Συνέντευξη με τον συγγραφέα κύριο Γιάννη Τσακίρη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σήμερα φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων τον συγγραφέα κύριο Γιάννη Τσακίρη. Τον ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης. Το βιβλίο του ''Σεβασμός στους νεκρούς-In memoria dei morti'' κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιχνηλάτης καί μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από το επίσημο site των εκδόσεων Ελκυστής,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                                 Πάμε να δούμε τι μου απάντησε....

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας;

Γ.Τ. Η συγγραφή προέκυψε νομοτελειακά. Νομίζω πως όλοι μας είμαστε εν δυνάμει συγγραφείς. Όλοι μας έχουμε νιώσει την ανάγκη να γράψουμε κάτι που μας βαραίνει, κάτι που μας λυτρώνει, κάτι που θα θέλαμε να το κρατήσουμε  ζωντανό στον χρόνο. Αν αυτά είναι πολλά και συνεχόμενα, κάποια στιγμή αποφασίζεις να γράψεις βιβλίο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ποιά ήταν η αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο; Είχατε στο νου σας εξ αρχής να γίνει σειρά βιβλίων,ή,ήταν κάτι που το σκεφτήκατε αργότερα;

Γ.Τ. Η αφορμή ήταν η έκπληξη που ένιωσα κατά την πρώτη μου -τυχαία- επίσκεψη στην Λέρο. Οι εικόνες με οδήγησαν στην αναζήτηση και αργότερα στην συγγραφή του βιβλίου.  Ναι. Γιατί ο ήρωας μας θα είναι ο συνδετικός κρίκος πολλών ανθρώπων, πολλών καταστάσεων και πολλών ιστορικών συγκυριών. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλες οι ανθρώπινες ιστορίες αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Γιατί ιστορικό μυθιστόρημα; Θα μπορούσατε να γράψετε βιβλίο που να ανήκει σε άλλο είδος; 

Γ.Τ. Ιστορικό μυθιστόρημα γιατί ήθελα να αναδείξω ιστορικές μνήμες και να αποδώσω ανθρώπινα συναισθήματα και συμπεριφορές όπως αναδεικνύονται μέσα από τις καταστάσεις.  Ναι , βέβαια. Και νομίζω με περισσότερη ευκολία. Το ιστορικό μυθιστόρημα σε δεσμεύει τόσο πολύ στην δίνη των γεγονότων που κάθε στιγμή είσαι υποχρεωμένος να επιστρέφεις και να ελέγχεις χωροχρονικά κάθε τι που έγραψες. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια;

Γ.Τ. Ναι.Και είναι πάνω από ένα. Νομίζω πως συνεχίζει από εκεί που μας αφήνει το προηγούμενο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Πόσο χρόνο σας πήρε η έρευνα καί η συγγραφή του βιβλίου σας ''Σεβασμός στους νεκρούς-In memoria dei morti'';

Γ.Τ. Θα ήταν άδικο να προσδιορίσω την χρονική διάρκεια αριθμητικά. Ήταν και είναι μια διαρκής κατάσταση. Για το τυπικό του ερωτήματος πάντως, στην Λέρο πρωτοπήγα το 2010 και στις Συρακούσες το 2011.   

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Η ιστορία του βιβλίου σας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καί ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει οικειότητα διαβάζοντάς το. Πιστεύετε ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που κάποιο βιβλίο γίνεται πιο αρεστό;

Γ.Τ. Όλη η δομή του βιβλίου είναι βασισμένη σε αληθινά και ιστορικά γεγονότα. Όχι,αυτό δεν είναι απόλυτο. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι λάτρεις άλλων είδους λογοτεχνίας, όπως του φανταστικού ή της επιστημονικής φαντασίας κ.α. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιό το μήνυμα που θέλατε να περάσετε μέσα από την ιστορία του βιβλίου στο αναγνωστικό κοινό;

Γ.Τ. Θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση για έναν και μόνο σκοπό. Τα μηνύματα δεν τα εκπέμπει ο συγγραφέας, τα γεννά το μυαλό του αναγνώστη. 

EΡΩΤΗΣΗ 8: Σαν αναγνώστης,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Γ.Τ. Έχω κατά καιρούς διαβάσει σχεδόν κάθε είδους βιβλίο. Τελευταία προτιμώ βιογραφίες και ιστορικά, όμως είμαι σίγουρος πως θα μου περάσει κι αυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Πόσο εύκολα ή δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς;

Γ.Τ. Νομίζω είναι το ίδιο εύκολο και το ίδιο δύσκολο όπως παντού. Ένα καλό βιβλίο όμως, θα είναι παντού και πάντα ένα καλό βιβλίο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Αγαπημένο βιβλίο καί συγγραφέας;

Γ.Τ. Να με συγχωρέσετε αλλά είναι πάνω από ένας κι επειδή δεν είμαι άξιος να αδικήσω κανέναν τους θα αναφέρω μερικά ονόματα ελλήνων και ξένων. Καμύ, Ντοστογιέφσκι, Χέμινγουέι και Καραγάτσης, Λουντέμης, Παπαδιαμάντης. Και πάρα μα πάρα πολλοί άλλοι. Ένα που εύκολα μου έρχεται στο μυαλό είναι Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα του Τζον Μπόϊν.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Γ.Τ. Το μόνο που θα μπορούσα να τους πω, είναι να γράφουν. Σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Δεν είναι ανάγκη να είναι αυτά ούτε αριστουργήματα, ούτε να προσδοκούν πολλά από τα γραπτά τους.  Όταν κάτι είναι να βγει προς τα έξω, θα έρθει η ώρα που θα βγει. Εμένα αυτό με βοηθάει πολύ. Εξομολογούμαι πολλές φορές στο χαρτί.  

                      Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

                        Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

                                    Διαβάστε εδώ την κριτική μου για το βιβλίο:

                https://dominicamat.blogspot.com/2020/01/in-memoria-dei-morti.html