Η Αλλαγή

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Αν καί διανύουμε τις αρχές του 21ου αιώνα,συνηθίζουμε να μιλάμε καί να διεκδικούμε τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα. 'Εχουμε την τάση να δηλώνουμε ανοιχτόμυαλοι καί δεκτικοί προς καθετί αντίθετο από εμάς,μόνο όταν αυτό δεν μας επηρεάζει καί δεν ισχύει για κάποιο μέλος της οικογένειάς μας,ή,κάποιο πολύ κοντινό μας πρόσωπο. Πόσο υποκριτικό είναι,όμως,αυτό; Να υποστηρίζουμε κάτι,κι όταν τύχει σε εμάς να του γυρίσουμε την πλάτη; Πότε χάσαμε την ανθρωπιά μας; Υπάρχει ελπίδα να την ξαναβρούμε,ή,είναι μία χαμένη μάχη;
  Η ανερχόμενη συγγραφέας κυρία Ήρα Βλάχου κάνει το ντεμπούτο της στον χώρο της λογοτεχνίας με το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ''Η Αλλαγή''. Για να είμαι ειλικρινής,είναι από τις ελάχιστες φορές που πιάνω στα χέρια μου ένα πρωτόλειο δείγμα γραφής,το οποίο είναι τόσο άρτιο καί προσεγμένο. Θέτει,λοιπόν,τον πήχη ψηλά καί μας προϊδεάζει ευχάριστα για το τι έπεται μελλοντικά.
  Η γραφή της συγγραφέως είναι μεστή,σταθερή καί στρωτή. Ο λόγος της είναι αδιάκοπος καί χρωματίζεται από εύθυμους,ρεαλιστικούς διαλόγους,προσαρμοσμένους απόλυτα στο ποιος μιλάει την δεδομένη στιγμή. Η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται παράλληλα στο παρόν καί το παρελθόν καί βοηθάει στο να έχουμε μία πιο σφαιρική εικόνα. Ευτυχώς,δεν υπάρχουν κενά,ή,κουραστικές επαναλήψεις. Επιλέγει,δε,το λεξιλόγιο να είναι απλό καί κατανοητό για τους αναγνώστες,χωρίς τις περιττές φιοριτούρες καί βερμπαλισμούς.
  Η υπόθεση του βιβλίου αν καί δεν είναι πολύπλοκη,μπορεί να χαρακτηριστεί ενδιαφέρουσα,αληφοθανής καί πολυεπίπεδη. Το μυθιστόρημα έχει πολλές προεκτάσεις τόσο σε κοινωνικό επίπεδο,όσο καί σε προσωπικό. Από την γονεϊκή αγάπη,την αγνή παιδική φιλία,την αποστροφή,την αποδοκιμασία καί την ανάγκη για αποδοχή έως καί την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Κι όλα αυτά αποτυπωμένα στο χαρτί με την απαραίτητη καί αρμόζουσα προσοχή καί σοβαρότητα. Ποτέ με γραφικό τρόπο που ίσως να ''χαλούσε'' αυτήν την αξιόλογη προσπάθεια. Σε κανένα σημείο της ανάγνωσης δεν θα αισθανθείτε άβολα,ή,την επιθυμία να κλείσετε το βιβλίο. Αντιθέτως,δεν θα θέλετε λεπτό να το αφήσετε από τα χέρια σας.
  Μεγάλο κομμάτι,επίσης,του βιβλίου είναι η σκιαγράφηση των ηρώων καί περισσότερο της πρωταγωνίστριας. Με χειρουργική σχεδόν ακρίβεια ακουμπά πάνω στις ψυχές των κι φέρνει στην επιφάνεια πτυχές των χαρακτήρων τους σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Τους δίνει χρόνο να σκεφτούν καί να αποδεχθούν. Όλοι τους εξελίσσονται μέσα στο πέρασμα των ετών με τρόπο σαφή καί ταιριαστό για εκείνους. Η εξωτερική εμφάνιση μπορεί να αλλάζει,ο χαρακτήρας ποτέ... Με αυτόν γεννιόμαστε,με αυτόν πεθαίνουμε...
   Η συναισθηματική φόρτιση από την αρχή του βιβλίου είναι εμφανής καί μεγαλώνει σταδιακά καθώς κυλούν οι σελίδες του καί κορυφώνεται στον επίλογό του. Θα περάσουμε από πολλά στάδια καί υπάρχει η πιθανότητα αρκετές φορές να ''μπούμε'' στα παπούτσια των ηρώων καί να αναρωτηθούμε τι θα κάναμε εμείς στην θέση τους.
  Η συγγραφέας επέλεξε να προβεί σε ένα τολμηρό εγχείρημα καί να σπάσει ταμπού καί κατεστημένα χρόνων. Για μένα αυτό αρκεί για να της πω ένα μπράβο. Είναι κάτι ασυνήθιστο για νέους συγγραφείς να παίρνουν αυτό το ρίσκο καί όταν το βλέπω να συμβαίνει,το επικροτώ καί το θαυμάζω.
  Είναι καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας καί να μην εθελοτυφλούμε. Να μάθουμε να σεβόμαστε καί να αποδεχόμαστε τους συνανθρώπους μας με όμοιο τρόπο που θα θέλαμε να κάνουν καί σε εμάς. Τότε θα έρθει η πολυπόθητη αλλαγή. Γιατί αν δεν αλλάξουμε το μέσα μας,μην ευελπιστείτε να αλλάξει το έξω...
 Εγώ σας προτρέπω να αναζητήσετε καί να διαβάσετε το βιβλίο. Είναι δυνατό καί ουσιαστικό. Περνάει πολύ σοβαρά μηνύματα στους αναγνώστες. Στηρίξτε τους νέους συγγραφείς. Είναι αρκετοί που έχουν στο ενεργητικό τους αξιοπρόσεκτα έργα που αξίζει να αναδειχθούν.
                                                                Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                        ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η δημοσιογράφος χτύπησε βιαστικά το κουδούνι.
“Συγνώμη που άργησα, δεν έβρισκα το σπίτι”, είπε στον άντρα που άνοιξε την πόρτα.
“Δεν πειράζει, δεσποινίς μου, περάστε. Σας είπα και από το τηλέφωνο ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τη συνέντευξη μέσω skype”.
“Ήθελα να σας δω από κοντά…”
“Όλοι θέλουν να με δουν από κοντά”, είπε ο άντρας χαμογελώντας.
“Ακόμα κι αυτοί που με χλευάζουν, θέλουν να με δουν από κοντά… να πω στη σύζυγο να μας φτιάξει δυο καφεδάκια;”
“Είναι εδώ η σύζυγος;”
“Δε με αφήνει ποτέ μόνο μου με νεαρές κυρίες. Με ζηλεύει πολύ και όχι άδικα, συνέχισε ο άντρας ευδιάθετα, “άλλωστε, όπως βλέπετε, και η φύση αλλά κυρίως η επιστήμη, έχει κάνει
θαύματα πάνω μου!”
“Θα ήθελα να κάνω και σε εκείνη δυο ερωτήσεις, αλλά πρώτα θέλω να μιλήσω μαζί σας. Να μου πείτε τα πάντα! Και κυρίως, πώς αποφασίσατε να κάνετε μια τέτοια αλλαγή…”
“Όλα θα σας τα πω… πρώτα όμως, θα ήθελα να πω στον κόσμο να αλλάζει. Να αλλάζει την εμφάνισή του, να αλλάζει το μέσα του.
Βέβαια, δεν μπορούν να κάνουν όλοι τη δική μου αλλαγή”, τόνισε ο άντρας γελώντας, “αλλά όλοι μπορούμε να αλλάζουμε. Να αλλάζουμε απόψεις, συναισθήματα, να αλλάζουμε το σωστό με το λάθος και το λάθος με το σωστό. Μόνο οι αλλαγές μάς εξελίσσουν, μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, μας πηγαίνουν παραπέρα”, είπε στο τέλος και άρχισε να ξετυλίγει το νήμα της ζωής του.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΗΡΑ ΒΛΑΧΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: 24γράμματα