Hellga και Hellena

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Καθ'όλη την διάρκεια του χρόνου περνούν πάρα πολλά βιβλία από τα χέρια μου. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής,είναι ελάχιστα εκείνα που καταφέρνουν να μείνουν νωπά στην μνήμη καί στην σκέψη μου. Κι αυτό δεν το λέω με καμία πρόθεση για να μειώσω την αξία κάποιων βιβλίων,ή,δημιουργών,αλλά κυρίως για να εκφράσω την σκέψη μου πως η υπερπληθώρα των βιβλίων,εκτός από τα θετικά,έχει καί αρνητικά αποτελέσματα κάποιες φορές. Κι επειδή είμαι μία αναγνώστρια που σέβομαι τόσο την λογοτεχνία,όσο καί τους δημιουργούς,χαίρομαι όταν διαβάζω βιβλία που με ''καλύπτουν'' ποικιλοτρόπως. Ένα εξ αυτών είναι καί το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Χρήστου Χαρτοματσίδη,με τίτλο ''Hellga και Hellena",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν.

  Με δεδομένο πως δεν έχω διαβάσει προγενέστερο έργο του συγγραφέα,η προσμονή μου,σχετικά με το τι θα ανακάλυπτα μέσα στις σελίδες του παρόντος μυθιστορήματος,εύλογα ήταν μεγάλη καί ανάλογες καί οι προσδοκίες μου. Ξεκινώντας,λοιπόν,την μύησή μου στον κόσμο των ηρώων καί των ηρωϊδων,αυτό που αρχικά είδα καί με προκατέβαλε θετικά,ήταν η οξυδέρκεια της γραφής του συγγραφέα. Γνώριζα,συνεπώς,πως θα διάβαζα κάτι που θα μου ήταν αρεστό απ'αυτήν την άποψη. Έπειτα,ο συγγραφέας με πλεονέκτημα των λεγομένων του το πετυχημένο καί καυστικό,-κατά τόπους-,χιούμορ,πρεσβεύει αυτό που κι εγώ πιστεύω πως μέσα από την πλάκα,ειπώνονται οι μεγαλύτερες αλήθειες. Αρκεί να έχουμε τα αυτιά καί την σκέψη μας ''ανοικτά'' ως προς αυτά.

   ''Hellga και Hellena",όπως προείπα,ο τίτλος του βιβλίου. Καί τί πιο εύλογο για εμάς,το αναγνωστικό κοινό,να θεωρήσουμε πως μάλλον πρόκειται για δύο από τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας; Σωστή,ή,λανθασμένη ως σκέψη; Μήπως μιλάμε για τις δύο όψεις τους ίδιου νομίσματος; Ή μήπως είναι μία έντεχνη κίνηση του συγγραφέα,ώστε να μας περάσει κάποιο μήνυμα σχετικά με την υπόθεση,αλλά καί το τι αναμένεται να λάβουμε απ'αυτήν ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου; Κι όλα αυτά δεν σας τα λέω,επειδή έχω διαβάσει το βιβλίο καί γνωρίζω πλήρως τα καθέκαστα,μα είναι οι πρώτες σκέψεις που γεννήθηκαν στο μυαλό μου,κοιτάζοντας την εικόνα του εξωφύλλου καί συνδυάζοντάς την με τον τίτλο.

   "Θεσσαλονίκη, Αμπελόκηποι. Όλα δείχνουν να κυλούν ήρεμα για τη δεκαεννιάχρονη Νάντια. Η ζωή της μοιράζεται μεταξύ σχολής και δουλειάς, και τίποτα δεν φαίνεται να διαταράσσει την καθημερινότητά της. Μέχρι εκείνο το Σάββατο! Μια αναπάντεχη συνάντηση, μια γυναίκα που η ίδια δεν γνωρίζει, μα εκείνη δείχνει να την ξέρει καλά, κι έπειτα, ένας σκληρός κακοποιός κι ένα παλιό χρέος. Πού θα την οδηγήσει όλο αυτό; Άραγε, θα μπορέσει να ξαναβρεί τη χαμένη ισορροπία στη ζωή της; Και ποια είναι τελικά η άγνωστη γυναίκα;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Κατά την διάρκεια της ζωής μας θα μπούμε στην διαδικασία,-ηθελημένα,ή,μη-,να βάλουμε τους εαυτούς μέσα σε διάφορους ρόλους. Κάποιους θα τους διαλέξουμε μόνοι/ες μας καί άλλους θα μας τους ''επιβάλλουν'' οι τρίτοι,ή,άλλοι παράγοντες. Το ζήτημα,όμως,που τίθεται είναι στο αν είναι διακριτά τα όρια καί στο αν μπορούμε να απαντήσουμε με σιγουριά στο ερώτημα το ποιοι/ες τελικά είμαστε. Έχουμε,άραγε,επίγνωση του εαυτού καί των επιλογών μας; Ζούμε την ζωή που θέλουμε,ή,ονειρευόμαστε να ήμασταν κάποιοι/ες άλλοι/ες; Καί το κυριότερο όλων. Πώς το θυμικό,ίσως καί το υποσυνείδητο,καθοδηγεί τα βήματα καί τις αποφάσεις μας;

   Όταν έφτασα στον επίλογο του βιβλίου,τολμώ να πω πως με είχε συνεπάρει σε τέτοιο βαθμό,που δεν αντιλήφθηκα καν πόση ώρα είχε περάσει. Αφέθηκα να με παρασύρει η στρωτή καί ατόφια πένα του συγγραφέα,που όχι μόνο ξέρει καί χειρίζεται ορθά την γλώσσα,μα παίζει ευφυώς με το μυαλό καί την ψυχολογία τόσο του αναγνωστικού κοινού,όσο καί των προσώπων της υπόθεσης. Μία ιστορία,που μπλέκει αρμονικά την μυθοπλασία με την αληθοφάνεια,κι εντέλει διαβάζεται άκοπα κι ευχάριστα. Πιο αγαπημένο μου δε στοιχείο του κειμένου,ο τρόπος που ο συγγραφέας τοποθετεί τα πρόσωπα μέσα στην πλοκή,καθώς καί η λεπτομερής σκιαγράφηση των χαρακτήρων τους. Εμένα με βοήθησε να αναπτύξω συναισθήματα προς εκείνους/ες καί να τους αισθανθώ οικείους/ες,ενώ ταυτόχρονα μπήκα στην θέση τους λίγο έως πολύ.

  Εν κατακλείδι,μιλάμε για ένα αξιόλογο βιβλίο,που διαφέρει από πολλές απόψεις,μα είναι τόσο προσιτό καί ευνόητο. Ένα βιβλίο που θεωρώ πως θα σας ικανοποιήσει,όσο κι εμένα. Ένα βιβλίο που προβληματίζει,αλλά καί ψυχαγωγεί. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΤΟΜΑΤΣΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: BAKXIKON