Συνένοχοι

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινό αναγνωστικό μου ταξίδι παρέα με το βιβλίο "Συνένοχοι" από την συγγραφέα κυρία Νόρα Πυλόρωφ. Ένα βιβλίο πολύ ιδιαίτερο που αν καί στην αρχή δεν μου φάνηκε τόσο ενδιαφέρον,μου άρεσε πολύ από την μέση καί μετά. Μου άρεσε η απλή,καθαρή γραφή του καί το γεγονός ότι ήταν χωρισμένο σε μικρά καί περιεκτικά κεφάλαια τα οποία το καθιστούν πιο ευκολοδιάβαστο. Εδώ κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο μέχρι σήμερα. Από την δύσκολη εποχή του Β´ παγκοσμίου πολέμου καί τις διώξεις κατά των Εβραίων μέχρι καί την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Έξι άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους καί χωρίς να τους συνδέει τίποτα,ξεκινάνε ένα ταξίδι με το τρένο. Ένα τραγικό συμβάν με θύμα ένα από τα άτομα της ιστορίας μας καί αυτόπτες μάρτυρες τους άλλους πέντε θα είναι η αφορμή για να αλλάξουν οι ζωές τους για πάντα καί παράλληλα να "δεθούν" μέχρι το τέλος της ζωής τους. Συνένοχοι γιατί απλά δεν αντέδρασαν καί δεν μίλησαν γι'αυτό. Περνώντας τα χρόνια όσο κι αν προσπαθούν να ξεχάσουν,οι εφιάλτες τους στοιχειώνουν. Ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένουν το θύμα της ιστορίας εμφανίζεται μπροστά τους ζητώντας εκδίκηση για όσα έγιναν εκείνη την μοιραία στιγμή καί τους φέρνει αντιμέτωπους τόσο με τις ενοχές τους για εκείνη την νύχτα αλλά καί με τα λάθη του παρελθόντος που τους κρατάνε δέσμιους. Ένοχα μυστικά θα έρθουν στο φώς καί τα πάντα κατά κάποιο τρόπο θα έχουν πλέον λογική εξήγηση. Σίγουρα εδώ έχουμε μία ιστορία που κάλλιστα θα μπορούσε να υποστηρίζει την άποψη ότι η ζωή φτιάχνει τα πιο τρελά σενάρια γεμάτα με πολλά συναισθήματα καί έντονες καταστάσεις. Όπως λέει άλλωστε καί η ίδια η συγγραφέας στην αρχή:"Η ιστορία είναι αληθινή. Σχεδόν. Με στοιχεία μυθοπλασίας". Τα υπόλοιπα αφήνω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Καλές σας αναγνώσεις. 

Περίληψη

Πέντε επιβάτες στο κουπέ ενός τρένου σ’ ένα ταξίδι του χαμού. Και η έκτη επιβάτιδα, η πέτρα του σκανδάλου, το φιτίλι που βάζει φωτιά. Το ανοίκειο συντελείται εκεί μπροστά στα μάτια τους και θα τους σημαδέψει μια ολόκληρη ζωή. «Το τελευταίο πράγμα που αποτύπωσαν τα μάτια μου σαν στιγμή απολιθωμένη, σαν πίνακας που δεν άλλαξε όλες τις δεκαετίες που πέρασαν, είναι τα πρόσωπά σας πίσω από το κλειστό τζάμι∙ απαθή, αμέτοχα, αδιάφορα. Ουρλιάζω και δεν ακούω τη φωνή μου. Ούτε κι εσείς. Αλλά εσείς βλέπετε. Κι εγώ βλέπω εσάς να παρακολουθείτε το ανόσιο δράμα που παίζεται πάνω στα στραπατσαρισμένα ηλιοτρόπια. Το σφραγίσατε το τζάμι, αγαπητοί μου τοτινοί συνταξιδιώτες. Το σφράγισε η αδιαφορία σας. »Από τότε ζείτε μ’ αυτή την εικόνα. Τη φέρνατε καμιά φορά στο μυαλό σας; Ή την απωθήσατε; Όμως το ασυνείδητο, κυρίες και κύριοι, δεν έχει χρόνους, ενεστώτα, παρατατικό, μέλλοντα. Έχει μόνο εικόνες. Και ενοχές. Που φυτρώνουν ξανά και ξανά, όσο κι αν τις ξεριζώνουμε. Κάθονται εκεί υπομονετικά και περιμένουν την ώρα τους…» Οι ζωές των έξι ηρώων χαρτογραφούνται από μοναξιά και έρωτες, από επαγγελματικά αδιέξοδα και οικογενειακά μυστικά. Με ρυθμό που όλο και επιταχύνεται, απογυμνώνονται και οδηγούνται στην τελική δραματική σύγκρουση, όπου το μαχαίρι χώνεται βαθιά κι ο καθένας θα πληρώσει για το μερτικό του στο φταίξιμο. Ένα μυθιστόρημα που ταξιδεύει τον αναγνώστη σε εποχές ταραγμένες, από τις εκτοπίσεις των Εβραίων και το Άουσβιτς μέχρι τη θαμπή, κουρασμένη Ελλάδα του σήμερα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις:Ψυχογιός.