τα θυμάμαι όλα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Με ποιόν τρόπο άραγε μας καθορίζουν καί μας επηρεάζουν τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην διάρκεια της εφηβείας μας πρός την ενηλικίωση; Είναι καλύτερα να τα θυμόμαστε όλα ή η λήθη να έχει μεγαλύτερο ρόλο;
    To βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Νάγιας Αλέβα με τίτλο ''τα θυμάμαι όλα'' αν καί πρωτόλειο δείγμα γραφής με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό.
   Αν καί γραμμένο σε απλή γλώσσα,βρήκα πολύ πλούσιο το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί,με αποτέλεσμα ένα ευκολοδιάβαστο,σύγχρονο,φρέσκο καί ώριμο βιβλίο με θετικές προοπτικές εξέλιξης μελλοντικά.
   Ένα επιπλέον στοιχείο στην γραφή της συγγραφέως που το βρήκα αρεστό ήταν οι περιγραφικότατες εικόνες,νόμιζα ότι ήμουν κι εγώ μέσα στο βιβλίο,καθώς καί η λεπτομερέστατη σκιαγράφηση των χαρακτήρων.
   Κατά την διάρκεια της ανάγνωσής του έγινα πάλι έφηβη καί ένιωσα τις ίδιες ανησυχίες του τότε. Παράλληλα θαύμασα για μία ακόμη φορά την αξία της πραγματικής φιλίας κι ένιωσα το πρώτο καρδιοχτύπι. Μέσα όμως σε όλα αυτά μην ξεχνάμε καί τον πόνο.
   Η πρώτη μου σκέψη κλείνοντάς το ήταν ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να μην νιώθουμε πόνο ή πιο σωστά πως να ''ξεφύγουμε'' από αυτόν καί την σκληρή πραγματικότητα.
   Η πρωταγωνίστρια πάλεψε με τους δαίμονές της καί σε μία της ύστατη προσπάθεια για να μην της επιβληθούν τελείως,έφτιαξε έναν δικό της κόσμο μέσα στον οποίο όλα είναι ονειρικά καί παραμένει ασφαλής. Για πόσο όμως θα αντέξει; Tί θα συμβεί όταν έρχεται σε επαφή με την αλήθεια; Πόση ψυχική δύναμη πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να βγεί τελικά νικητής,μέσα από μία εκ πρώτης όψεως άνιση μάχη; Μήπως έτσι προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο για να διορθωθούν όλα μαγικά; Εντέλει μπορεί να ξεφύγει κάποιος από την μοίρα του;
     Δεν θα σας κουράσω λέγοντάς σας παραπάνω. Παρά μόνο,θα σας ξαναπώ ότι πρέπει να στηρίζουμε νέους ανερχόμενους συγγραφείς καί να τους δίνουμε ευκαιρίες.
                                                        Καλές σας αναγνώσεις!

                                                               ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Μοίρα, ένα ιδιαίτερο κορίτσι της Θεσσαλονίκης, γίνεται δεκαοχτώ και αποχαιρετά την ξέγνοιαστη ζωή με τους φίλους της στις τελευταίες τους καλοκαιρινές διακοπές. Υποδέχεται τώρα πια τη νέα περίοδο της ζωής που θα ξεκινήσει ως φοιτήτρια. Ελπίζει, ως ανερχόμενη αρχιτέκτονας, να φτιάξει και να διορθώσει τις σκέψεις της, όπως ένας αρχιτέκτονας τα σχέδιά του.

Για εκεί όπου οι γνώσεις της δεν αρκούν, έχει τους φίλους της να τη βοηθούν. Παράλληλα, είναι και διαρκώς εξοπλισμένη με τις καραμελίτσες της για να γλυκαίνεται από κάθε πίκρα της ζωής, για παν ενδεχόμενο…

Η μοίρα, όμως, δεν είναι πάντα καλή και δίκαιη μαζί της. Οι αλλεπάλληλες τραγωδίες σμιλεύουν και αλλάζουν τον χαρακτήρα της. Το νεαρό κορίτσι παλεύει να αντιμετωπίσει και να αντεπεξέλθει στα όσα της τυχαίνουν και αυτό το κάνει με έναν μοναδικό και ασυνήθιστο τρόπο.

Τα εργαλεία της, ένα γυάλινο μπουκάλι με άμμο και ένα λούτρινο λιονταράκι, για να μπορέσει να συμπληρώσει και να λύσει αυτά τα προβλήματα και να ολοκληρώσει το παζλ… Ίσως όμως η μέθοδός της δεν θα της κάνει όσο καλό νόμιζε εξαρχής…


Μήπως η Μοίρα χρειάζεται λίγη Τύχη παραπάνω και την ευλογία της Νύχτας για να πάρει η ζωή της μια καλή μοιραία απόχρωση; Ή μήπως δεν υπάρχει Λύτρωση για αυτήν;

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: NΑΓΙΑ ΑΛΕΒΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ