ΝΟΥΡΙΝ. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΦΩΤΙΣΕ ΤΗ ΜΕΡΑ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Υπάρχουν τα παιδιά της κοιλιάς καί τα παιδιά της αγκαλιάς. Όλα,όμως,είναι πολύ σημαντικά για τους γονείς τους. Είναι η ελπίδα τους,η πιο μεγάλη τους αγάπη,το φως που τους οδηγεί... Είναι όλη τους η ζωή καί ο λόγος ύπαρξης των. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει κάποιος/α που θα ισχυριστεί το αντίθετο. Σημασία έχει τα παιδιά να εισπράττουν όλη την αγάπη που τους αξίζει καί να έχουν δίπλα τους,γονείς που θα τα στηρίζουν ολότελα. Άλλωστε,γονιός δεν είναι μόνος εκείνος που γεννάει ένα παιδί,αλλά εκείνος που το μεγαλώνει...
    Η συγγραφέας κυρία Μαρία Τζιρίτα στο νέο της κοινωνικό μυθιστόρημα,με τίτλο ''ΝΟΥΡΙΝ. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΦΩΤΙΣΕ ΤΗ ΜΕΡΑ'',θίγει ένα πολύ δύσκολο κι λεπτό ζήτημα,όπως είναι η υιοθεσία παιδιών από χώρες της Αφρικής. Όμοια με τα προηγούμενα βιβλία της,έτσι κι αυτό,το διακρίνει ένας γλυκόπικρος χαρακτήρας καί μία άσβεστη ελπίδα για το μέλλον. Ό,τι ακριβώς συμβαίνει καί στην αληθινή ζωή. Ίσως,αυτός να είναι ο λόγος που τα βιβλία της γίνονται αρεστά στο αναγνωστικό κοινό.
   Είναι η δεύτερη φορά που τυγχάνει να διαβάσω δικό της βιβλίο καί για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας,μου άρεσε πιο πολύ από το προηγούμενο. Με άγγιξε με έναν τρόπο που δεν το περίμενα. ΄Ηταν πραγματικά μία όμορφη έκπληξη. Η συγκίνηση,που ένιωθα καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσής του,με συντροφεύει ακόμη καί τώρα που σας γράφω αυτά τα λόγια.
    Η γραφή της είναι χαρακτηριστική. Είναι αισθαντική καί ουσιαστική. Μιλάει για σημαντικά θέματα χωρίς να γίνεται γραφική,ή,να βασίζεται σε περιττές φιοριτούρες απλά καί μόνο για να εντυπωσιάσει. Είναι απλή,καθαρή καί οικεία για τον αναγνώστη. Περνάει το νόημα που θέλει στο αναγνωστικό κοινό βάζοντάς τους στην διαδικασία να αισθανθούν πολλά καί να σκεφτούν τι θα έκαναν οι ίδιοι αν ήταν στην θέση των πρωταγωνιστών.
   Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο καί περισσότερα ζευγάρια να προβαίνουν σε πράξεις υιοθεσίας παιδιών,ιδίως από φτωχότερες χώρες του κόσμου. Δεν τίθεται εδώ θέμα εγωϊσμού,του τύπου,γιατί ο τάδε έχει παιδί καί εγώ όχι. Η ανάγκη τους να δώσουν όλη την αγάπη που νιώθουν σε ένα παιδί είναι αυτή που τους παρακινεί να κάνουν αυτήν την αξιέπαινη καί θαυμάσια κίνηση. Η υιοθεσία καί η φροντίδα ενός ξένου παιδιού,όχι βιολογικού,είναι μία από τις πιο υπέροχες πράξεις στην ζωή ενός ανθρώπου. Ισοδυναμεί με την απόφαση της γέννησης ενός ανθρώπου,μπορεί καί παραπάνω μην σας πώ. Τα παιδιά δεν είναι αντικείμενα για να τα πετάξουμε αν χαλάσουν,ή,τα βαρεθούμε. Είναι άνθρωποι με ψυχή καί συναισθήματα ανεξαρτήτως χρώματος,φυλής καί κοινωνικής τάξης. Κανείς δεν έχει δικαιώμα να παίζει με τις ψυχές τους.
   Μέσα στην πλοκή του βιβλίου δεν θα σταθούμε μόνο εκεί. Θα συναντήσουμε ήρωες απλούς,καθημερινούς με τους οποίους πιθανόν να ταυτιστούμε μαζί τους. Θα δούμε την αδικία,τον έρωτα,τον ρατσισμό καί όλα τα εμπόδια που θα σταθούν μπροστά τους καί θα πρέπει να ξεπεράσουν. Θα τα καταφέρουν άραγε,ή,όχι; Φυσικά αυτό δεν έχω σκοπό να σας το εκμυστηρευτώ.
    Η συγγραφέας μέσα από αυτήν την ιστορία περνάει ένα πολύ καίριο μήνυμα. Να αγαπάμε όλον τον κόσμο γύρω μας,να τον αποδεχόμαστε με όλα τα χαρακτηριστικά του καί να νοιαζόμαστε για τα παιδιά. Να θυμάστε! Τα παιδιά είναι το μέλλον αυτού του κόσμου. Είναι η χαρά,είναι η ουσία της ζωής. Εύχομαι ολόψυχα να έρθει η στιγμή που όλα τα παιδιά θα έχουν όλα όσα χρειάζονται καί κυρίως ανθρώπους που τα λατρεύουν καί τα προστατεύουν. Στην κυρία Τζιρίτα καί στην κόρη της εύχομαι να εκπληρωθεί η επιθυμία τους,την οποία αναφέρει η συγγραφέας στο σημείωμά της στο τέλος του βιβλίου.
   Επειδή το βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει καλά καλά καί δεν θέλω να χάσει κάτι από την μαγεία του,θα μου επιτρέψετε να μην επεκταθώ παραπάνω. Για μένα δίνει μαθήματα ζωής. Αξίζει να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε!
                                                            Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                      ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της.
Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της.
Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε.
«Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της».


Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ