ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Οι γάμοι που συνάπτονταν εξαιτίας κάποιου προξενιού ήταν σύνηθες φαινόμενο στην χώρα μας μέχρι καί πριν κάποια χρόνια. Ειδικά στην επαρχία,όπου οι άνθρωποι είχαν άλλη νοοτροπία από εκείνους που κατοικούσαν στην Αθήνα,ή,σε άλλες μεγαλουπόλεις. Αυτοί οι γάμοι ήταν κατά βάση ''εμπορικές συμφωνίες'' ανάμεσα στις οικογένειες των μελλονύμφων... Δεν τίθετο θέμα γνώμης αυτών που επρόκειτο να παντρευτούν. Ακόμη κι αν ήταν άνδρες,έπρεπε να το αποδεχθούν ως έχει καί να μην φέρουν αντίρρηση. Η μοίρα,δε,των γυναικών ήταν χειρότερη... Πόσες θα είχαν ευχηθεί,τότε,να είχαν γεννηθεί άνδρες αντί για γυναίκες;
  Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο βιβλίο του συγγραφέα κυρίου Γιώργου Πολίτη,με τίτλο ''Το προξενιό της Ιουλίας''. Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με πολλές προεκτάσεις,το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να βασίζεται καί σε πραγματικά γεγονότα.
   Είχα υποσχεθεί πως φέτος θα προσπαθούσα να διαβάσω όσα περισσότερα βιβλία μπορέσω καί ειδικά συγγραφέων,των οποίων την γραφή δεν έχω γνωρίσει έως τώρα. Το βιβλίο αυτό ήταν η αιτία για να γνωρίσω την πένα του κυρίου Πολίτη καί να μαγευτώ από την δυναμική της. Είμαι σίγουρη ότι αν στο τέλος της χρονιάς με ρωτήσουν ποια βιβλία ξεχώρισα,θα δυσκολευτώ να τα απαριθμήσω...
  Από τον τίτλο του,κιόλας,οι αναγνώστες αντιλαμβάνονται την βασική ιδέα πάνω στην οποία στηρίζεται ο συγγραφέας καί έπειτα υφαίνει στον αργαλειό ένα μυθιστόρημα δραματικό καί πολυεπίπεδο που καταπιάνεται με πολλά κοινωνικά θέματα που ταλάνισαν καί ίσως ακόμα να απασχολούν τους πολίτες της χώρας.
  Ο συγγραφέας εύστοχα συνδυάζει αληθινά γεγονότα της μετεμφυλιακής περιόδου της χώρας μας με τον μύθο καί μας δίνει ένα βιβλίο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κομψοτέχνημα. Φέρνει στο φως τα κακώς κείμενα εκείνης της εποχής,τα καυτηριάζει καί προσπαθεί να συνετίσει έστω καί τώρα.
  Μέσω της πλοκής του εν λόγω μυθιστορήματος,ο συγγραφέας κάνει το ψυχογράφημα όχι μόνο των ηρώων της ιστορίας,αλλά ολάκερης της κοινωνίας. Αποτυπώνει πάνω στο χαρτί συναισθήματα,σκέψεις,αντιπαλότητες,μίση,έριδες,πάθη,αδικίες,πόνο καί δίνει έστω καί στο παραπέντε την πολυπόθητη λύτρωση μέσω της δικαιοσύνης σε εκείνους που πραγματικά την έχουν ανάγκη,πάντα με την απαραίτητη προσοχή καί σεβασμό.
  Με ύφος άλλοτε αυστηρό,καυστικό καί δηκτικό καί άλλοτε ήπιο,σχεδόν γλυκό,ο συγγραφέας προσπαθεί καί το καταφέρνει,να αγγίξει τις ψυχές των αναγνωστών καί να τους μεταδώσει το μήνυμα που επιθυμεί. Ο λόγος του είναι μεστός καί αδιάκοπος. Δεν τοποθετεί περιττές επαναλήψεις,ούτε προσπαθεί να εντυπωσιάσει με την χρήση πομπωδών λέξεων καί φράσεων.
  Όλοι κάνουν λάθη στην ζωή τους,είτε μεγαλύτερα,είτε μικρότερα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επωμίζονται τις συνέπειες οι αθώοι... Μπορώ να τους φανταστώ σαν τα εξιλαστήρια θύματα της ιστορίας.
   Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου θα έρθουμε σε επαφή με τα ήθη καί τα έθιμα της επαρχίας τα παλαιότερα χρόνια,το ζήτημα της τιμής της γυναίκας,καθώς καί την θέση της μέσα στην κοινωνία. Η διαφορά με τους ανθρώπους στην πρωτεύουσα δεν θα μας γίνει φανερή μόνο από την γλώσσα(οι μεν κάτοικοι της επαρχίας έχουν μία συγκεκριμένη ντοπιολαλιά που διανθίζεται από τους τοπικούς ιδιωματισμούς,οι δε Αθηναίοι μιλούν την απλή,καθαρή δημοτική που μιλάμε έως σήμερα),αλλά καί εξαιτίας μίας δικαστικής απόφασης που βασίζεται σε πλάνη καί παρ'ολίγον να στερήσει την ζωή ενός αθώου ανθρώπου.
  Με λίγα λόγια,ο συγγραφέας κύριος Γιώργος Πολίτης δίνει στο αναγνωστικό κοινό ένα μυθιστόρημα βαθειά συγκινητικό,σπαρακτικό,ρεαλιστικό που δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο καί ανεπηρέαστο μετά την ανάγνωσή του. Ήδη σας είπα πολλά. Το βιβλίο αυτό αξίζει να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε. Ποιός ξέρει; Μπορεί μέσα από τους ήρωες να συναντήσετε πρόσωπα,ή,καταστάσεις που έχετε ακούσει από τους γύρω σας.
                                                              Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                        ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το προξενιό της Ιουλίας Βένιου με τον μεγαλοκτηματία Γιωργίκη Προβιό έμελλε να γίνει το σπουδαίο νέο ολάκερου του κάμπου της Λάρισας. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο επίλογος του γάμου της σφραγίζεται με τη δολοφονία του συζύγου και της τρίχρονης κόρης της. Η ίδια, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, παραμένει αμίλητη, αποδεχόμενη τη μοίρα και, συνεκδοχικά, την ενοχή της.
Έξι ημέρες πριν από την εκτέλεσή της, η νεαρή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα προσπαθεί να της πάρει μια συνέντευξη μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, όπου και κρατείται· στο πλευρό της ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας.
Οι αχνές μνήμες της καταδικασμένης, που δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο, θα τους γυρίσουν πέντε χρόνια πίσω, στη μετεμφυλιακή εποχή τον Δεκέμβριο του 1949. Η αφήγησή της γεννά και στους δύο ζωηρές υποψίες πως υπάρχει μια «πλάγια ιστορία», μια δεύτερη εξήγηση των γεγονότων που η αποδοχή και απόδειξή της μπορεί να την αθωώσει. Αλλά ο χρόνος που τους απομένει είναι λιγοστός.

Υποθέσεις, συνδέσεις γεγονότων, συνειρμοί, αποφάσεις κι ένας αγώνας δρόμου για να αποδείξουν την αθωότητά της, ενώ οι δείκτες του ρολογιού έχουν ξεκινήσει ήδη να μετρούν αντίστροφα. Τα γεγονότα δικαιολογούν κάθε ψήγμα αισιοδοξίας.


Η αλήθεια, όμως, δεν έχει φανερώσει την τελική της όψη...

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ