Αφιέρωμα στην τριλογία ''Το δέντρο του Άραϋ''

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Ο θάνατος είναι ένα αναπόφευκτο γεγονός στην ζωή κάθε έμβιου οργανισμού,όπως καί των ανθρώπων. Είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε καί εξακολουθεί να απασχολεί από απλούς ανθρώπους έως τους επιστήμονες καί την κάθε θρησκεία. Το άγνωστο καί το τι έπεται μετά από αυτόν,είναι κάτι το οποίο προκαλεί φόβο σε όλους μας. Κανείς δεν μπορεί να εξοικειωθεί με αυτόν. Άραγε,ισχύει αυτό που διατυμπανίζει η θρησκεία περί κολάσεως καί παραδείσου,η θέση της επιστήμης πως δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή,ή,τελικά είναι κάτι άλλο; Δύσκολη ερώτηση καί ακόμη πιο δύσκολη η απάντησή της,αφού κανείς δεν μπορεί να μας απαντήσει με απόλυτη σιγουριά.
  Κατά καιρούς έχει τύχει να ακούσουμε περιπτώσεις νεκροφάνειας καί νεκρανάστασης ανθρώπων που ενώ φαινομενικά έδειχναν ότι είχαν πεθάνει,ξαφνικά επανήλθαν στην ζωή. Αυτοί οι ίδιοι διηγούνται την μεταθανάτια εμπειρία τους καί συνηθίζουν να λένε για ένα πολύ δυνατό φως,το οποίο τους οδηγούσε σε έναν άλλο τόπο. Το αν ισχύει,βέβαια ή όχι,δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω.
  Ο συγγραφέας κύριος Μανώλης Σιμιτσάκης στην τριλογία του ''Το δέντρο του Άραϋ'' μας δίνει μία ιστορία φαντασίας που προσπαθεί να προσεγγίσει όσα σας ανέφερα παραπάνω. Στηρίζεται εκεί καί τρόπο τινά κάπως ενώνει τον θάνατο με την ζωή καί αποδιώχνει από πάνω τους αυτό το αίσθημα του τρόμου. Υπάρχει μία φυσικότητα που συναρπάζει μπορώ να πώ. Άλλωστε,εάν παρατηρήσετε πιο προσεκτικά κάτω από τον τίτλο του βιβλίου,θα δείτε γραμμένη την φράση ''Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι''. Άρα δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα καί δεν έχουμε ένα βιβλίο που θα βαρύνει αρνητικά τις ψυχές των αναγνωστών.
  Εμένα μου δόθηκε η ευκαιρία να έχω στα χέρια μου όλη την τριλογία καί να μπορώ να διαβάσω το ένα βιβλίο μετά το άλλο. Έτσι,αποφάσισα να γράψω μέσα σε ένα άρθρο μία συνολική κριτική καί των τριών βιβλίων μαζί,σαν ένα είδος αφιερώματος,για να είναι πιο ξεκούραστο καί για εσάς τους αναγνώστες του blog. Αρχικά,να σας πώ ότι καί τα τρία βιβλία έχουν κοινό τίτλο ''Το δέντρο του Άραϋ'' μα φέρουν ξεχωριστά το καθένα έναν δικό του υπότιτλο. Το πρώτο βιβλίο φέρει τον διακριτικό υπότιτλο "Συναίσθημα",το δεύτερο βιβλίο με υπότιτλο "Πίστη", και το τρίτο βιβλίο, με υπότιτλο "Φαντασία".
                                                                     Βιβλίο Α'
  Ας τα πιάσουμε,όμως,καλύτερα από την αρχή. Στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας ο συγγραφέας μας εισάγει στο θέμα της ιστορίας καί μας γνωρίζει τους ήρωες που θα συναντήσουμε,καθώς καί μία πρώτη γεύση από τον τόπο στον οποίο πρόκειται να διεξαχθούν τα γεγονότα. Ο λόγος του είναι αδιάκοπος,στρωτός κι εμπλουτισμένος από άφθονο,οικείο λεξιλόγιο,γλαφυρές εικόνες,γρήγορη ροή των εξελίξεων αλλά καί με μία εσάνς λυρικότητας από τα ποιήματα που τοποθετούνται εύστοχα σε διάφορα σημεία του κειμένου κι εντείνουν κι εκείνα με την σειρά τους στο να προκαλέσουν ποικίλα συναισθήματα στους αναγνώστες. Συναισθήματα όπως είναι ο πόνος της απώλειας,η απελπισία,ο φόβος,η αγωνία,ο έρωτας αλλά καί η άσβεστη ελπίδα.
  Πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε ξαφνικά ολοζώντανο μπροστά σας έναν άνθρωπο δικό σας μέρες μετά την ταφή του; Προφανώς καί θα τρομάζατε. Κι ανάλογα με το αν πιστεύετε σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα,ή όχι,θα θεωρούσατε ότι είναι έργο θεού,ή,δαίμονα,ή απλά θα νιώθατε χαρά που επέστρεψε κοντά σας...
  Ο συγγραφέας επιχειρεί καί το καταφέρνει να απαλλάξει την σκέψη μας από προκαταλήψεις καί παγιωμένες θέσεις γι'αυτό το ζήτημα,εστιάζοντας σε μία πιο πνευματική προσέγγισή του. Εμένα,οφείλω να ομολογήσω,πως μου άρεσε πάρα πολύ αυτό του το τόλμημα. Πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες του εγκεφάλου μας,γιατί είναι πολύ περισσότερες καί ικανότερες από ό,τι πιστεύουμε.
  Καθ΄όλη την διάρκεια της ανάγνωσης αισθανόμουν πως γινόμουν κι εγώ σιγά σιγά μέρος της υπόθεσης. Ασχολήθηκα νοερά με την μαγεία,έψαξα να βρώ κόσμους μακρυά καί συνάμα τόσο κοντά σε εμάς,καθώς καί απαντήσεις για το τι συμβαίνει τελικά καί το πως θα μπορούσα να βοηθήσω τους ήρωες να έρθουν πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου τους.
  Όσο για τις ανατροπές είναι αρκετές καί καθοριστικές για την υπόθεση του βιβλίου. Ξεκινούν σχεδόν ταυτόχρονα με την εξιστόρηση των γεγονότων από την αρχή καί συνεχίζονται μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ένα τέλος το οποίο σταματάει σε καίριο σημείο καί αφήνει τους αναγνώστες να φαντάζονται το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία.
                                                                        Βιβλίο Β'
  Όταν ο κόσμος των ψυχών κινδυνεύει καί μαζί του τα αγαπημένα σας πρόσωπα που βρίσκονται εκεί,μέχρι που είστε διατεθειμένοι/ες να φτάσετε για να τους προστατέψετε; Στο δεύτερο βιβλίο ο συγγραφέας μεταδίδει στους αναγνώστες το μήνυμα της πίστης (οτιδήποτε αντιπροσωπεύει αυτό,για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά) μα καί της πραγματικής,ανιδιοτελούς καί ουσιαστικής αγάπης.
  Η αφήγηση των γεγονότων συνεχίζει σχεδόν από εκεί που είχαμε μείνει στο πρώτο βιβλίο καί θα γίνεται παράλληλα από τους πρωταγωνιστές. Έτσι,όχι μόνο θα ενισχυθεί η πλοκή,αλλά θα καλυφθούν τυχόν κενά που ίσως να υπήρχαν σε αντίθετη περίπτωση. Οι ενεργοί ήρωες είναι λιγότεροι αυτήν την φορά(τουλάχιστον μέχρι την μέση του βιβλίου). Εδώ,θα συναντήσουμε περισσότερα πλάσματα του φανταστικού κόσμου. Η δε χρήση της διαφορετικής γραμματοσειράς θα εντείνει όλα τα παραπάνω που σας αναφέρω.
  Για πολλοστή φορά θα αποδειχθεί ότι η παρέμβαση των ανθρώπων είναι καταστροφική καί μοιραία τόσο στον πραγματικό,όσο καί στον πνευματικό κόσμο. Τα πάθη καί οι κακές συνήθειες δύσκολα μπορούν να ''αποτιναχθούν'' από πάνω τους. Άλλωστε,πολύ σωστά ο λαός μας λέει την φράση πως πρώτα βγαίνει η ψυχή καί μετά το χούι του ανθρώπου.
  Η πίστη είναι το πιο δυνατό όπλο στα χέρια των ηρώων μας σε αυτήν την μάχη. Από εκεί πηγάζει όλη η δύναμη. Γι'αυτό καί κάθε πιστός φέρει το σύμβολό της. Ο συγγραφέας μας δίνει μία διαφορετική καί εναλλακτική προσέγγιση του παραδείσου καί της κόλασης. Το δέντρο με τον απαγορευμένο καρπό γίνεται το δέντρο που ''ζεί'' τις ψυχές. Δεν είναι αμαρτωλό. Καί τα φύλλα συκής που κάλυπταν την γύμνια των πρωτόπλαστων,γίνονται φύλλα που δηλώνουν την πίστη.
  Στα μάτια μου μοιάζει σαν μία αλληγορία της αληθινής ζωής,όπου η πλάνη θα είναι ακόμα πιο μεγάλη καί δελεαστική. Κι όσοι/ες ξεγελαστούν,θα πιαστούν σαν άλλα θύματα στον ιστό της αράχνης.
  Τα δύο νέα θέματα που θίγονται μέσα από την υπόθεσή του είναι η αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό καί στο κακό καί η στάση της εκκλησίας καί η λανθασμένη προσέγγιση καί μετάδοση της θρησκείας.
Παρατηρούμε,επίσης,την σύνδεση των δύο βιβλίων καί την ενίσχυση της ιστορίας με νέα στοιχεία.
  Άν καί μιλάμε για ένα πνευματικό κόσμο,εδώ ισχύει το τρίπτυχο: συναίσθημα-πίστη-φαντασία. Εκεί βρίκεται όλη η ουσία. Ο έρωτας γίνεται αγάπη καί η μετάνοια φέρνει την πολυπόθητη κάθαρση. Ακόμη καί πολλά μυστήρια που γίνονται εκεί,ταιριάζουν με τα καθιερωμένα μυστήρια της χριστιανικής πίστης,όπως είναι η βάπτιση.
   Το τέλος του βιβλίου έρχεται λίγο πρίν την κορύφωση. Ένας νέος κύκλος φαίνεται να ανοίγει καί σαν αναγνώστρια με άφησε με την σκέψη πως γίνεται ένα δέντρο να ''θρέφει'' τόσο τους ζωντανούς,όσο καί τους πεθαμένους. Μήπως τελικά είναι η μήτρα που μας γεννά όλους/ες καί στο τέλος επιστρέφουμε πάλι εκεί;
                                                                       Βιβλίο Γ'
  Φτάσαμε αισιώς στο τρίτο βιβλίο καί είμαστε ένα βήμα πρίν το τέλος. Ένα τέλος που σηματοδοτεί το μέλλον του πνευματικού,αλλά καί του πραγματικού κόσμου,καθώς καί των ηρώων μας. Άραγε,τί παραπάνω μπορεί να υπάρχει εκεί από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε;
  O συγγραφέας μας δίνει ένα μυθιστόρημα φαντασίας με μπόλικη μαγεία,αγωνία,σασπένς καί διαρκή δράση. Η τελευταία παρτίδα του σκακιού είναι έτοιμη να ξεκινήσει,αφού οι ήρωες σαν άλλα πιόνια είναι έτοιμοι να μπούν στην μάχη. Δύο βασιλιάδες καί μία βασίλισσα. Ποιός θα καταφέρει να επιβιώσει καί να την έχει δική του; Ποιό το αντίκτυπο αυτής της μάχης στην πραγματική ζωή; Όλα πια έχουν έρθει στο φως. Τίποτα δεν μπορεί να μείνει άλλο κρυμμένο. Μαζί με την πολυπόθητη λύτρωση θα έρθει καί η απώλεια. Μήπως,όμως,αυτός είναι ο κάλλιστος τρόπος για να κλείσει όλη η ιστορία των βιβλίων; Το τέλος μου άφησε μία γλυκόπικρη αίσθηση μα συνάμα με έβαλε σε σκέψεις. Σκέψεις για το αν ζούμε την ζωή μας όπως της αξίζει καί να απελευθερωθούμε από ''δεσμά'' καί να αφήσουμε την αγάπη καί την φαντασία να γίνει κομμάτι μας.
  Με λίγα λόγια,πρόκειται για μία πολύ καλή δουλειά από μεριάς του συγγραφέα καί αξίζει να αναζητήσετε καί να διαβάσετε όλη την τριλογία. Στα υπέρ του βιβλίου η αρκετά καλή γραφή του συγγραφέα καί η πρωτοτυπία του θέματος. Καί μην το ξεχάσετε ποτέ πως ''κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι''.
                                                               Καλές σας αναγνώσεις!

Διαβάστε εδώ τις περιλήψεις των βιβλίων:

Το δέντρο του Άραϋ - Α' βιβλίο
Το αιώνιο χάσμα μεταξύ θανάτου και ζωής έρχεται να ενώσει μυθιστορηματικά η τριλογία «Το δέντρο του Άραϋ – Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι», ένα πρωτίστως φιλοσοφικό και υπαρξιακό, δευτερευόντως δε περιπετειώδες, με την κλασική έννοια, έπος.
Στην προσπάθειά του ο συγγραφέας, Σιμιτσάκης Μανώλης να δώσει απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα τι είναι η ύπαρξη και ποια στοιχεία τη συνθέτουν, με αριστοτεχνικό τρόπο «δένει» τη ζωή και τον θάνατο, απογυμνώνοντας τη μεταφυσική πλευρά τους από κάθε είδους θρησκεία ή παράδοση και μας παρουσιάζει τις δύο καταστάσεις στην καθάρια μορφή τους. Υλικός και πνευματικός κόσμος γίνονται ένα, εκεί που η μαγεία δεν ανήκει σε απόκρυφα βιβλία και στους λίγους, αλλά στην κρυφή δύναμη της ψυχής. Του συναισθήματος, της πίστης και της φαντασίας. 
«Όλα όσα έζησα επιστρέφουν. Βλέπω κάθε νύχτα στον ύπνο μου τις ψυχές του Βίλβετ να με καλούν. Και πρέπει να γυρίσω πίσω… Εγώ και μερικοί ακόμη που κάποτε πεθάναμε…» εξηγεί η νεαρή Μαρία στον συνομήλικο φίλο της Γιώργο, στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Συναίσθημα». Ένα βράδυ ήταν αρκετό για να γνωρίσει τη μαγική υπόσταση τής ανθρώπινης ψυχής, την πραγματική ανθρώπινη δύναμη πέρα από κάθε θεό, μέσω του θανάτου της. Μερικές ημέρες ως ψυχή ήταν αρκετές για να καταλάβει πως ο θάνατος δεν είναι παρά μια μεταμόρφωση, ένα στάδιο που μεταφέρει τις ψυχές των ανθρώπων στα φύλλα του Δέντρου του Άραϋ, στην απέραντη ύπαιθρο των ψυχών, το Βίλβετ. Και πόσο λατρευτή η φύση που τους αγκάλιαζε…
Τι ήταν όμως αυτό που την ανέστησε; Για ποια αρχαία δύναμη καλούν την ίδια και άλλους πρωταγωνιστές του λογοτεχνικού έργου, που έχουν κοινές εμπειρίες νεκρανάστασης, ξανά πίσω; Μπορεί κανείς να αποφασίσει ανάμεσα σε δύο κόσμους και να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια, σωματικά – φυσικά - ψυχικά, για να νιώσει ελεύθερος ξανά; Η μάχη μεταξύ της λογικής και των συναισθημάτων, του θεϊκού στοιχείου και της στεγνής πραγματικότητας δεν ήταν ποτέ καθορισμένη. Μήπως είναι όλα ένα τελικά; 
Μια πολυδιάστατη τριλογία βιβλίων αναζήτησης και μεταφυσικού μυστηρίου που θα θέσει τα πιο σημαντικά ερωτήματα της ζωής με τον πιο φυσικό τρόπο στον αναγνώστη. 

Το δέντρο του Άραϋ - Β' βιβλίο
Εκείνο το βράδυ, στο ξεχασμένο κτήμα, η πύλη για τον κόσμο των ψυχών, το Βίλβετ, είχε ανοίξει για τρεις ιδιαίτερους ανθρώπους. Είχαν πεθάνει; Όχι. Ο θάνατος δεν είναι παρά μια μεταμόρφωση, όπως είχε αποδειχθεί για αυτούς, ένας απαλός και μυστικιστικός κόσμος πέρα από τα όρια της ύλης.
Όταν μία από τις μεγαλύτερες αξίες βεβηλώνεται και δυσοίωνα σημάδια εμφανίζονται, ο Γιώργος θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα αναζητήσει τη Μαρία στον άυλο αυτόν κόσμο. Στον δρόμο του θα βρεθεί ο Ιχώρ, ένα αλλόκοτο και μυστικοπαθές πλάσμα, για να ανακαλύψουν πως οι Θεοί παίζουν με την Πίστη. Όσα βρίσκονται στην αφάνεια του Βίλβετ και του Σέρετον, ίσως και ανάμεσα τους, πρέπει να αποκαλύψουν τη φύση τους. Όπως το Συναίσθημα, έτσι και η Πίστη είναι ένα από τα τρία χαμένα κλειδιά, εάν κατανοηθεί, γίνει πράξη…

Το δέντρο του Άραϋ - Γ' βιβλίο
«Πέθανα για μερικές ημέρες. Και πρέπει να γυρίσω πίσω. Εγώ και μερικοί ακόμη που κάποτε πεθάναμε» εξομολογήθηκε η Μαρία στον Γιώργο και ένα υπερβατικό ταξίδι μυστηρίου και μαγείας στον κόσμο των ψυχών ξεδιπλώθηκε.
Με εφόδια το Συναίσθημα και την Πίστη, συμμάχους τον μύστη Φειδία και το αλλόκοσμο πλάσμα Ιχώρ, ύστερα από μία μεταφυσική και περιπετειώδη αναζήτηση γεμάτη ανατροπές και συγκρούσεις, το Βίλβετ και το δέντρο του Άραϋ έχουν αποκαλύψει σχεδόν κάθε τους μυστικό. Ακόμη και τον λόγο που τα μωρά πλέον γεννιούνται χωρίς ψυχή και πεθαίνουν ακαριαία.
Η απειλή δεν κρύβεται πια. Ο Νταμιάνο έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στα πεδία του θανάτου ως θεός και αναζητά πάση θυσία τον τρόπο να αναστηθεί. Τώρα, έχοντας στα χέρια του όσα χρειάζεται, είναι έτοιμος να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο για να επιστρέψει ξανά στη ζωή.
Ποια θα είναι η τύχη της Μαρίας και του Ηλία στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν όσα είναι ικανές η Φαντασία και η Ονειρωδή να τους προσφέρουν, ώστε να επανέλθει η ισορροπία;
Ο χρόνος λιγοστεύει και ο Γιώργος τρέμει στην ιδέα, πως η αγαπημένη του έχει χαθεί για πάντα. Ακόμη όμως κι αν το τέλος είναι αίσιο, θα μπορέσουν με την Μαρία να επιστρέψουν στα σώματά τους; Στη ζωή;
Η μοίρα του Βίλβετ και του ανθρώπινου γένους θα σφραγιστεί με το τελευταίο κλειδί, τη Φαντασία.

Κι ο θάνατος το τέλος δεν είναι.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΙΜΙΤΣΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ