Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

                                          ''ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΝ ΜΙΛΕΡ

                                    ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΞΙΧΝΙΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ
                                     ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ;

Ανατολική Γερμανία, 1975.
Δύο δίδυμα βρέφη εξαφανίζονται από μια νεόδμητη πόλη που θεωρείται ότι έχει μηδενική εγκληματικότητα.
Η υπολοχαγός Κάριν Μίλερ επιστρατεύεται από το Βερολίνο για να αναλάβει την υπόθεση - και να περισώσει τη φήμη της.
Η Στάζι ωστόσο επιμένει ότι η έρευνα πρέπει να διεξαχθεί χωρίς ανακρίσεις που θα διαταράξουν τη μακάρια άγνοια των πολιτών για τον κίνδυνο.
Μέσα στους ανατριχιαστικούς ανώνυμους δρόμους, η Μίλερ πρέπει να επιστρατεύσει τη φαντασία της και να δράσει γρήγορα, γιατί ο απαγωγέας μπορεί να μη σταματήσει στα δύο θύματά του...''
                                                    (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Ο συγγραφέας κύριος David Young μετά το πρώτο του βιβλίο ''Το παιδί της Στάζι'' επιστρέφει με την δεύτερη περιπέτεια της Κάριν Μίλερ στο αστυνομικό βιβλίο ''Ο λύκος της Στάζι''. Εύστοχα επιλέγει καί το πράττει,κάθε βιβλίο να είναι αρτιμελές,αυτόνομο καί να μπορεί να διαβαστεί ξεχωριστά από το άλλο,χωρίς να γεννιούνται απορίες στον αναγνώστη,ή,κενά στην ιστορία του. Εσκεμμένα,δε,χρησιμοποιεί τους ακριβείς όρους που χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή,απευθείας από τα γερμανικά. Αυτό συμβάλλει στο να γίνει πιο έντονο το κείμενο καί το αναγνωστικό κοινό να αισθανθεί μία παραπάνω οικειότητα καί να μην τους φανεί τόσο ξένο κι απόμακρο. Προνοεί,βέβαια,καί στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε το γλωσσάρι με την μετάφραση των λέξεων. Επίσης,κάποια ιστορικά γεγονότα τοποθετούνται μέσα στο κείμενο με διαφορετική ημερομηνία,από την κανονική,για να εξυπηρετήσουν την ομαλή ροή των γεγονότων.
  Μην έχοντας διαβάσει το πρώτο βιβλίο,τολμώ να πω ότι είχα ένα φόβο μην τυχόν συναντούσα μέσα στο δεύτερο βιβλίο κάποια πληροφορία προερχόμενη από εκείνο,που θα με εμπόδιζε κατά κάποιον τρόπο στο να αντιληφθώ τι συνέβαινε. Εύστοχα,όπως ήδη προείπα,ο συγγραφέας μας απαλλάσσει από αυτήν την σκέψη. Από την αρχή κιόλας μας βάζει να ''κολυμπήσουμε'' στα βαθειά νερά καί μας ιντριγκάρει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με κοινωνικά ζητήματα καί ιστορικά (απάνθρωπα καί σκληρά) συμβάντα στην Ανατολική Γερμανία,αρκετά χρόνια πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Εστιάζει στις δυσκολίες της ζωής των πολιτών αλλά καί τον τρόπο με τον οποίο τα πολιτικά γεγονότα τους επηρέασαν σε μεγάλο ποσοστό. Από το που καί πως ζούσαν έως καί τον τρόπο σκέψης καί αντιμετώπισης των ανθρώπων γύρω τους.
  Η πένα του συγγραφέα μπορεί να χαρακτηριστεί καθηλωτική,μαγευτική,ενδιαφέρουσα κι ευφυής. Ο λόγος είναι αδιάκοπος,καυστικός καί κάποιες φορές ωμός,το λεξιλόγιο άφθονο καί οι εικόνες πολύ περιγραφικές καί ρεαλιστικές. Απεικόνιζαν απόλυτα αυτό που αναφερόταν μέσα στο κείμενο,χωρίς να τις ντύνουν με περιττές φιοριτούρες,ή,άλλες τάσεις ωραιοποίησης της κατάστασης. Οι εξελίξεις καί οι ανατροπές ήταν καταιγιστικές καί συνεχόμενες,με αποτέλεσμα από την πρώτη έως καί την τελευταία σελίδα,ο αναγνώστης να μην μπορεί να αφήσει από τα χέρια του το βιβλίο. Καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης,είχα την αίσθηση ότι παρακολουθούσα μία κινηματογραφική ταινία της οποίας το φινάλε δεν μπορούσα να υποθέσω,με κυρίαρχα συναισθήματα την αγωνία καί τον φόβο...
  Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι τα κατάλοιπα του πολέμου καί όσα δεινά συμβαίνουν μετά το τέλος του,αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια,όχι μόνο πάνω στα σώματα,αλλά καί στις ψυχές των ανθρώπων. Τους κάνουν σκληρούς καί σχεδόν απάνθρωπους... Παύουν να νοιάζονται για το κοινό καλό καί τους συνανθρώπους τους. Το ατομικό καί πολιτικό συμφέρον επικρατεί. Κι αν κάποιος βρεθεί να αντισταθεί,η τιμωρία είναι ανάλογη. Εύλογα θα αναρωτηθείτε,αν αυτό αρκεί για να δικαιολογήσουν τις πράξεις των. Για μένα αυτό δεν τις συγχωρεί,ή,τις κατανοεί.
  Οι ήρωες της ιστορίας καί η σκιαγράφηση των χαρακτήρων τους από τον συγγραφέα είναι ένα από τα πιο βασικά κι αξιοπρόσεκτα στοιχεία του κειμένου. Πολλοί καί διαφορετικοί μεταξύ τους,εκτός του ότι βοηθούν στην ανεμπόδιστη ροή των γεγονότων,βοηθούν στο να έχουμε μπροστά μας μία ολοκληρωμένη αποτύπωση της εικόνας της τότε κοινωνίας. Βλέπουμε την θέση της γυναίκας μέσα σε αυτήν,την στάση της εξουσίας,τον αναγχρονισμό καί τον ρατσισμό που δυστυχώς επικρατούσε.
  Εν κατακλείδι,εδώ έχουμε ένα μυθιστόρημα που μας ''χτυπάει'' σαν άλλη γροθιά στο στομάχι κι αξίζει να διαβαστεί πάραυτα. Μας βάζει σε πολλές σκέψεις καί μας κάνει να δούμε την ζωή μας με μία άλλη ματιά. Είτε έχετε διαβάσει το πρώτο,είτε όχι,πρέπει να τα αναζητήσετε καί να τα  διαβάσετε. Εγώ μελλοντικά θα ήθελα να διαβάσω καί το πρώτο βιβλίο.
                                                            Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: DAVID YOUNG

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Stasi Wolf

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ

                  Διαβάστε εδώ την κριτική μου για το βιβλίο: ''TΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ'':

                        https://dominicamat.blogspot.com/2020/05/blog-post_10.html