Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Βάσω Κανιώτη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας κυρία Βάσω Κανιώτη. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο ''Τρείς εποχές και μία Άνοιξη''. Της εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδη...

                                                 Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΑ ΒΑΣΩ ΚΑΝΙΩΤΗ

                                                         Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς μπήκε η συγγραφή στην ζωή σας;

B.K. Δεν ξέρω αν η ενασχόληση μου με την γραφή ξεκίνησε κάποια στιγμή ,ή, προϋπήρχε από πάντα.  Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από νηπιακή ηλικία θα έλεγα, τον θυμάμαι να ασχολείται με χαρτιά και μολύβια. Υπήρξα ένα πολύ εσωστρεφές παιδί το οποίο ανακάλυψε πολύ σύντομα ότι ο γραπτός λόγος ήταν ο πιο προσιτός και εύκολος τρόπος επικοινωνίας.Το πρώτο μου ερασιτεχνικό έργο ολοκληρώθηκε στην ηλικία των 11 ετών, γράφοντας ένα κείμενο 40 σελίδων. Εμπνευσμένη από την άφιξη ενός καινούριου μου συμμαθητή στο σχολείο που πήγαινα τότε. Κάτι που φυσικά ο εμπνευστής αυτού δεν έμαθε ποτέ. Το πρώτο μου επίσημο έργο ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2019 όπου και προχώρησα στην έκδοση αυτού. Η χαρά μου ήταν και είναι μεγάλη που θα καταφέρω να δω τυπωμένες στο χαρτί  τις σκέψεις , τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς πολλών  χρόνων, που ως τώρα κρυβόντουσαν σε κάποιο συρτάρι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Από το βιογραφικό σας μαθαίνουμε ότι έχετε σπουδάσει την τέχνη της γαστρονομίας καί ότι έχετε εργαστεί για πολλά χρόνια σε τουριστικές επιχειρήσεις. Πόσο εύκολο,ή,δύσκολο είναι να συνδυαστεί η γαστρονομία με την συγγραφή; Μήπως,τελικά,τις συνδέουν περισσότερα από όσα τις χωρίζουν φαινομενικά;

B.K. Η γαστρονομία ήταν κάτι που αγαπούσα από μικρή. Θυμάμαι αρκετά  συχνά τον εαυτό μου σε μια κουζίνα να πειραματίζομαι με διάφορα υλικά και να δημιουργώ γαστρονομικές αλχημείες. Για να ακολουθήσω την σχολή της γαστρονομίας,άφησα στην άκρη την σχόλη διακοσμητικής που πάσχισα να μπω. Δεν μπορώ να πω ότι η γαστρονομία σχετίζεται άμεσα με την συγγραφή, αλλά μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά,ότι πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον οτιδήποτε μπορεί να γεννηθεί από δύο χέρια. Λατρεύω οτιδήποτε χειροποίητο.

EΡΩΤΗΣΗ 3: Πέρα από την συγγραφή,ασχολείστε με την ζωγραφική καί με την δημιουργία κι άλλων χειροποίητων έργων. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό;

B.K. Θεωρώ ότι η ζωγραφική είναι η οπτική έκφραση της σκέψης, ότι ακριβώς και η γραφή. Αγαπώ την ζωγραφική γιατί με βοηθάει να εκφράζομαι, να εκτονώνομαι αλλά και να αποτυπώνω σ’  έναν καμβά τα μέρη που θα ήθελα ενδεχομένως να βρεθώ. Αγαπώ να σκιτσάρω εκφράσεις προσώπων , εκφράσεις ματιών, εκφράσεις χειλιών. Αγαπώ  τα λερωμένα από χρώματα χέρια, με βοηθάνε να βλέπω την πραγματικότητα πιο χρωματιστή και πιο φωτεινή. Σχετίζω την ποίηση με την ζωγραφική γιατί θεωρώ ότι η ζωγραφική είναι η ποίηση που σιωπά. Ασχολούμαι ,επίσης, και με την δημιουργία πλεκτών χειροποίητων ρούχων και αξεσουάρ. Πλέκω από εφηβική ηλικία,ώσπου έφτασα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Στο προσεχές διάστημα πρόκειται να κυκλοφορήσει η πρώτη σας ποιητική συλλογή,με τίτλο ‘’Τρεις εποχές και μία Άνοιξη΄΄. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια;

B.K. Το βιβλίο μου είναι μια ποιητική συλλογή 50 πεζοποιημάτων στα οποία γίνονται αναφορές σε διάφορα κοινωνικά θέματα όπως η μετανάστευση, αλλά και ο έρωτας,η αγάπη,η απώλεια. Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στα συναισθήματα που γεννιούνται στους ανθρώπους ανα τις εποχές και στο πόσο μπορούν να μας εμπνεύσουν τα καιρικά φαινόμενα,να δούμε την φύση με παρομοιώσεις. Μιλάω σε αυτό για την μελαγχολία που μας προκαλεί το φθινόπωρο, για την ανάγκη μας για συντροφικότητα τους κρύους χειμώνες , για τους ανέμελους έρωτες του καλοκαιριού κάτω από αυγουστιάτικα φεγγάρια και κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στην άνοιξη, την οποία θεωρώ την πιο όμορφη και αναπαραγωγική εποχή του χρόνου. Αν μη τι άλλο,μην ξεχνάμε ότι η άνοιξη είναι η εποχή της αναγέννησης. Γι'αυτό και ο τίτλος ‘’Τρείς εποχές και μία άνοιξη’’.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί είναι για εσάς η ποίηση;

B.K. Η ποίηση για τους περισσότερους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτή ισχυρίζονται ότι η ποιήση είναι ο  σπουδαιότερος τρόπος έκφρασης. Και θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτό. Για μένα η ποίηση είναι ο πιο ερωτικός τρόπος να εκφράσεις την αγάπη σου. Είναι ο πιο επαναστατικός τρόπος να μιλήσεις για εκείνα που σε τρώνε μέσα σου. Είναι ένα σάλεμα ψυχής που αναζητά χαρτί και μελάνι να ακουμπήσει. Πάντα θα πιστεύω ότι η ποίηση είναι φράσεις και λέξεις που σου καίνε τις φλέβες κάνοντας το αίμα σου να βράζει. Και πως όλοι οι ποιητές “μικροί” και “μεγάλοι” διακατέχονται από μια μανιώδη ρομαντική συνείδηση που ψάχνει χαραμάδες να ξεφύγει και να βουτήξει στις σελίδες.

EΡΩΤΗΣΗ 6: Ποιό το όραμά σας ως συγγραφέας;

B.K. Όταν ξεκινάς οτιδήποτε στη ζωή σου θα πρέπει αρχικά να θέτεις στόχους και να έχεις όραμα.  Πάντα είναι απαραίτητο αυτό. Ιδιαίτερα σήμερα που η κοινωνία βρίσκεται και σε μια σύγχυση. Διαφορετικά κάνεις μόνο διαχείριση της κατάστασης και δεν εξελίσεσαι σε αυτό. Οι δικοί μου στόχοι λοιπόν είναι πολλοί, αλλά το όραμα μου είναι να  καταφέρω μέσα από τα γραφήματα μου να κάνω τους ανθρώπους να αγαπήσουν την ποίηση και τα βιβλία γενικότερα. Να τα βάλουν στην ζωή τους και να μπορέσουν να αντιληφθούν την μαγεία ενός βιβλίου.

EΡΩΤΗΣΗ 7: Τί αποτελεί για εσάς πηγή εμπνεύσης;

B.K. Έμπνευση για μένα είναι μια μανία που σε καταδιώκει σε ανύποπτους χρόνους. Είναι ένα στιγμιαίο ταλέντο που κάθεται για λίγο στην πλάτη σου και σου προσφέρει το δικαίωμα να μπορείς να μιλήσεις αβίαστα για όσα γυροφέρνουν στο μυαλό σου. Με εμπνέει οτιδήποτε κεντρίζει το ενδιαφέρον μου, ερεθίζει το βλέμμα μου και μιλάει στην ψυχή μου. Αυτό μπορεί να είναι μια μικρή ιδιαίτερη στιγμή, ένας άνθρωπος, μια εποχή, ακόμη και ένα καιρικό φαινόμενο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Θα μπορούσατε να γράψετε βιβλίο που να ανήκει σε άλλο είδος,π.χ, κοινωνικό;

B.K. Τα ποιήματα μου αλλά και τα κείμενα μου δεν οριοθετούνται σε συγκεκριμένο είδος.  Δεν μπορώ να πω ότι γράφω αποκλειστικά για τον έρωτα ,ή, αποκλειστικά για την φύση. Σε πολλά κείμενα μου γίνονται αναφορές σε κοινωνικά θέματα όπως η κακοποίηση των γυναικών ,ή, το μεταναστευτικό. Επίσης,θεωρώ σωστό ότι οι ανθρωποί που ασχολούνται με την συγγραφή ,ή, την αρθρογραφία γενικοτέρα και τους δίνετε ένα κάποιο βήμα να μιλήσουν,καλό θα είναι να αγγίζουν και κοινωνικά ζητήματα περνώντας μέσα από τα γραπτά τους κάποια μηνύματα ενδεχομένως ,ή,να βάζουν τον αναγνώστη να προβληματιστεί και να δεί μια μορφή αλήθειας σε ένα ζήτημα που δεν ηταν σε θέση εκ των πραγμάτων να αντιληφθεί ως τώρα.

EΡΩΤΗΣΗ 9: Αγαπημένο βιβλίο καί συγγραφέας;

B.K. Τα περισσότερα βιβλία που διαβάζω είναι ποιητικές συλλογές, όχι ότι απορρίπτω τα υπόλοιπα είδη, άλλα η ποίηση είναι ας πούμε το στοιχείο μου. Αγαπώ να γεμίζω τις ώρες μου με τα κείμενα του Τάσου Λειβαδίτη και του Ναζίμ Χικμέτ. Ένα από τα αγαπήμενα μου βιβλία είναι το ‘’Είναι όμορφη η ζωή αδερφέ μου’’.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Ποιά η συμβουλή σας προς τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

B.K. Ο δρόμος της συγγραφής είναι ένα ιδιαίτερα ταξίδι. Ευλογημένοι ,λοιπόν, όσοι έχουν αυτό το μεγάλο χάρισμα και μπορούν να κάνουν αυτό το ταξίδι. Πιστεύω ακράδαντα ότι όταν αποφασίσεις να ‘’αγγίξεις’’ μια τέχνη, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή , θα πρέπει να την προσεγγίσεις με απόλυτο σεβασμό και αξιοπρέπεια, για να σου ‘’φερθεί΄΄ κι εκείνη αντίστοιχα. Δεν είμαι καλή στο να δίνω συμβουλές. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ό,τι κάνουμε στην ζωή μας,να το κάνουμε με όλη μας την ψυχή, δίνοντας του την απαραίτητη αγάπη και αφοσίωση που απαιτείται. 

                              Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

                                 Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

                                                           B.K. Ευχαριστώ πολύ!

                                   Διαβάστε εδώ μερικά ποιήματα της συγγραφέως:

ΤΙΤΛΟΣ: Να γελάς

Μη ξεχνάς να γελάς.
Σ' εκείνες τις μάχες που σ' άφησαν νικημένη κι ανίσχυρη στο πεδίο, να γελάς.
Στις κακές ζαριές που έφερες και σε κάναν να χάσεις την παρτίδα, να γελάς.
Στους μουντούς ουρανούς που με νεροποντές απειλούνε την εύθραυστη σου σάρκα να βρέξουν, να γελάς.
Στις γειτονιές που θρηνούν για τα παιδιά τους που φύγαν, να γελάς.
Στα τρένα που καταφέραν να σου κλέψουν ανθρώπους, αφήνοντας σε σ' ένα σταθμό πληγωμένη, να γελάς.
 Σ' αυτούς που σου κλείσαν τους δρόμους και αδιέξοδα χτίσαν εμπρός σου, να γελάς.
Στις φυλακές που εκείνοι δημιούργησαν για σένα, δίνοντας σου εσύ το κλειδί μια βαριάς κλειδαριάς να γυρίσεις, να γελάς.
Στις ατσάλινες αλυσίδες που στα πόδια σου πέρασαν, όταν τους ζήτησες ένα χαρούμενο βαλς να χορέψεις, να γελάς.
Σ' εκείνους που φύγαν και πήραν μαζί τους απ' την ψυχή σου κομμάτια αφήνοντάς την ανάπηρη με δύο δεκανίκια να ζήσει, να γελάς.
Στις μοναξιές που απρόσκλητα ήρθαν και στην πλάτη σου κάθισαν λυγίζοντας σε, να γελάς.
Στις αγέλαστες μέρες εσύ να γελάς.
Εσύ να γελάς να ξεθωριάζεις το μαύρο μου.
Εσύ να γελάς να γυρίζει η γη μου γαλήνια.
Εσύ να γελάς να βρίσκει το νόημα της η ζήση μου.
Εσύ να γελάς πριν ξεψυχήσει η ελπίδα μου.
Στους απαρηγόρητους κόσμους.
Στους βασανισμένους καιρούς.
Στους δυστυχισμένους ανθρώπους.
Και σε όλους αυτούς, εσύ να γελάς.
Μ' ακούς;
Να μου γελάς!

ΤΙΤΛΟΣ: Νυχτερινό ερωτικό!

Νυχτώνει γρήγορα όταν τα βράδια κρεμιούνται από τον ουρανό μου ξεμυαλισμένα φεγγάρια που μου κλέβουν τον ύπνο.
Νυχτώνει γρήγορα όταν η γη μου διψάει να ποτιστεί με έρωτα.
Όταν η γη μου μυρίζει ανεκπλήρωτη ηδονή.
Νυχτώνει γρήγορα όταν στα σκοτάδια μας κρύβουμε τους ανομολόγητους πόθους μας, που κοιμούνται την μέρα και περιμένουν εκείνο το πρώτο αστέρι να βγει για να ξυπνήσουν.
Νυχτώνει γρήγορα όταν γίνεσαι του ερωτισμού μου το κέντρο.
Νυχτώνει γρήγορα γιατί τότε μόνο μπορώ να σε κάνω δικό μου.
Τίποτα πιο ερωτικό απ' όταν έρχεσαι.
Τίποτα πιο ηδονικό απ' το κατέβασμα των ματιών σου , μη και μαρτυρηθεί ο πόθος σου.
Τίποτα πιο παράφορο απ' όταν με κατακτάς.
Άσε με μέσα σε νύχτες να μπορώ να ταιριάζω λίγη σάρκα με τη σάρκα σου.
Άσε με να ζωγραφίζω με ερωτικές κραυγές τους νυχτερινούς ουρανούς σου.
Άσε με να γίνω το κορμί το ασύγκριτο με εκείνα που κατά καιρούς γεύτηκες.
Άσε με να γίνω έδαφος έφορο και γόνιμο να γεννηθούν οι καρποί σου.
Θα νυχτώνει γρήγορα για να έρχεσαι.
Θα νυχτώνει γρήγορα επειδή σε περιμένω.
Δε μου μοιάζει παράλογο που την νύχτα την λάτρεψα, πάντα θα είναι εκείνη που εμάς θα συνδέει στο ανεκπλήρωτο και στο αδάμαστο που την μέρα μας τρώει.

ΤΙΤΛΟΣ: Η βαλίτσα

Αν με ρωτήσει κάποιος, τι ήσουν για μένα, θα του πω, πως ήσουν μια μικρή βαλίτσα σ'ενα μεγάλο ταξίδι..
Μια μικρή φθαρμένη βαλίτσα, πολλών χρήσεων..
 Δυστυχώς...
Σε κουβαλούσα μαζί μου σ' όλες τις μικρές και μεγάλες μου αποδράσεις..
Σε σεργιάνησα σε μέρη που άλλοτε σου άρεσαν και άλλοτε όχι, αλλά δεν έφερες ποτέ αντίρρηση..
Ήσουν πάντα εκεί προετοιμασμένη για όλους τους προορισμούς..
Τους κρύους χειμώνες σε γέμιζα με τα βαριά μου ρούχα που τα συνόδευα συνήθως με λίγη μελαγχολία και γκρίνια..
Τα καλοκαίρια σε άφηνα ανάλαφρη, όπως ακριβώς ένιωθα κι εγώ ότι είμαι..
Λίγα τα ρούχα στο εσωτερικό σου αλλά σωρός τα συναισθήματα..
Κάθε ταξίδι κι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα μ' ακολουθούσε..
Πότε όμορφα πράγματα ανακατευόταν με τα τακτοποιημένα μου ρούχα και πότε άσχημα, απογοητευτηκά και μίζερα, ανάβλυζαν θλίψη από μέσα σου..
Κι αλλάξαμε πολλούς σταθμούς μαζί, τρέχοντας να προλάβουμε τα βραδινά τρένα ή τα μεσημεριανα πλοία που σηκωναν άγκυρα 3 λεπτά πριν επιβιβαστούμε..
Αναχωρήσεις κι αφήξεις σε αίθουσες αναμονής ανεπιθύμητων αεροδρομίων..
Κι εσύ ξοπίσω μου να ασφυκτιείς φορτωμένη στριμωγμενα όνειρα και επιτηδευμένες ευτυχίες... Αλλά πάντα με περιτύλιγμα από ελπίδα πως ο επόμενος σταθμός, αν όχι ο προορισμός που επέλεξες, σου δώσει αυτό που ψάχνεις.

Γεμίζεις.. αδειάζεις..κουράζεσαι.. ξαποσταίνεις..προχωράς..σταματάς.. ασφυκτιείς.. απολαμβάνεις...
Μια βαλίτσα, όμοια με ζωή..Την δική μου ζωή.. αφημένη ολάκερη σε μεγάλα ταξίδια..

ΤΙΤΛΟΣ: Η αγάπη μας

Πώς να μπορέσω να περιγράψω με λέξεις την αγάπη μας;;
Ίσως σταματήσω να γράφω κι αρχίσω να τραγουδώ...
Να φτάσει η φωνή μου ως τα πέρατα και να τραγουδηθεί η αγάπη μας σ' όλους τους κόσμους και απ' όλους τους ερωτευμένους κάθε φυλής..
Να μάθουν το τραγούδι της αγάπης μας όλα τα πουλιά και να το κελαηδάνε στις αυλές κάνοντας τα χρυσάνθεμα να λαμπυρίζουν από ευτυχία..
Θα κάνω το τραγούδι μας τόσο αναπάντεχα μελωδικό για να το αγαπήσουν κι εκείνοι που από έρωτα εκπέσανε και μίσησαν τις συνουσίες..
Θα τραγουδήσω δυνατά με στίχους παθιασμένους.. θα κάνω τις θάλασσες ν' αγαπήσουν τις ακρογιαλιές τους,θα κάνω τα ποτάμια ν' αγκαλιάσουν τα καλάμια τους.. θα το ακούσει η βροχή και θα ερωτευτεί το χώμα.. θα το ακούσουν τ' αστέρια και θ 'αρχισουν να ζευγαρώνουν μεταξύ τους..
Και μην ξεχνάς πως κάθε άνοιξη οι αμυγδαλιές ανθίζουνε γιατί κάποιος ερωτευμένος τους τραγούδησε για την αγάπη του..
Και να θυμάσαι πως τα ρόδα παίρνουν το χρώμα του πάθους όταν τους σιγοτραγουδώ..σ' αγαπώ!

          Τα πνευματικά δικαιώματα των ποιημάτων ανήκουν αποκλειστικά στην συγγραφέα!