Η μπαλάντα της ζήλιας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

''Η μπαλάντα της ζήλιας'' από την συγγραφέα κυρία Μάρω Βαμβουνάκη. 

Ζήλια...πανάρχαιο συναίσθημα που υπάρχει μέσα στις ψυχές των ανθρώπων... Ένα εκ των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων... Ένα συναίσθημα που όπως πολύ σωστά έγραψε η συγγραφέας του βιβλίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία δυναμική μπαλάντα που ενώ στην αρχή μοιάζει ήρεμη όσο περνάει η ώρα ''ξεσπάει''. Εδώ έχουμε ένα βιβλίο αλλοιώτικο από ταάλλα το οποίο δεν χάνει καθόλου σε αξία από την αρχής ως το τέλος. Ένα βιβλίο που μας δείχνει πως το άτομο που επιλέγει την ψυχοθεραπεία μπορεί καί έρχεται ''αντιμέτωπο'' με όλα όσα τον προβληματίζουν ή τον φοβίζουν χρόνια. Το θέμα είναι αν καί πόσο τελικά μπορεί καί ο ψυχαναλύτης να βγεί αλώβητος από αυτήν την διαδικασία καί να μην επηρεαστεί είτε θετικά είτε αρνητικά αφού δεν σταματάει καί αυτός να είναι άνθρωπος. Είναι ένα πολύ καλογραμμένο καί μεστό βιβλίο(ίσως σε αυτό να παίζει ρόλο καί το γεγονός ότι η συγγραφέας λόγω των σπουδών της μπόρεσε να προσεγγίσει πιο σωστά το θέμα). Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ!!!! Αν θέλετε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα,αξίζει να το αναζητήσετε!!! 

Παρουσίαση

Μια σειρά συναντήσεων ανάμεσα σε έναν μεσήλικο ψυχοθεραπευτή και μια νεαρή γυναίκα που υποφέρει από τα πάθη της ζήλιας. Εκείνος σημειώνει για το περιστατικό: 

Επειδή κι εγώ έχω ζηλέψει πολύ στη ζωή μου, γνωρίζω το μαρτύριο. Μιλάμε για σφαγείο, για φωτιά που τρώει σωθικά, εσωτερικά όργανα, τον μεταβολισμό σου. Μερίδα της ιατρικής επιστήμης θεωρεί ότι η ζήλια ευθύνεται για οργανικές αρρώστιες, για κακοήθειες. Ο μαύρος σπόρος της φυτεύεται σε κάθε κύτταρο, στα δόντια, στα μαλλιά, στα νύχια. Παραλογίζεσαι, εξευτελίζεσαι. Καταντάς γελοίος κι επικίνδυνος για σένα και τους άλλους. Συγγενεύει στενά με το μίσος, και το μίσος είναι ταυτοχρόνως το έγκλημά σου και η τιμωρία σου. 
"Θεραπεύεται;" με ρωτούν εναγωνίως οι ασθενείς μου. Πότε ναι, κάπως, πότε όχι, είναι δύσκολο! Χρειάζεται και κάποιο θαύμα ο ψυχολόγος για βοηθό του, όπως σε κάθε θεραπεία άλλωστε. Ευτυχώς που τα θαύματα συμβαίνουν. 
Όμως η ζήλια είναι η πιο ικανή προξενήτρα. Οι μοιχείες φτάνουν σε πυρακτωμένα πάθη όσο υφίσταται σύζυγος. Έτσι και βγει διαζύγιο και ο αντίζηλος εκλείψει, έτσι και το πεδίο μαχών καταλαγιάσει σε λιβάδι ειρηνικό, η φλόγα υποχωρεί, σβήνει ίσως. 
Μια ψυχοθεραπεία πρέπει να είναι αγωγή φωτεινής ειλικρίνειας, πορεία προς την επίγνωση και την καλοσύνη. Μακριά από εμένα η ηθικολογία και δεν το παίζω ιεροκήρυκας, αλλά η καλοσύνη είναι ελευθερία. 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΨΥΧΟΓΙΟΣ