Στα μούτρα σου!

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Σας είχα υποσχεθεί από την προηγούμενη χρονιά καί συνεχίζοντας με το ίδιο μοτίβο,έχω σκοπό να σας παρουσιάσω καί να σας μιλήσω για όσους περισσότερους συγγραφείς καί τα βιβλία τους μπορώ. Σήμερα διάβασα το μυθιστόρημα ''Στα μούτρα σου!'' από τον συγγραφέα κύριο Μιχάλη Κατσιμπάρδη,που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος εκδοτική.
   Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των κοινωνικών μυθιστορημάτων με πολιτικές προεκτάσεις καί με έναν ανθρώπινο χαρακτήρα,που το καθιστά αρεστό κι οικείο για τον αναγνώστη.
   Από τον ευφάνταστο τίτλο του κιόλας καί το χαρακτηριστικό του εξώφυλλο,το βιβλίο μας προϊδεάζει για το τι πρόκειται να διαβάσουμε μέσα στις σελίδες του. Εγώ για να είμαι ειλικρινής,πιάνοντάς το πρώτη φορά στα χέρια μου,ένιωσα πάλι σαν ένα μικρό παιδί,το οποίο έχει κάνει σκανταλιά καί ψάχνει να κρυφτεί για να γλιτώσει την τιμωρία.
   Εδώ έχουμε ένα βιβλίο καλογραμμένο,με ευφυή καί στρωτό λόγο που διαβάζεται με μία ανάσα καί με μεγάλη ευχαρίστηση. Η γλώσσα του κειμένου είναι απλή,καθημερινή κι απαλλαγμένη από περιττές φιοριτούρες,ή,άλλα ενοχλητικά βαρίδια.
    Μέσα από τα μάτια καί την σκέψη ενός μικρού αγοριού ερχόμαστε σε επαφή με μία δύσκολη κι ιδιαίτερη εποχή για την χώρα μας. Όλα,όμως,μας δίνονται με έναν συνδυασμό παιδικής αθωότητας καί του απαραίτητου κυνισμού καί καυστικού χιούμορ από μεριάς του συγγραφέα.     Παράλληλα,μαθαίνουμε τις προσωπικές ιστορίες ζωής των λοιπών ηρώων που περιστοιχίζουν τον μικρό μας κεντρικό ήρωα καί θα βοηθήσουν κι εκείνοι από την μεριά τους στην ομαλή εξέλιξη της ιστορίας.
   Εγώ βρήκα πολύ σωστή την επιλογή του συγγραφέα να μιλήσει για εκείνη την χρονική περίοδο χωρίς να την ''βαρύνει'' με πολιτικό τόνο,ή,να φτάσει σε γραφικότητες,οι οποίες ίσως να είχαν αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
   Μπορεί να αποτυπωθεί μία ολόκληρη εποχή μέσα στις σελίδες ενός μυθιστορήματος; Πόσες μνήμες θα ξυπνήσουν καί θα αναδυθούν από τις ψυχές εκείνων των αναγνωστών που τα έζησαν όλα αυτά; Πώς θα αντιδράσουν οι αναγνώστες που έχουν ακούσει απλές αφηγήσεις εκείνης της περιόδου από τα στόματα των μεγαλύτερων;
   Αγαπώ τα κοινωνικά μυθιστορήματα γιατί μου θυμίζουν μικρογραφίες της κοινωνίας σε διάφορες χρονικές περιόδους. Ειδικά,όταν οι ιστορίες καί οι ήρωές τους χαρακτηρίζονται από μία σχεδόν απτή αληθοφάνεια,θέλω να τα ''καταβροχθίσω'' μέχρι τέλους. Το ίδιο μου συνέβη καί με το βιβλίο που σας παρουσιάζω σήμερα.
   Καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου ήρθα κοντά με τους πρωταγωνιστές είτε σε μεγαλύτερο,είτε σε μικρότερο βαθμό. Ένιωσα τα ίδια σχεδόν συναισθήματα που ένιωθαν κι εκείνοι. Από την παιδική λαχτάρα για παιχνίδι,το πρώτο χτυποκάρδι,την ανάγκη για ελεύθερη έκφραση του λόγου,τον πόνο του αποχωρισμού,την αγάπη των γονέων προς τα παιδιά τους καί την απέχθεια για τα κακώς κείμενα της εποχής.
   Ένα ακόμη στοιχείο του βιβλίου που βρήκα πολύ καλό ήταν η αρμόζουσα καί ταιριαστή,με την υπόθεση καί χρονική περίοδο του βιβλίου,σκιαγράφηση των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών. Οι περιγραφές είναι τόσο παραστατικές που όλοι ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μου,έτσι όπως ακριβώς θα τους έπλαθα κι εγώ με την φαντασία μου.
   Όλοι τους ήταν εκεί. Από τα μικρά παιδιά του δημοτικού με τα κοντά παντελονάκια καί τα κοντοκουρεμένα μαλλιά για τα αγόρια καί τις πολύχρωμες κορδέλες που στόλιζαν τα μαλλάκια των μικρών κοριτσιών,τον αυστηρό δάσκαλο,τους καθημερινούς ανθρώπους που πάλευαν να επιβιώσουν έως καί εκείνους που θα κάνουν τα πάντα για το προσωπικό τους όφελος. Δεν είμαι εγώ εκείνη που θα κρίνω τις αποφάσεις καί τις πράξεις τους αλλά η ίδια η ζωή...
   Έχετε πιστεύω αντιληφθεί την αδυναμία που ''τρέφω'' για τους επιλόγους των βιβλίων που διαβάζω. Για μένα εκείνοι παίζουν αρκετά σημαντικό ρόλο για την τελική εντύπωση που θα μου αφήσει η ανάγνωση ενός βιβλίου. Εδώ έχουμε έναν από τους πιο καλούς κι όμορφους επιλόγους που έχω συναντήσει σε ένα βιβλίο. Μην σας πώ,ότι η ανάγκη μου να τον ξαναδιαβάσω,θα γίνει ο λόγος μελλοντικά να ξαναπιάσω το βιβλίο στα χέρια μου.
   Κλείνοντας κάπου εδώ την κριτική μου,θα σας παροτρύνω να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε το βιβλίο. Είναι πράγματι ένα πολύ καλό βιβλίο.
                                                             Καλές σας αναγνώσεις!

                                                                     ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ένας μικρόκοσμος γεμάτος ανέμελα παιδιά και γονείς βυθισμένους σε έγνοιες αποτυπώνεται στον καμβά της εφτάχρονης δικτατορίας.

Πάνω του απεικονίζεται η φαινομενικά αμέριμνη ζωή των ηρώων, στην οποία κυριαρχεί η αυθεντικότητα, η τρυφερότητα αλλά και η αφέλεια, το κουτσομπολιό και η φαιδρή σχολική διαπαιδαγώγηση.

Οι ήρωες είναι μια παρέα παιδιών που σκαρώνει φάρσες, στήνει ομηρικούς καυγάδες, δημιουργεί φιλίες ζωής και ονειρεύεται το μέλλον, προσπαθώντας να κατανοήσει τον συχνά παράλογο κόσμο των μεγάλων.

Ο άγουρος έρωτας του ευαίσθητου Γιωργή για την όμορφη Ναυσικά, οι επιστήθιοι φίλοι του, ο εθνικόφρων διευθυντής, ο ανέμπνευστος δάσκαλος, ο θυμόσοφος γέρο-νησιώτης και οι δημοκρατικοί ενήλικες, που αντιστέκονται στο σκοτάδι της εποχής, είναι κάποιοι από τους χαρακτήρες που δίνονται με πολλή συγκίνηση αλλά και άφθονο χιούμορ.

Το βιβλίο αυτό ξυπνά, με τρόπο γλυκό και τρυφερό, νοσταλγικές αναμνήσεις στους μεγαλύτερους και προσφέρει στα νέα παιδιά ζωντανές εικόνες μιας γνήσιας αλλά αντιφατικής εποχής.


Ο συγγραφέας με τη μεστή, αισθαντική και ενίοτε καυστική γραφή του αποτυπώνει μια γενιά ανεπανάληπτης παιδικής αθωότητας σε ένα ζοφερό πολιτικό περιβάλλον.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΡΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ