Ημίφως: Το Κάστρο του Τύμβρη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Επιβλητικό κι πολλά υποσχόμενο το πρώτο βιβλίο της τριλογίας ''ΗΜΙΦΩΣ'' με τίτλο ''Το κάστρο του Τύμβρη'' από το πρώτο κιόλας κοίταγμα. Αποπνέει μία εσανς μυστηρίου,ίσως καί φόβου,για το τι πρόκειται να ανακάλυψουν οι αναγνώστες επισκεπτόμενοι το κάστρο του εξωφύλλου,έστω καί νοερά,διαβάζοντας την υπόθεση που έχει αποτυπωθεί μέσα στις σελίδες του.
   Πόσες ιστορίες,φήμες καί μύθοι συντροφεύουν διάφορα ακατοίκητα,εγκαταλελειμμένα κτίρια ή μέρη ανά τον κόσμο,που τυγχάνει να φτάσουν κατά καιρούς στα αυτιά μας; Είτε τους διακρίνει μία αληφοθάνεια,είτε όχι,όλα αυτά δεν παύουν ποτέ να μας συναρπάζουν. Πολύ πιθανό να οφείλεται καί στην ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης,η οποία μας κάνει να γοητευόμαστε καί να ελκυόμαστε από κάθετι άγνωστο καί υπερφυσικό.
   Η ανερχόμενη συγγραφέας κυρία Στεφανί Ιακώβου μας δίνει ένα βιβλίο πολύ καλογραμμένο κι άρτιο από την πρώτη έως καί την τελευταία του σελίδα. Ανήκει σε αυτή την κατηγορία βιβλίων που συνεχώς επιθυμεί ο αναγνώστης να γυρίσει σελίδα καί να ανακαλύψει την συνέχεια της πλοκής. Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Το πλούσιο λεξιλόγιο του,οι γρήγοροι διάλογοι,η σφιχτοδεμένη ιστορία καί η συνεχόμενη δράση καθιστούν το μυθιστόρημα ευανάγνωστο καί ευχάριστο.
   Το βιβλίο ανήκει στο είδος της φανταστικής λογοτεχνίας-καί κατ'εμέ-είναι ένα από τα πιο καλά που έχω διαβάσει έως σήμερα. Είναι απόλυτα επιτυχημένο το εγχείρημα της συγγραφέως. Περιέχει όλα εκείνα τα συστατικά που επιθυμώ να περιέχονται σε ένα ανάλογο μυθιστόρημα. Βέβαια,δεν παύει να με κάνει να επιθυμώ να δω περισσότερα μελλοντικά από την συγγραφέα.
  Συνοδοιπόροι μας σε αυτό το μαγικό ταξίδι,μαζί με τους απλούς ανθρώπους,τα φαντάσματα ή πνεύματα όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται,οι λύκοι με ιδιαίτερα χαρίσματα καί πολλά ακόμα πλάσματα. Οι αναγνώστες θα νιώσουν να μπαίνουν μέσα σε ένα χώρο φανταστικό καί τόσο δελεαστικό,που υπάρχει πιθανότητα να εκφράσουν την άποψη ότι όλα αυτά θα θέλανε να συμβούν στα αλήθεια.
   Η περιγραφή των εικόνων,όσο καί η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων είναι προσεγμένη,ταιριαστή καί ουσιαστική. Δεν παρεκκλίνει από αυτό που θα επιθυμούσα να δημιουργήσω με την φαντασία μου. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στην φαντασία καί την πραγματικότητα είναι φανερός,κρατώντας πάντα την λεπτή ισορροπία ακέραιη.
   Ο επίλογος που τελικά βάζει η συγγραφέας είναι μία ευφυής κίνηση γιατί έρχεται να εντείνει όλα τα παραπάνω,καθώς καί τα συναισθήματα που νιώθει ο αναγνώστης. Αφήνει την ιστορία στο κορύφωμά της. Με αυτόν τον τρόπο εξάπτει σε μεγαλύτερο βαθμό την αγωνία καί την περιέργεια για το τι έπεται στην συνέχεια.
   Κλείνοντας την κριτική μου,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
''«Είχες δίκιο για μένα Ρωξάνη, είχες δίκιο από την αρχή! Είμαι ένα τέρας, ένα σιχαμερό, ποταπό, άθλιο τέρας! Δεν έχεις άδικο που με μισείς… είμαι καταραμένος, Ρωξάνη, είμαι καταραμένος, κι εγώ, και όλοι οι υπόλοιποι δυστυχείς που παρέσυρα μαζί μου…»
Κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει το παλιό, εγκαταλελειμμένο κάστρο που δεσπόζει στο λόφο του Τύμβρη. Όλοι πιστεύουν πως είναι στοιχειωμένο.
Η δεκαεξάχρονη Ρωξάνη δεν πιστεύει στα φαντάσματα, και το να μπει στο κάστρο είναι απλά μια πρόκληση. Αυτό, όμως, που ανακαλύπτει στο εσωτερικό του, κλονίζει όλα όσα ήξερε· η αλήθεια τη φοβίζει, αλλά ταυτόχρονα τη γοητεύει· τη βάζει σε κίνδυνο, μα την ίδια στιγμή τη μαγεύει· και ταυτόχρονα τη γεμίζει με περιέργεια. Τυραννική κι ακατασίγαστη περιέργεια, σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να σταματήσει να επιστρέφει, ξανά και ξανά, μέχρι να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του.
Δρασκελίζοντας το κατώφλι του παλιού αρχοντικού, ξεκινά η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής της. Ερωτεύεται, πληγώνεται, κάνει αλλόκοσμες παρέες… Δοκιμάζει τις αντοχές της ψυχής της, συνειδητοποιεί τη δύναμη της συγχώρεσης και το κυριότερο, ανακαλύπτει ότι η ίδια η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κάστρο, τον μυστήριο ιδιοκτήτη του και τα φαντάσματά του.
Όταν στο τέλος, άθελά της, κινδυνεύει να προδώσει τα μυστικά του, οι συνέπειες για εκείνους, αλλά περισσότερο για την ίδια, είναι ολέθριες…
Το κάστρο του Τύμβρη είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Ημίφως»· μια δυναμική μπαλάντα που δεν γράφτηκε με μουσική και στίχους, αλλά με πεζό κείμενο και λέξεις.''
   Εγώ,όπως αντιληφθήκατε,έμεινα πολύ ικανοποιημένη από την ανάγνωση του βιβλίου καί σύντομα θα προχωρήσω στην ανάγνωση καί του δεύτερου. Νομίζω ότι είναι μία από τις πιο κατάλληλες προτάσεις μυθιστορημάτων για να γνωρίσετε το είδος της φανταστικής λογοτεχνίας.
                                                          Καλά σας αναγνώσματα!

                                                         ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

                                    Διαβάστε εδώ την κριτική μου για το δεύτερο βιβλίο:

                                       https://dominicamat.blogspot.com/2020/02/ii.html

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΤΕΦΑΝΙ ΙΑΚΩΒΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ