Το δέκατο έβδομο κιβώτιο & Στο Μυστρά με πανσέληνο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Παιδικές βιβλιοπροτάσεις για ηλικίες 9+. 

Στην φωτογραφία απεικονίζονται τα εξής βιβλία: "Το δέκατο έβδομο κιβώτιο" από τον συγγραφέα κύριο Διονύση Λε'ι'μονή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη καί το "Στο Μυστρά με πανσέληνο" από τον συγγραφέα κύριο Γιώργο Αντωνάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Πλώ.

Σύνοψη του βιβλίου "Το δέκατο έβδομο κιβώτιο"

Το ότι ο λόρδος Έλγιν έκλεψε τα γλυπτά του Παρθενώνα στις αρχές του προ-προηγούµενου αιώνα είναι γνωστό. Το ότι το µπρίκι που τα µετέφερε αρχικά στη Μάλτα βυθίστηκε σε έναν µικρό όρµο των Κυθήρων είναι επίσης γνωστό. Αυτό όµως που παραµένει µυστήριο πάνω από διακόσια χρόνια µετά είναι πόσα από τα δεκαεφτά κιβώτια µε τους αρχαιολογικούς µας θησαυρούς ανέσυραν τότε οι Καλύµνιοι βουτηχτάδες...

Η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα ξεκινά στα Κύθηρα µε µια παρέα παιδιών να ετοιµάζονται για τη µεγαλύτερη, συναρπαστικότερη και πιο ονειρική βουτιά της ζωής τους... Μα όταν αναδυθεί κανείς στο φως, αναρωτιέται πάντα πού σταµατάει η αλήθεια και πού αρχίζει το όνειρο...

Σύνοψη του βιβλίου "Στο Μυστρά με πανσέληνο"

-Tι μυστικά κρύβει ένας παλιός πύργος στη Μάνη και ποια σχέση μπορεί να έχουν δυο παιδιά της εποχής μας με τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου;
-Zούμε συγχρόνως στο σήμερα και στο χθες; Είναι απίστευτο… κι όμως γίνεται!
-Κι αν όλη αυτή την περιπέτεια δεν την οργάνωσε ο θείος Βασίλης;
-Αν η ιστορία της θείας Γκαγκούλ ήταν αληθινή κι οι δείχτες στο ρολόι του Οδυσσέα γύριζαν πράγματι προς τα πίσω;
-Που σταματά άραγε η πραγματικότητα και που αρχίζει το παραμύθι;
-Όμως, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είναι πάντα εκεί, στο κάστρο, στα στενά δρομάκια, στις εκκλησίες και στα παλάτια της δοξασμένης πολιτείας του Μυστρά...

Βυθισμένοι στην εικονική πραγματικότητα των ημερών μας που να βρούμε λέξεις, πως να μιλήσουμε στα παιδιά;
Κι όμως, ίδιες με τις θάλασσες και τα βουνά, οι πολιτείες των προγόνων μας αγέρωχες, παρέα με τους αιώνες, με την ομορφιά, μας περιμένουν.
Στις παλιές εκκλησιές, στους θόλους, στους τοίχους, στις αυλές, οι άγιοι, οι ήρωες, οι προφήτες, ανίκητοι, αθάνατοι, πάντοτε ωραίοι.
Κι αν τα παιδιά που θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο δε γελάσουν, δεν κλάψουν, δεν απαιτήσουν ένα ταξίδι στο Μυστρά, εγώ θα είμαι ένας αποτυχημένος συγγραφέας.
Κι αν δε χαθούν στις εποχές, στο μυστήριο, στην αγωνία, στα ερωτηματικά αυτής της ιστορίας κι αν δε δουν με τα μάτια τους τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, δε νιώσουν την αγωνία του, την τελευταία αναπνοή της μεγάλης αυτοκρατορίας. . .
Τα παιδιά μας θέλουν δυνατές συγκινήσεις, πρότυπα, ήρωες, ταξίδια στο όνειρο, στην αγάπη. Αυτά τους λείπουν. . . εμείς μπορούμε να τους τα δώσουμε;