Το Θερινό Ηλιοστάσιο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Πιστεύω πως ο λόγος που όσοι/ες αγαπάμε τα βιβλία που ανήκουν στο είδος του φανταστικού είναι γιατί γοητεύομαστε από το άγνωστο αλλά καί από εκείνα τα παραμυθένια πλάσματα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα αλλά πέρα από εμάς. Μην σας πώ ότι ίσως να επιθυμούσαμε κατά βάθος να υπήρχαν στ'αλήθεια.
   Σήμερα λοιπόν διάβασα καί σας προτείνω το βιβλίο ''Το Θερινό Ηλιοστάσιο'' από την συγγραφέα κυρία Κατερίνα Μπάρκα που ενώνει την φαντασία με τον έρωτα. Δύο είδη που μπορούν να συμπορευθούν με έναν όχι καί τόσο ξένο τρόπο. Άλλωστε ο έρωτας δεν θέλει την απαραίτητη μαγεία καί φαντασία για να ευδοκιμήσει;
   Πρόκειται για ένα βιβλίο αρκετά καλογραμμένο καί διασκεδαστικό που κατά την άποψή μου μπορεί να διαβαστεί από εφήβους έως καί πιο μεγάλες ηλικίες αφού το ερωτικό στοιχείο δεν δίνεται τόσο έντονα αλλά με μία πιο αγνή πλατωνική μορφή.
   Παρά τον όγκο του εγώ το διάβασα με μεγάλη χαρά καί δεν με κούρασε καθόλου. Για να είμαι ειλικρινής αυτό οφείλεται πάντα καί στον τρόπο που αποδίδει ο εκάστοτε συγγραφέας την πλοκή. Εδώ έπαιξαν σημαντικό ρόλο καί οι ήρωες της ιστορίας καί η περιγραφή αυτών. Από την μία μεριά ο Λεωνίδας είναι αγέρωχος,προστατευτικός καί δυναμικός καί από την άλλη μεριά η Λευκή αθώα,αγνή καί άκρως ρομαντική. Ένας τέλειος συνδυασμός.
    Όσον αφορά την πλοκή εγώ αν καί από την αρχή είχα καταλάβει σχεδόν για το τι πρόκειται ν'ακολουθήσει,δεν ήθελα να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου πρίν φτάσω στην τελευταία σελίδα. Έλα όμως που τελικά από ένα σημείο καί μετά ήρθε η ανατροπή σχετικά με ένα στοιχείο της ιστορίας καί με ξάφνιασε ευχάριστα μπορώ να πώ.
    Κρατήστε πως εμένα μου άρεσε αρκετά σαν βιβλίο καί σας το προτείνω ειδικά για το καλοκαίρι που έρχεται. Καλά σας αναγνώσματα.

                                                                  ΠΕΡΙΛΗΨΗ

‘’Έστρεψα το κεφάλι προς το υπόλοιπο σώμα μου. Μια λευκή σκιά έλαμψε στα μάτια μου και μια μακριά ουρά τινάχτηκε απ’ το κορμί μου. Κούνησα το κεφάλι μου τρομαγμένη δεξιά-αριστερά, στο μυαλό μου δε χωρούσε όλο αυτό που βίωνα.

….Τότε κατάλαβα τον λόγο που γεννήθηκα με τα περίεργα ασημί μαλλιά, τώρα συνειδητοποιούσα την απόλυτη αρμονία στο όλο σύνολο. Κι εκεί που άλλοτε πονούσα και το κάψιμο μ’ έκοβε κομμάτια, μια δροσιά με ανακούφιζε σαν γαλήνια ανοιξιάτικη αύρα.’’

Ο Λεωνίδας Σείριος δεν μπορεί να συμβιβάσει τους δυο εαυτούς του στο ανθρώπινο σώμα του. Επιτυχημένος δικηγόρος, πρωτότοκος γιος του Ωρίωνα Σείριου, σύντομα θα ηγηθεί της Φυλής των Λεόντων που ακόμη ψάχνει το ιερό δισκοπότηρο για να κυριαρχήσει.

Η Λευκή είναι 25 ετών και σχεδόν δυστυχισμένη μέχρι τη μέρα που ο Λεωνίδας θα τη συναντήσει και θα ανακαλύψει πως κι αυτή κουβαλάει κάτι παραπάνω μέσα της, πέρα από το κορίτσι με τα ολόλευκα μαλλιά.


Κανείς δεν είναι τόσο ανθρώπινος όσο πίστευε. Κανείς δε θυσίασε τόσα πολλά για τη αγάπη και την οικογένεια… Και ποτέ ο πειρασμός για την αιωνιότητα δεν ήταν τόσο μεγάλος…

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΡΚΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΓΡΑΦΗΜΑ