Αθώοι ένοχοι

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Όλοι οι άνθρωποι είτε τους έχει αποδοθεί κάποια κατηγορία,είτε όχι,θεωρούνται αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Πολλές φορές,όμως,όσοι φαίνονται αθώοι καί υπεράνω πάσης υποψίας είναι οι πραγματικοί ένοχοι,κι όσοι θεωρούνται ένοχοι,αθώοι... Δυστυχώς,υπάρχουν στοιχεία που μας παραπλανούν καί μας αποπροσανατολίζουν από την αλήθεια... Κι ο χρόνος,που κυλά αντίστροφα καί όλο καί πιο γρήγορα,δεν μας βοηθά καθόλου... Γίνεται αμείλικτος εχθρός σε αυτήν την δύσκολη μάχη...
  Η συγγραφέας κυρία Ελευθερία Μεταξά επανέρχεται με ένα πολύ ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ που διαβάζεται απνευστί. Ο λόγος για το μυθιστόρημα ''Αθώοι ένοχοι'',το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας καί υπόσχεται στο αναγνωστικό κοινό δυνατές συγκινήσεις.
  Όσοι/όσες έχει τύχει να διαβάσετε το βιβλίο της συγγραφέως με τίτλο ''Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά'',σε αυτό το μυθιστόρημα θα συναντήσετε παλιούς κι αγαπημένους γνώριμους. Θα τους δείτε σε νέες περιπέτειες,καθώς καί την εξέλιξή τους. Αυτό,βέβαια,δεν σημαίνει πως αν δεν έχει τύχει να το διαβάσετε,θα αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα στην κατανόηση του νέου βιβλίου. Η συγγραφέας με προσοχή καί μαεστρία δίνει στους αναγνώστες μία ιστορία άρτια καί μεστή,η οποία μπορεί να σταθεί επάξια από μόνη της. Εγώ αν καί δεν έχω διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο,δεν είχα κάποια δυσκολία. Μην σας πω,ότι το συγκεκριμένο με δελέασε να ψάξω να το αναζητήσω.
  Η φετινή χρονιά -όσον αφορά την ανάγνωση βιβλίων- μέχρι στιγμής είναι για μένα πολύ παραγωγική καί ικανοποιητική. Μου έχει δοθεί η ευκαιρία να έρθω σε επαφή με την γραφή καί τα έργα πολλών αξιόλογων συγγραφέων,που αν καί τους γνώριζα,δεν είχε τύχει να διαβάσω κάποιο έργο τους. Μία εξ αυτών είναι καί η συγγραφέας κυρία Ελευθερία Μεταξά. Αντιλαμβάνεστε,λοιπόν,την λαχτάρα μου να διαβάσω το βιβλίο της καί να δω τι αίσθηση θα μου αφήσει τελικά. Ήταν μία πολύ ευτυχής ''συνάντηση''. Μου κράτησε αμείωτη την προσοχή καί το ενδιαφέρον από την αρχή έως καί το τέλος.
  Η πένα της συγγραφέως είναι στρωτή καί κατανοητή. Ο λόγος της είναι αδιάκοπος,γρήγορος,οικείος καί καθόλου κουραστικός,ή,βαρετός. Οι εικόνες που κοσμούν το βιβλίο άφθονες καί παραστατικές. Το λεξιλόγιο πλούσιο καί προσιτό για τους αναγνώστες. Όσον αφορά τις εξελίξεις,είναι συνεχόμενες καί αναπάντεχες. Η αγωνία,το σασπένς καί οι ανατροπές είναι κυρίαρχα στοιχεία της υπόθεσης. Εκεί που νομίζει κάποιος/α ότι έχει λύσει την υπόθεση,όλα αλλάζουν καί τα πράγματα παίρνουν άλλη πορεία... Θα μπούμε μέσα σε έναν ιδιαίτερο λαβύρινθο καί θα χρειαστούμε έναν μίτο της Αριάδνης για να βγούμε έξω πριν ο χρόνος μας λήξει καί ''παγιδευτούμε'' μέσα του για πάντα,όσο οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι έξω στον κόσμο ανενόχλητοι...
  Σεβόμαστε την δικαιοσύνη καί τις αποφάσεις της,αλλά υπάρχουν κάποιες ποινές που επιβάλλει στους ενόχους ειδεχθών,σοβαρών εγκλημάτων,οι οποίες δεν ικανοποιούν τους συγγενείς των θυμάτων καί εκείνοι θα επιθυμούσαν να τους επιβληθούν πιο αυστηρές τιμωρίες. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι ίδιοι οι συγγενείς των θυμάτων ''παίρνουν'' στα χέρια τους την δικαιοσύνη καί επιλέγουν την τιμωρία των ενόχων,θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αναπαυθεί η ψυχή του αγαπημένου τους προσώπου. Ή μήπως,τελικά,η δική τους ψυχή θα ηρεμήσει καί θα λυτρωθεί''; Μπορώ να κατανοήσω την τάση του πληγωμένου ανθρώπου για πράξεις αυτοδικίας,όμως,σε καμία περίπτωση δεν τις επικροτώ,ή,στηρίζω. Αν καθένας έπαιρνε τον νόμο στα χέρια του,θα γινόμασταν σαν τα άγρια θηρία καί οι πολιτισμένες κοινωνίες δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Θα γυρίζαμε πίσω στα χρόνια του Μεσαίωνα. (Κρατήστε το αυτό!). Βέβαια,πάντα πρέπει να έχουμε κατά νου,ότι η ζωή μας είναι γεμάτη ανατροπές καί ότι τα πάντα δύνανται να αλλάξουν εν ριπή οφθαλμού. Γι'αυτό συνετό θα ήταν να μην κρίνουμε καί να μην βγάζουμε συμπεράσματα τόσο κάθετα κι αβίαστα... Η απελπισία είναι που οδηγεί τους ανθρώπους σε τέτοιες πράξεις...
  Το ''Αθώοι ένοχοι'' είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που ''παίζει'' με μεγάλη δεξιοτεχνία με την ψυχή καί το μυαλό των αναγνωστών. Η συναισθηματική φόρτιση έχει ανοδική,καλπάζουσα μορφή σελίδα με την σελίδα. Περνάμε από την χαρά στην λύπη καί από τον πόνο στην αισιοδοξία. Είναι ένα ωμό καί σκληρό βιβλίο μα τόσο αληθινό την ίδια στιγμή,που δεν πρόκειται να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο... Είστε πρόθυμοι/ες να μπείτε στην θέση των δικαστών καί να κληθείτε να αποφασίσετε αν οι κατηγορούμενοι είναι αθώοι,ή,ένοχοι;
                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                        ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«Το αχλάδι της αγωνίας!» ψελλίζει έκπληκτη η Έλσα Γληνού, αντικρίζοντας το πτώμα της νεαρής Ζωής Κομνηνού, που πριν από λίγες ώρες δήλωνε υπεύθυνη για μια σειρά άλυτων φόνων.

Η φράση αυτή θα οδηγήσει την ίδια και τον αστυνόμο Μάνο Βαρσάμη σε μια αποτρόπαια διαπίστωση: Κάποιος δολοφονεί ανθρώπους χρησιμοποιώντας μεθόδους που ανάγονται στον Μεσαίωνα. Ποιος σπέρνει τον θάνατο με φρικτά βασανιστήρια; Ποιο είναι το κίνητρό του; Τι συνδέει τα θύματά του; Τι ρόλο παίζουν σ’ αυτή την υπόθεση ο Στάθης Κομνηνός, ο καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας Ιορδάνης Φωκάς και ο δημοσιογράφος Φώτης Μπακιρτζής; Τι σημαίνει η φράση Memento mortis που ανακάλυψε η Έλσα στο ημερολόγιο της Ζωής;

Προσπαθώντας να δώσουν απάντηση στα ερωτήματα αυτά, η Έλσα και ο Βαρσάμης θα ξετυλίξουν το κουβάρι μιας τρομακτικής ιστορίας που θα βάλει σε κίνδυνο τη ζωή δύο αθώων παιδιών. Θα προλάβουν να τα σώσουν πριν είναι αργά;

Ο χρόνος τρέχει αμείλικτα κι εκείνοι ρίχνονται στο κυνήγι του άγνωστου δολοφόνου με μοναδικό στοιχείο το συμπέρασμα του αστυνόμου Γιαβρόγλου:

«Ήταν όλοι τους αθώοι».

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΝΩΑΣ