Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Αθηνά Μαλαπάνη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    H στήλη των συνεντεύξεων γεννήθηκε για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι για να αναδεικνύονται τόσο ανερχόμενοι όσο καί γνωστοί συγγραφείς καί ο δεύτερος είναι για να μπορεί το αναγνωστικό κοινό να έρχεται σε επαφή με τους συγγραφείς καί να μαθαίνει περισσότερα γι'αυτούς καί το έργο τους.
     Σημερινή μου καλεσμένη την οποία ευχαριστώ πολύ είναι η συγγραφέας κυρία Αθηνά Μαλαπάνη. Το βιβλίο της έχει τίτλο ''Ψυχικές Αυτοχειρίες'' καί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άρωμα.
    Πάμε λοιπόν να δούμε μαζί τι μου απάντησε σε αυτήν τη mini ''ανάκριση''-συνέντευξη που της έκανα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Εύκολη ή δύσκολη η μετάβαση από τον ρόλο της φιλολόγου στον ρόλο της συγγραφέως;

Α.Μ. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω απαρνηθεί τον ρόλο της φιλολόγου και δεν θα τον απαρνηθώ ποτέ, γιατί είναι το επάγγελμά μου και το αγαπώ. Αυτό που κάνω είναι να τα συνδυάζω όσο πιο δημιουργικά μπορώ. Οι σπουδές φιλολογίας με έχουν μάθει να προσέχω τη δομή των κειμένων μου, τη συνοχή τους, την παραγραφοποίηση, το λεξιλόγιο και τη σύνταξη, αλλά και θέματα που αφορούν στον αφηγηματικό χρόνο και χώρο και στη διάπλαση χαρακτήρων. Γενικότερα, οι σπουδές φιλολογίας με έχουν βοηθήσει σε τεχνικά ζητήματα του κειμένου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ανάγκη ψυχής ή χόμπι η συγγραφή;

A.M. Και τα δύο, αλλά περισσότερο ψυχική ανάγκη. Θεωρώ ότι όλοι μπορούμε να γράφουμε στον ελεύθερό μας χρόνο για να αποφορτιζόμαστε συναισθηματικά και να εκφράζουμε όλα όσα μας κάνουν να στεναχωριόμαστε, να προβληματιζόμαστε, να ανησυχούμε ή και να χαιρόμαστε. Γενικότερα, μπορούμε να γράφουμε δίνοντας τροφή για σκέψη τόσο στον εαυτό μας όσο και στους άλλους. Γι’ αυτό άλλωστε είμαι και καθηγήτρια δημιουργικής γραφής. Για να βοηθώ τους ανθρώπους που επιθυμούν, όχι μόνο να γράψουν το δικό τους βιβλίο, αλλά κυρίως να μάθουν να χρησιμοποιούν τη συγγραφή για λόγους ψυχικής αποφόρτισης και εκτόνωσης. Η συγγραφή είναι προσωπική έκφραση! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Επηρεαστήκατε από το είδος των σπουδών σας και από την επαφή με τα σπουδαία αρχαία και νεότερα λογοτεχνικά κείμενα για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;


A.M. Σαφώς ναι. Η φιλολογία μου έμαθε τα τεχνικά στοιχεία της γλώσσας, όπως προανέφερα, καθώς επίσης με τροφοδότησε με έμπνευση. Θεωρώ ότι η επαφή μας με τα κείμενα της κλασικής λογοτεχνίας (αρχαίας ελληνικής και λατινικής), αλλά και της νεοελληνικής μπορεί να μας προβληματίσει δημιουργικά, άρα και να αποτελέσει μια σημαντική πηγή έμπνευσης για όλους μας. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Γιατί ο τίτλος ''Ψυχικές Αυτοχειρίες'';


A.M. Ο τίτλος είναι μεταφορικός και συμβολικός. Ήθελα να δείξω ότι πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι αυτοκτονούμε ψυχικά, γιατί θέτουμε εμπόδια στους εαυτούς μας και πολλές φορές, από εκεί που δεν υπάρχουν κιόλας. Ας προσέξουμε λοιπόν, τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θέτουμε ούτως ώστε να τα σταματήσουμε για να μην καταστέλλουμε από μόνοι μας την πρόοδό μας και την αυτοβελτίωσή μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Ποιό το κίνητρο για την συγγραφή αυτού του βιβλίου;


A.M. Το βιβλίο αυτό είναι ένα σύνολο, μια ανθολογία αυτοτελών διηγημάτων. Είναι μικρές ιστορίες που η κάθε μία παρουσιάζει ένα κοινωνικό πρόβλημα της εποχής μας. Το κίνητρό μου λοιπόν, είναι τα διάφορα κοινωνικά φαινόμενα που παρατηρώ γύρω μου, όπως η μοναξιά, η αποξένωση, η απομόνωση, η έλλειψη ή και η παντελής απουσία του έρωτα, η ενδοοικογενειακή βία, τα απωθημένα, οι διατροφικές διαταραχές και άλλα. Θίγω τα προβλήματα αυτά λοιπόν, και τις συνέπειές τους και προβάλλω και κάποιους -λίγους είναι η αλήθεια- τρόπους αντιμετώπισης. Ουσιαστικά, μέσα από τη δράση και την ψυχογράφηση κάθε ήρωα, ο εκάστοτε αναγνώστης βγάζει τα δικά του συμπεράσματα για το πώς θα αντιμετώπιζε ο ίδιος αυτό το πρόβλημα. Επίσης, τα κίνητρά μου είναι αυτά τα καθημερινά προβλήματα, γιατί θέλω ο κάθε αναγνώστης να μπορέσει να ταυτιστεί με τους ήρωες και να αποκτήσει βιωματικές εμπειρίες. Εάν το καταφέρω αυτό, έστω και σε μερικούς ανθρώπους, θα χαρώ πολύ και θα αποτελέσει πραγματική επιτυχία για εμένα στο πρώτο μου αυτό έργο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Ακολουθήσατε κάποιο πλάνο για να γράψετε αυτό το βιβλίο ή αφήσατε το ίδιο να σας οδηγήσει;


A.M. Ναι, δεν μπορώ να εργαστώ χωρίς πλάνο! Κι αυτό αποτέλεσμα των φιλολογικών σπουδών και επιρροών! Κατέγραφα κάθε ένα πρόβλημα που θα ήθελα να θίξω και να διερευνήσω και μετά, έκανα ένα πιο αναλυτικό σχεδιάγραμμα με τον ήρωα ή τους ήρωες που θα δημιουργήσω, την αρχή, τη μέση και το τέλος της ιστορίας και έπειτα, πιο αναλυτικά, το θέμα κάθε παραγράφου. Έτσι, «χτίστηκε» αυτό το βιβλίο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιό το νόημα που θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;


A.M. Να μπορέσουν να ταυτιστούν με τους ήρωες των ιστοριών και να βρουν κι ένα δικό τους, προσωπικό κομμάτι σε αυτές τις ιστορίες. Και γιατί όχι; Να βιώσουν και δυνατές εμπειρίες! 

EΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος αν δεν είχε απήχηση στους αναγνώστες αυτή η συγγραφική σας προσπάθεια, θα το δοκιμάζατε ξανά; Ναι ή όχι, και γιατί;

A.M. Ναι, νομίζω ότι θα έκανα, αλλά σε άλλο συγγραφικό είδος. Θα με ενδιέφερε να γράψω μυθιστόρημα ή επιστημονικό λογοτεχνία, κάτι σχετικό με ιατρικά ζητήματα, καθώς το μάστερ μου έχει θέμα την αρχαία ιατρική. Κάθε βιβλίο έχει το δικό του κοινό. Αυτό που χρειάζεται είναι μια σωστή προώθηση. Εάν κάνω τη σωστή προώθηση που προσπαθώ να κάνω ώστε να μάθει ο κόσμος το βιβλίο μου, θα νιώθω σίγουρη ότι έχω προσπαθήσει αρκετά και έχω συμπεριφερθεί με σεβασμό και εκτίμηση στους αναγνώστες. 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας και που δεχτήκατε να κάνουμε αυτήν την συνέντευξη. Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat.


A.M. Εγώ σας ευχαριστώ θερμά, κα Γανίτη! Καλή συνέχεια στο έργο σας!

        Διαβάστε εδώ την άποψή μου για το βιβλίο της συγγραφέως με τίτλο ''Ψυχικές Αυτοχειρίες'':

                            https://dominicamat.blogspot.com/2019/07/blog-post_11.html