Ζωή σε Πόλεμο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Πρώτη επαφή με την γραφή της συγγραφέως κυρίας Λένας Μαντά μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο "Ζωή σε πόλεμο". Ένα βιβλίο που κατά την άποψή μου μπορεί να χαρακτηριστεί με τρείς λέξεις:δυνατό,σκληρό,καθηλωτικό. Όπως οι περισσότεροι/ες γνωρίζετε αναφέρεται στην ζωή της μητέρας της καί στην δική της ζωή μαζί της... Ένα από τα πιο ωραία σημεία του βιβλίου είναι το εισαγωγικό σημείωμα της ίδιας που λειτουργεί τρόπο τινά ως πρόλογος του βιβλίου . Επιπλέον το γεγονός ότι αλλάζει τα ονόματα των πρωταγωνστών βοηθάει καί την ίδια να κρατήσει αποστάσεις καί να μπορέσει να καταγράψει την ιστορία τους χωρίς επιπλέον φόρτιση σαν να γράφει ένα ακόμα βιβλίο της. Δεν θέλω να σας πώ πολλά γιατί νομίζω ότι όταν διαβάζουμε την ιστορία της ζωής των ανθρώπων πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι μιλάμε για την αληθινή ζωή καί όχι για φανταστικές ιστορίες. Αυτό το βιβλίο μου επιβεβαίωσε την άποψή μου ότι όσοι άνθρωποι δεν νιώσουν την αγάπη από μικρή ηλικία κυρίως από τους γονείς τους όσο καί από τους γύρω τους,δεν μπορούν ποτέ να προσφέρουν αγάπη... Θα μου πείτε ότι αυτό δεν δικαιολογεί να έχουν τέτοια συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά τους καί θα συμφωνήσω μαζί σας αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να αλλάξουμε κανέναν. Ευτυχώς που κάποιες φορές η ίδια η ζωή είναι που τους δείχνει τα λάθη τους καί τις ευκαιρίες να επανορθώσουν. Όπως λέει καί η ίδια η συγγραφέας μετά από ένα μεγάλο διάστημα της ζωής της η μητέρα της έγινε επιτέλους Μάνα με την ουσιαστική έννοια της λέξης. Τα υπόλοιπα τα αφήνω σε εσάς. Υ.Γ.Μου άρεσε πάρα πολύ ότι στο εξώφυλλο καί όχι μόνο χρησιμοποίησαν φωτογραφίες από την προσωπική συλλογή της συγγραφέως καθώς καί η ποιότητα του χαρτιού του βιβλίου που το κάνει να φαίνεται πιο παλιό. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Φραντζέσκα, η ηρωίδα μου… Αθηνά, η μητέρα μου… Ζωή σε πόλεμο, η ζωή της…

Η ιστορία της, η διαδρομή της, οι επιλογές της, η σχέση μας και τα δεκαεννιά χρόνια που έμεινα μαζί της. Σε πόλεμο με όλους η μητέρα μου. Μ’ εμένα, με τους φίλους της, με τους δικούς της, με την ίδια τη ζωή τελικά…

Μαζί με την ιστορία της, και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις που έφεραν πόνο, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που, εκτός από βιογραφία, έγιναν κι ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: