέλος,υπάρχει κατάλληλη τιμωρία για τους θύτες; Είναι πολλά αυτά που μας κάνει να αναρωτηθούμε η συγγραφέας καί μας βάζει να σκεφτούμε ποια θα είναι τότε η θέση του έρωτα στη ζωή μας... Έχουμε,λοιπόν,ένα αρκετά καλό μυθιστόρημα που μου άφησε όμορφες εντυπώσεις καί σας προτρέπω να το διαβάσετε κι εσείς.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΙΑΤΟΥΛΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ