Μυθοσκορπίσματα και άλλες Δεισιδαιμονίες

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Η χώρα μας έχει μεγάλη παράδοση,ειδικά όσον αφορά θρύλους καί δεισιδαιμονίες που μένουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα των χρόνων καί περνάνε από γενιά σε γενιά. Όσες ιστορίες κι αν ακούσει κάποιος,ποτέ δεν θα τις μάθει όλες γιατί κάθε τόπος ξεχωριστά έχει τα δικά του μυστικά να αφηγηθεί. Το άγνωστο καί ο φόβος που το συντροφεύει πάντα θα μαγεύει καί θα γοητεύει όλους μας. Αυτό το μυστήριο που εκπέμπει είναι δελεαστικό κι ακαταμάχητο.
  Η συγγραφέας κυρία Σωτηρία Ιωαννίδου στο νέο της βιβλίο με τίτλο ''Μυθοσκορπίσματα και άλλες Δεισιδαιμονίες'' συγκεντρώνει κι αποτυπώνει πάνω στο χαρτί ποικίλες αυτοτελείς φανταστικές ιστορίες του τόπου καταγωγής της. Γραμμένες όλες με έναν αβίαστο καί φυσικό,μεστό τρόπο έχουν σκοπό να ''στοιχειώσουν'' την σκέψη μας καί να μείνουν καιρό νωπές στην μνήμη μας.
   Κάθε ''κεφάλαιο'' ξεκινάει με την αναφορά στον μύθο που συνδέεται με τον εκάστοτε τόπο καί συνεχίζει με την εξιστόρηση μίας ιστορίας,η οποία βασίζεται πάνω σε αυτόν. Όλο το βιβλίο διαβάζεται με κομμένη την ανάσα καί εύκολα μπορεί να λάβει τον χαρακτηρισμό ''page turner'' αφού οι σελίδες του ρέουν σαν το νερό ενός ποταμού.
  Η περιγραφή των σκηνών είναι τόσο λεπτομερής καί ρεαλιστική που όποιος/α διαβάζει το βιβλίο,νομίζει ότι όλα θα ζωντανέψουν μπροστά του καί θα γίνει κι εκείνος/η αυτόματα μέρος της υπόθεσης. Ο τρόμος,η αγωνία καί το σασπένς είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που θα βιώσει το αναγνωστικό κοινό.
  Το βιβλίο το βρήκα πολύ αξιόλογο από την αρχή έως καί το τέλος του. Αξίζει να το αναζητήσετε. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια ιστορία γιατί πολύ απλά όλες είναι πολύ δυνατές. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα επιθυμούσα μελλοντικά να μου δοθεί η ευκαιρία να μάθω περισσότερες ανάλογες ιστορίες. Είναι,αν μη τι άλλο,ένας τρόπος να προσεγγίσουμε την λαογραφία του τόπου μας.
                                                        Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                 ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Λένε πως, κάποτε από τον φόβο των ανθρώπων για όσα βίωναν και δεν µπορούσαν να εξηγήσουν, γεννήθηκαν ιστορίες και µύθοι, που µεταµορφώθηκαν σε πουλιά και πέταξαν από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό. Και µπήκαν, λέει, κρυφά στα σπίτια των ανθρώπων και κάθισαν επάνω στα χείλη τους. Και τότε οι άνθρωποι άρχισαν να λαλούν πράγµατα ανείπωτα…

Και γέµισαν οι λίµνες και τα βουνά µε ξωθιές και χαµοδράκια. Τα πηγάδια και οι βρύσες στοίχειωσαν, και οι γριές στα σταυροδρόµια έψελναν ανάποδα τις προσευχές. Νεκροί επέστρεψαν στο γέµισµα του φεγγαριού και οι αλαφροΐσκιωτοι δεν βρήκαν πουθενά τη γιατρειά τους.


Πού να πάς και πού να σταθείς. Μικροί διάβολοι ξετρύπωναν από παντού και τα στοιχειά στα γιοφύρια ζητούσαν θυσίες. Βλάφτηκαν παιδιά, βλάφτηκαν λεχώνες. Στα ξέφωτα µάγισσες χόρευαν και έσπερναν κατάρες. Και ο απήγανος φύτρωσε στις αυλές και στις τενεκεδένιες γλάστρες και η φλόγα από το εικονοστάσι έκαιγε ως το πρωί…

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΩΤΗΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ