Τα διαμάντια της Δόμνας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα βιβλία-διαμάντια μπορείτε να ανακαλύψετε σε μικρούς εκδοτικούς; Εγώ τους τελευταίους μήνες στις εκδόσεις Γράφημα έχω βρεί καί διαβάσει πολλά αξιόλογα βιβλία για ενήλικες καί για παιδιά. Για ένα τέτοιο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα. Ο λόγος για το βιβλίο ''Τα διαμάντια της Δόμνας'' από την συγγραφέα κυρία Ευδοκία Ποιμενίδου.
   Το βιβλίο είναι μικρό καί καλογραμμένο,με αποτέλεσμα να διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Ξέρετε,δεν χρειάζεται υπερβολές στην γραφή ή εξεζητημένες λέξεις καί εκφράσεις για να θεωρηθεί ένα βιβλίο άρτιο κι ωραίο. Αρκεί,μέσα από την απλότητα του,να καταφέρνει να περνάει μηνύματα στον αναγνώστη καί να τον γεμίζει συναισθήματα. Αυτά τα δύο τα πετυχαίνει στον μέγιστο βαθμό το βιβλίο της κυρίας Ποιμενίδου.
    Η γλώσσα του απλή,διανθίζεται από την τοπική ντοπιολαλιά καί οι εικόνες ξαφνικά γεμίζουν χρώματα,μυρωδιές καί ήχους που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας. Οι ζωντανοί του διάλογοι καί η γενικότερη αληθοφάνεια του κειμένου,θα μπορούσαν να είναι η αιτία το βιβλίο κάλλιστα να θεωρηθεί κι ως ιστορικό,αφού μιλάει καί για πραγματικά γεγονότα.
   Την πλοκή του θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω οικεία κι ενδιαφέρουσα,γιατί πολλοί/πολλές εκεί έξω θα διαβάσετε πράγματα που μπορεί να έχετε ακούσει από συγγενείς καί φίλους. Η τυχαία επαγγελματική συνάντηση μίας Ελληνίδας με μία Τουρκάλα θα γίνει η αφορμή να αναδυθούν μνήμες καί να μάθουμε την ιστορία δύο γυναικών που έγιναν φίλες παρά την αντίθετη θρησκεία καί καταγωγή.
   Ύμνος στην δυνατή φιλία καί στην αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους,που δεν κοιτάνε καταγωγή,φύλο,ηλικία ή χρώμα. Έχουν μάθει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι με τα ίδια δικαιώματα καί μόνο η πολιτική καί τα συμφέροντα τους χωρίζουν.
    Διαβάζοντάς το είμαι σίγουρη ότι θα σας έρθουν δάκρυα στα μάτια. Δάκρυα τόσο χαράς καί θύμησης αλλά καί δάκρυα πόνου... Θα νιώσετε την αγάπη σε όλες της τις μορφές αλλά ταυτόχρονα την αδικία καί τον βίαιο,σπαρακτικό ξεριζωμό. Μέσα σε όλα αυτα όμως υπάρχει καί η ελπίδα. Ακριβώς όπως στο κουτί της Πανδώρας....
     ''Τα διαμάντια της Δόμνας '' ο τίτλος του βιβλίου καί δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερος. Όπως έλεγε κι ο παππούς της μικρής Δόμνας,ότι τα λογοτεχνικά κείμενα από τον Αίσωπο μέχρι καί σήμερα είναι ''τα διαμάντα της ψυχής'',έτσι κι αυτό το βιβλίο είναι διαμαντάκι για την συλλογή σας.
     Αξίζει λοιπόν να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ καί σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
                                                       Καλές σας αναγνώσεις!

                                                              ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σαράντα Εκκλησιές,  αρχές του 20ου αιώνα. Δυο φίλες, μια Ελληνίδα και μια Τουρκάλα, μεγαλώνουν στην ίδια γειτονιά. Αχώριστες,  μοιράζονται τα πάντα. Η μοίρα, ή μάλλον η θέληση των ισχυρών της γης  θέλησαν να χωρίσουν.

Σχεδόν εκατό χρόνια μετά, η Χιλμιγιέ,  που παραδόξως ζει ακόμα, βλέπει κατ’ επανάληψη το ίδιο όνειρο. Τι να σημαίνει; Ποιο χρέος έχει να ξεπληρώσει;

Από μια παραξενιά της μοίρας, η εγγονή της παιδικής της φίλης, της Ελληνίδας  Δόμνας, θα συναντηθεί μαζί της και η Χιλμιγιέ θα μπορέσει να εκπληρώσει αυτό που για σχεδόν εκατό χρόνια επιθυμούσε.

“Πρόκειται για ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα που συγκινεί και συναρπάζει. Μέσα από τις αναμνήσεις της γιαγιάς Δόμνας, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης, η συγγραφέας αναπλάθει με τέχνη την ατμόσφαιρα της ζωής στην αλησμόνητη πατρίδα και με παραστατικό τρόπο μας παρουσιάζει  τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσαν οι Έλληνες Χριστιανοί από το 1914 και μέχρι τον ξεριζωμό και την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα.”


Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά

Υ.Γ. Το βιβλίο έχει βραβευθεί από την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΥΔΟΚΙΑ ΠΟΙΜΕΝΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΓΡΑΦΗΜΑ