Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    ''Τις νύχτες έπαιζε με τις σκιές'' είναι ο τίτλος του νέου ιστορικού-κοινωνικού μυθιστορήματος της συγγραφέως κυρίας Τέσυς Μπάιλα που διάβασα καί σας προτείνω σήμερα. Είναι η πρώτη φορά που διάβασα βιβλίο της καί μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις χάρη στην απλότητα καί αμεσότητα του λόγου της.
    Τα ιστορικά μυθιστορήματα σαν κι αυτό μου αρέσουν γιατί προσεγγίζουν καί αναδεικνύουν τα ιστορικά γεγονότα μέσα από τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους,εκείνους που ήταν οι πραγματικοί ήρωες καί πρωταγωνιστές της ιστορίας.
   Απαλλαγμένη η γραφή της συγγραφέως από υπερβολές καί άσκοπη χρήση εντυπωσιακών λέξεων αλλά απλή,ουσιαστική καί με την απαραίτητη χρήση της τοπικής διαλέκτου,έχει ως αποτέλεσμα ένα καλογραμμένο βιβλίο με τον δέοντα σεβασμό καί προσοχή στα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.
   Όμοια καί οι πρωταγωνιστές είναι άρρηκτα δεμένοι καί εναρμοσμένοι με τον χώρο που θα συμβούν τα γεγονότα. Καθένας έχει στιγματιστεί από εμπειρίες καί δυσκολίες ζωής. Είναι αλήθεια πως κι αυτά συμβάλλουν πάρα πολύ στην εξέλιξη καί τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα των ανθρώπων. Εγώ για να είμαι ειλικρινής ένιωσα τον πόνο τους,την χαρά τους καί δικαιολόγησα ως ένα βαθμό καί τις πράξεις τους. Μην ξεχνάμε τα βάσανα που έζησαν καί το πόσο άδικα τους φέρθηκε η ζωή.
    Όσον αφορά τώρα το ιστορικό κομμάτι του βιβλίου δεν είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε αλλά κάποιες από τις σημαντικότερες στιγμές στην ελληνική ιστορία. Όλα ξεκινάνε με την σφαγή των Κρητών από τους Τούρκους καί φτάνουμε έως τον Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα από την υπόθεση του βιβλίου βλέπουμε ανθρώπους να παλεύουν για την ελευθερία τους,την αγάπη τους καί εντέλει για την ζωή τους. Η ιστορία του Ανέστη γίνεται η αφορμή για να έρθουμε πιο κοντά στην ιστορία ενός ολόκληρου λαού ελπίζοντας πάντα για ένα καλύτερο μέλλον για όλους.
    Η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο της μας τα δίνει όλα αυτά με έναν οικείο,προσεγμένο καί καθόλου παγωμένο καί στεκάτο τρόπο που μπορεί να το βρίσκαμε σε κάποιο άλλο ιστορικό βιβλίο. Αυτό για μένα ίσως να είναι ένας από τους λόγους που το βιβλίο θα γίνει πιο αρεστό κι ''εύπεπτο'' από το αναγνωστικό κοινό.
    Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λένε πως πρέπει να γνωρίζεις την παλαιότερη ιστορία για να μπορέσεις να κατανοήσεις το παρόν καί να αντιληφθείς το μέλλον. Καί τι καλύτερο από το να διαβάζεις τέτοιου είδους βιβλία όπως αυτό που σας προτείνω σήμερα.
     Εγώ θα κλείσω την κριτική μου με την τελευταία φράση που είναι γραμμένη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου καί εκφράζει απόλυτα την ουσία του.
     ''Στο μυθιστόρημα της Τέσυς Μπάιλα, ο άνθρωπος γίνεται έρωτας, γίνεται πόλεμος, γίνεται θάνατος, γίνεται τέχνη, ώσπου να ξαναγίνει άνθρωπος.''
            Μέχρι την επόμενη φορά σας εύχομαι καλά σας αναγνώσματα βιβλιόφιλοι!

                                                              ΠΕΡΙΛΗΨΗ
   Τη στιγμή που η Δαναή χάνεται στη γέννα, ο άντρας της ο Γιώργης, μαγνητισμένος από την Κίρκη του Κάστρου και από τις χάρες της, αμελεί να γυρίσει και μόλις που διαφεύγει από τη σφαγή των χριστιανών από τους Τουρκοκρητικούς στο μεγάλο Κάστρο, τον Αύγουστο του 1898. Είναι η στιγμή όπου γεννιέται ο ήρωας ενός ολόκληρου κόσμου. Και μαζί του η Κρητική Πολιτεία, που λίγα χρόνια αργότερα θα οδηγήσει στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

   Αυτός είναι ο αιώνας του ζωγράφου, του Ανέστη, και η ιστορία του είναι η διαδρομή πολλών ανθρώπων, που έζησαν και πέθαναν μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου. Δεν είναι μόνο ο Ανέστης που παρασύρει τον αναγνώστη στις ατραπούς μιας ανεξήγητης μοίρας, είναι κι εκείνοι που συνδέονται μαζί του με δεσμούς αίματος –ο παππούς Λεωνίδας, η θεια-Λουλουδιά, η Μυρσίνη–, αλλά κι εκείνοι με τους οποίους μοιράζεται εμπειρίες, πάθη, οράματα: η κυρα-Ευτέρπη, η Χριστίνα, η Ισιδώρα και προπαντός ο Μικέλε. Είναι και οι τόποι, η Κρήτη, ο Πειραιάς, η Μακεδονία, που παραδομένοι στις φλόγες και στα καπρίτσια της μεγάλης Ιστορίας δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ: ΤΕΣΥ ΜΠΑΪΛΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ