Το μειονέκτημα της ανηφόρας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

  Ας είμαστε ειλικρινείς. Συνήθως όταν δεν μένουμε τόσο ικανοποιημένοι/ες από κάποιο λογοτεχνικό έργο που διαβάσαμε,δεν επιλέγουμε εύκολα κάποιο άλλο έργο του/της εν λόγω συγγραφέα/εως. Ναι,μπορώ να το κατανοήσω καί να το αποδεχθώ αυτό ως συνθήκη,αλλά μήπως θα έπρεπε να μην είμαστε τόσο απόλυτοι/ες; Πόσες φορές δεν έχει τύχει να γοητευτούμε από κάποιο βιβλίο καί η επαφή μας με το επόμενο έργο του/της δημιουργού να στεφθεί με απόλυτη αποτυχία; Όσον αφορά τα βιβλία,προσωπικά επιλέγω να κρατήσω μία πιο ''ελαστική'' θέση καί δίνω δεύτερες,-μην σας πω καί τρίτες-,ευκαιρίες. Μεγάλη η εισαγωγή μου,ε; Ίσως,αλλά έχει άμεση σχέση με την σημερινή μου αναγνωστική εμπειρία. Άν καί η επαφή μου με την πρόσφατη ποιητική συλλογή του ποιητή Αργύρη Μακρυγεώργου δεν τελεσφόρησε στον βαθμό που επιθυμούσα,πήρα το ρίσκο καί διάβασα την πρώτη του ποιητική συλλογή,με τίτλο ''Το μειονέκτημα της ανηφόρας",που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Βέβαια,αυτό από μόνο του δεν θα είχε τόσο σημασία,εάν δεν αποδεικνυόταν πως θα επρόκειτο για μία ευχάριστη έκπληξη! Ναι,καλά ακούσατε. Με σιγουριά τολμώ να πω πως η παρούσα συλλογή κατέρριψε τους όποιους ενδοιασμούς μου καί με ικανοποίησε σε αρκετά μεγάλο βαθμό.

"Και όταν με τύλιξες σ'ένα γκοφρέ χαρτί

Μου ερχόταν να σκίσω το άρωμά σου

Δεν ήθελα ασπρόμαυρη ζωή

Αλλά μια έγχρωμη σκιά σαν την καρδιά σου''

(''Κομφετί'',σελ.24)

  Για μένα η ανάγνωση των ποιημάτων καί η ομαλή ένταξή μου στο κλίμα της συλλογής άρχισε από τον τίτλο της καί την ασπρόμαυρη εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλο. ''Το μειονέκτημα της ανηφόρας'',άραγε,τί προμήνυε; Το πόσο δύσκολη κι επίπονη είναι η ανάβαση,όταν θα πρέπει να την επιχειρήσουμε μόνοι/ες χωρίς κανένα στήριγμα δίπλα μας; Ή μέσω της επαφής μας με την παρούσα συλλογή,θα δούμε τα πράγματα αλλιώς; Απογυμνωμένα από φιοριτούρες κι άλλες τάσεις ωραιοποίησης; Εγώ ''ποντάρω'' καί στα δύο καί παίρνω όλο το ρίσκο πάνω μου...

"Και αν είσαι δράκος μη με κάψεις

Και αν είσαι νεράιδα μην πετάξεις''

(''Πρόβατο Απολελός'',σελ.25)

  Ο ποιητής με ''όπλα'' στην συγγραφική του φαρέτρα αυτά τα 34 ποιήματα γραμμένα σε λόγο θρασύ,τραχύ,ρεαλιστικό,οικείο καί ατόφιο θα μιλήσει απευθείας στο μυαλό καί στη ψυχή των αναγνωστών/στριων. Κάθε ποίημα καί ένα σκαλοπάτι που θα πρέπει να πατήσουμε για να ανέβουμε αυτήν την ιδιαίτερη ανηφόρα της ψυχής. Κι όταν φτάσουμε στην κορυφή,τί είναι αυτό που αναμένουμε να βρούμε; Ψυχική ανάταση καί γαλήνη,ή,μία ακόμη απλή διαπίστωση του πόσο πεζή μπορεί να είναι η ζωή μας,όταν δεν υπάρχουν συναισθήματα καί αγαπημένα πρόσωπα δίπλα μας;

Περιγραφή:

Τριάντα τέσσερις ασπρόµαυρες βιωµατικές «σφαίρες», ό,τι πρέπει για να «καταστρέψετε» ένα πραγµατικά υπέροχο απόγευµα. Αλληγορία τεσσάρων εποχών & φριχτά άγχη, αναζητούν ψήγµατα λύτρωσης σε ένα ατέρµονο Route 66. Ριντ ατ γιορ όουν ρισκ!

  Όχι,δεν είναι μία ανάλαφρη ποιητική συλλογή,μα πρόκειται για ποιήματα γεμάτα από εικόνες της καθημερινότητας ντυμένες από ποικίλα,δυνατά κι αντιφατικά συναισθήματα που μας σαρώνουν σαν δυνατοί τυφώνες. Ναι,ξεχωρίσα κάποια παραπάνω σε σχέση με άλλα,χωρίς να θέλω να μειώσω την σημασία των λοιπών,μα το λέω από καθαρά υποκειμενική προτίμηση. Τα υπόλοιπα τα αφήνω σε εσάς. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΠΟΙΗΤΗΣ: ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΚΡΥΓΕΩΡΓΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ