Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Πόλυ Μίλτου

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων,την συγγραφέα κυρία Πόλυ Μίλτου,την οποία ευχαριστώ θερμά για την αποδοχή αυτής της πρόσκλησης. Το βιβλίο της με τίτλο ''Σε περίμενα'',είναι το πρώτο της σειράς ''Ο κόσμος των Φωτεινών'',καί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                               Ας δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας....

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Ποιά ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;

Π.Μ.  Ήμουν ορφανή από μωρό και αυτοί που με υιοθέτησαν στην πρώτη παιδική μου ηλικία με έκαναν να νιώθω ξένη, καθόλου αποδεκτή και μου φέρονταν πάντα με απαξίωση. Είχα όμως την τύχη να διαβάζω πολύ από τεσσάρων ετών και η λογοτεχνία αποτελούσε για μένα ένα μέσο μεταφοράς σε άλλους κόσμους, μακριά από αυτόν που βίωνα. Ένιωθα όμως την αφόρητη ανάγκη να επικοινωνήσω και τα δικά μου συναισθήματα, την αγωνία, τις επιθυμίες και τα όνειρά μου με τρόπο ελεύθερο χωρίς τη σκιά των όσων με πίεζαν, έτσι σιγά σιγά, άρχισα να γράφω.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Γιατί επιλέξατε τον τίτλο ''Σε περίμενα'' για το βιβλίο σας; 

Π.Μ. Στην αρχή η ιστορία είχε δοθεί με άλλον τίτλο. Αλλά με τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου μου από τις εκδόσεις Ελκυστής σκέφτηκα ότι χρειαζόταν μια αλλαγή προς το καλύτερο. Ο τίτλος αυτός είναι φράση του ήρωα και εκφράζει κάποια θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του και σχεδόν όλη τη στάση του στην ιστορία. Όποιος τη διαβάσει θα καταλάβει…

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Είχατε κάποιο πλάνο πάνω στο οποίο βασιστήκατε για να γράψετε την ιστορία του βιβλίου ή τo αφήσατε να σας οδηγήσει μόνo τoυ;

Π.Μ. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό ή κακό, αλλά δε συνηθίζω να γράφω με πλάνα. Η ιστορία αυτή γεννήθηκε σαν ανάγκη ψυχής ένα βράδυ που αισθανόμουν ότι πεθαίνω ψυχικά και με συγκράτησε να μην πεθάνω και σωματικά. Γεννήθηκε μέσα από τα δικά μου διλήμματα και τις επιλογές που έπρεπε να κάνω. Κάποιοι μου κατέστρεφαν τα όνειρα σε κάθε μου βήμα. Έπρεπε να φτιάξω έναν δικό μου κόσμο, να τα φιλοξενήσω εκεί και μετά να πάρω δύναμη για το όποιο αύριο. Δεν ήταν αυτό το πρώτο βιβλίο. Οι ήρωές μου, τότε, ανήκαν στη σύγχρονη εποχή και είναι διαφορετικοί… Όμως, όταν θέλησα να το ολοκληρώσω σαν ιδέα, επειδή δε μου αρέσουν τα πισωγυρίσματα, πήγα προς τα πίσω και άρχισα από εκεί… που άρχισαν όλα. Είναι ολόκληρη σειρά και συνεχίζεται μέσα από τρεις γενιές, ανάμεσα σε δυο πατρίδες και που συνδέονται παράξενα ως το σήμερα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Από την αρχή είχατε αποφασίσει να γράψετε την σειρά ''Ο κόσμος των Φωτεινών'',ή, απλά σας γεννήθηκε ως ιδέα όταν γράφατε το πρώτο βιβλίο;

Π.Μ. Οι Φωτεινοί είναι ήρωες που προέρχονται από το παρελθόν και επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη συνέχεια της υπόθεσης ως τα σήμερα. Πήραν την τελική μορφή τους όταν αποφάσισα να γράφω από την αρχή την ιστορία για να έχει χρονολογική σειρά και να μην μπερδεύεται ο αναγνώστης από αναφορά σε πρόσωπα και καταστάσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Tο βιβλίο σας βγάζει προς τα έξω μία αθωότητα κι αγνότητα, που δυστυχώς έχει χαθεί στις μέρες μας. Πιστεύετε ότι τα βιβλία βοηθούν τους ανθρώπους, δίνοντάς τους ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον;

Π.Μ. Ξέρετε, στην αρχή του πρώτου μου βιβλίου υπάρχει ένας πρόλογος. Έχει τεθεί εκεί σαν μια εξήγηση για όλα τα βιβλία που θα ακολουθήσουν. Επειδή ζούσα εξαιρετικά δύσκολα και υπέφερα,ήθελα να υπάρχει και κάτι άλλο στον δικό μου κόσμο, μια ελπίδα, μια ομορφιά, ένα χαμόγελο. Και αυτό τελικά ανακάλυψα ότι εξαρτάται από τον καθένα μας. Είναι όλα θέμα επιλογής ως προς τον χαρακτήρα μας. Έτσι, δημιούργησα ήρωες από διαφορετικές τάξεις, ιδεολογίες, οικογένειες, έθνη, θρησκείες,… και διαφορετικούς χαρακτήρες για να δείξω το θέμα επιλογής για όλους. Της όποια επιλογής. Όχι απαραίτητα του καλού. Ήθελα να μπει ο αναγνώστης στις ιστορίες μου και να κρίνει μόνος του ελεύθερα τι θα του άρεσε πιο πολύ. Επειδή, όμως, η όλη σειρά αρχίζει σε μια παλιά εποχή, πιο συντηρητική, με αναφορές πιο έντονες στις αξίες που ειδικά στην ομογένεια ήταν ακόμα πιο έντονες, η αθωότητα και η αγνότητα υπάρχουν σε πρόσωπα, όπως κυριαρχούσε τότε σε πολλές υπάρξεις. Όχι σε όλους, όμως, και υπάρχει και αυτό στην ιστορία.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Μέσα στο βιβλίο σας είναι αισθητή η αναφορά στην θρησκεία. Εμένα μου άρεσε πολύ ο τρόπος με τον οποίο την έχετε τοποθετήσει μέσα στο κείμενο. Υπήρξε στιγμή που μπορεί να πέρασε από το νου σας ότι ίσως το αναγνωστικό κοινό να το θεωρούσε κάπως γραφικό;

Π.Μ. Πρώτα από όλα, να εξηγήσω πως τα βιβλία μου γράφτηκαν για μένα. Άλλοι με πίεσαν να τα εκδώσω. Όσο για την αναφορά στη θρησκεία θεωρώ πως και άλλοι συγγραφείς την έχουν κάνει, ανάλογα τι ιστορία γράφεις. Σαν λαός, έτσι κι αλλιώς, έχουμε τη θρησκεία σαν πολιτιστική και πολιτισμική μας κληρονομιά συνδεδεμένη έντονα με κάθε οικογένεια και σπίτι, γιατί να είναι θέμα… γραφικό;
Βέβαια, κατανοώ πως σε μένα το συνδέουν με το Σχήμα μου (και το φοβόμουν αυτό). Μα κάνουν λάθος, γιατί η ιστορία αυτή άρχισε να γράφεται όταν ήμουν ακόμα μικρή. 
 Επίσης, η υπόθεση αφορά την ομογένεια όπου η ενορία και η εκκλησία είναι ακόμα και σήμερα συνδετικός κρίκος για την πολιτιστική και εθνική μας ταυτότητα και κάθε εκδήλωση εθνική ή θρησκευτική εκεί τη ζούνε ακόμα πιο έντονα. Και μην ξεχνάμε και το «τότε», που όλα ήταν διαποτισμένα με διαφορετικό ήθος και αξίες, με αυστηρότητα στα έθιμα κλπ. Να εξηγήσω, όμως, στον αναγνώστη που αμφιβάλλει, πως πέρα από κάθε αναφορά θρησκευτική, τα βιβλία μου ούτε θρησκευτικά είναι ούτε κατηχούν. Καμιά σχέση.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Πόσο σημαντική η δύναμη της πίστης αλλά και των ανθρώπων που μας αγαπούν ανιδιοτελώς, όταν διανύουμε μία πολύ δύσκολη περίοδο στην ζωή μας;

Π.Μ. Ναι, αυτό το έζησα και το ζω η ίδια. Αυτή η δύναμη της πίστης και των ελάχιστων ανθρώπων που πράγματι αγαπούν χωρίς κανένα συμφέρον, με βοήθησε εμένα να ζήσω, να προχωρήσω, να προσπεράσω εμπόδια, να συνέλθω από τραγικές καταστάσεις, να συνεχίζω ως σήμερα προσπαθώντας οι επιλογές μου να οδηγούν πάντα στο καλό. Ένα βίωμά μου, λοιπόν, ήταν αδύνατο να μη διαποτίσει και όσα σκέφτομαι ή γράφω. Δεν είμαι χωρίς ταυτότητα και ένας συγγραφέας σίγουρα βάζει την ψυχή του παντού. Ήθελα να υπάρχει και αυτή η θετική πλευρά, να δίνει μια άποψη για όσους υποφέρουν κάπου ή είναι απελπισμένοι και δεν τους βρίσκω παρά μόνο με το βιβλίο μου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Έχετε ξεκινήσει την συγγραφή του δεύτερου βιβλίου της σειράς ''Ο κόσμος των Φωτεινών''; Θα μπορούσατε να μας πείτε κάτι για αυτό;

Π.Μ. Έχω γράψει όλα τα βιβλία της σειράς εδώ και χρόνια. Τα έσκισα και τα ξανάγραψα πάλι, όταν με πίεσε η ζωή και κάποιο δικό μου πρόσωπο. Περιμένουν την έκδοσή τους. Το δεύτερο βιβλίο είναι το πιο απαλό της σειράς, στιγμές ευτυχίας, πρώτοι τσακωμοί, κάποια άλλα πρόσωπα που εμφανίζονται πιο έντονα στο προσκήνιο και θα παίξουν ρόλο στο μέλλον… Και η εφηβεία που αρχίζει να σταθεροποιείται με στοιχεία ενηλικίωσης. Μιλάει για τις σχέσεις και τον έρωτα με ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη αλήθεια σε ένα ζευγάρι και για την ολοκλήρωση μέσα στην αγάπη. Περιέχει πολλή και μαγευτική αγάπη. Γιατί θα χρειαστεί όλη αυτή η αγάπη… στο μέλλον. Από αυτό το βιβλίο και πέρα η ιστορία συνεχίζει τον δρόμο της και αφήνει τον αναγνώστη με μια απορία και αγωνία του τι θα συμβεί μετά… Το μετά, βέβαια, το φέρνει η ίδια η ζωή…

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Σαν αναγνώστρια, τι είδους βιβλία επιλέγετε να διαβάσετε;

Π.Μ. Προσωπικά διαβάζω τα πάντα! Αρκεί να μη με προσβάλλει με τη χυδαιότητα (και χυδαιότητα δεν εννοώ κάποιες λέξεις ή κάποιες σκηνές που ο συγγραφέας έκρινε πως χρειαζόταν να μπουν στην ιστορία για να πουν κάτι και όλοι οι ενήλικες γνωρίζουμε κι ας μην υποκρινόμαστε). Αρκεί, επίσης, να μην παίζει ειρωνικά με τη νοημοσύνη μου. Τότε, το όποιο βιβλίο γίνεται αμέσως αποδεκτό στα ράφια μου με πολύ σεβασμό.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Ποιές οι συμβουλές σας προς τους νέους συγγραφείς και αναγνώστες;

Π.Μ. Δεν έχω την πείρα και το θάρρος ενός μεγάλου συγγραφέα για να δώσω συμβουλές. Θα πω μόνο όσα πιστεύω και για μένα. Αυτό που πάντα αισθάνομαι πως χρειάζεται ένα συγγραφέας είναι πολύ, συνεχόμενο, ατέλειωτο διάβασμα. Αρχίζοντας πάντα από τους κλασικούς και συνεχίζοντας με κάθε βιβλίο, όλων των ειδών, κάθε άποψης ή νοοτροπίας. Επίσης, πολλή υπομονή. Ό,τι γράφεται πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί σε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους να το κρίνουν αντικειμενικά. Έπειτα, κατοχύρωση του έργου σε συμβολαιογράφο και προσεκτική έρευνα εκδοτικού οίκου. 
Όσο για τους αναγνώστες, ας ρίχνουν μια ματιά και στα βιβλία που δεν πολυδιαφημίζονται. Ίσως ανακαλύψουν πραγματικά διαμαντάκια σε μικρές εκδοτικές και σε ονόματα συγγραφέων σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό. Το κριτήριό τους να είναι τι τους ελκύει, τι τους ευχαριστεί να διαβάζουν, τι είναι καλογραμμένο και σέβεται τον αναγνώστη και όχι το «δήθεν».
Και τους παρακαλώ να θυμούνται πως, για κάθε μικρό ή μεγάλο συγγραφέα, κάθε έργο του είναι κατάθεση ψυχής και ξεγύμνωμα του εσωτερικού του κόσμου στα ξένα βλέμματα. Είναι συνάντηση ειλικρίνειας και αγάπης με τον αναγνώστη του και αυτό απαιτεί ιδιαίτερο σεβασμό.

                        Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.
                          Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

                              Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική μου για το βιβλίο:

                         https://dominicamat.blogspot.com/2019/11/blog-post_50.html