Αναζητώντας την έμπνευση

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Όποτε τυγχάνει να συναντώ κάποιον συγγραφέα από κοντά,η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό να του κάνω,είναι ποια είναι η πηγή της έμπνευσής του. Οι απαντήσεις ποικίλουν καί κυμαίνονται σε πολλά επίπεδα. Μία απορία μου,ετών μπορώ να πώ,είναι αν υπάρχει στιγμή που η έμπνευση θα στερέψει σαν άλλη πηγή με νερό καί πλέον δεν θα γεννά νέες ιδέες/σκέψεις στο μυαλό των συγγραφέων. Τί θα συμβεί τότε; Θα πάψει αυτόματα ένας συγγραφέας να θεωρείται συγγραφέας; Θα χάσει η ζωή του το νόημα καί τον σκοπό της;
  Εγώ δεν θέλω να είμαι τόσο αφοριστική. Δεν θεωρώ,ότι αν σταματήσει να παράγει έργο ένας συγγραφέας,πως του αφαιρείται αυτή η ιδιότητα. 'Αν συνέβαινε αυτό,θα φάνταζε σαν να αναιρούσε όλη την προηγούμενη δουλειά του. Αυτό έλειπε,να διαγράφουμε με τέτοιον ασύστολο τρόπο έργα τέχνης καί τους δημιουργούς τους. Θα ήταν σαν να ξεριζώναμε την τέχνη από τα θεμέλιά της.
  O συγγραφέας κύριος Αναστάσιος Γεωργίου στο κοινωνικό του μυθιστόρημα,με τίτλο ''Αναζητώντας την έμπνευση'' μπαίνει στον ρόλο του συγγραφέα που χάνει την έμπνευσή του καί την αναζητά μέσα από τις νέες του ιστορίες. Ιστορίες αυτοτελείς καί περιεκτικές που σκοπό έχουν να δώσουν στους αναγνώστες μαθήματα αυτοβελτίωσης καί ανάπτυξης θετικών συναισθημάτων.
  Το βιβλίο αποτελείται από δέκα ξεχωριστά αυτόνομα καί την ίδια στιγμή αλληλένδετα μεταξύ τους κεφάλαια,τα οποία μέσω των ιστοριών τους μεταλαμπαδεύουν σημαντικά μηνύματα τόσο για τους συγγραφείς αλλά καί τους ανθρώπους σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Από την αξία της αγάπης καί της αποδοχής από τους γύρω μας έως καί τον πόνο καί την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Γραμμένο με λόγο απλό αλλά γεμάτο από εικόνες καί εκφραστικά μέσα,το κείμενο είναι ευανάγνωστο καί γρήγορο. Αρκεί μία αφορμή καί να έρθουν στην επιφάνεια σκέψεις καί να συνειδητοποιήσει κάποιος/α όλα όσα ήδη γνωρίζει,αλλά επέλεγε να εθελοτυφλεί,ή,να τους γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη.
  Εγώ από την ανάγνωση του βιβλίου θα κρατήσω σαν προίκα τις ακόλουθες ''συμβουλές''/διδαχές. Η αγάπη σημαίνει ανιδιοτέλεια,η σκέψη χρειάζεται ελευθερία καί ανοιχτούς ορίζοντες,η ζωή απαιτεί να παίρνεις ρίσκα,η φαντασία καί η πίστη στον εαυτό μας μπορούν να κάνουν τα πάντα,τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα,ο εγωϊσμός πρέπει να πάψει να υφίσταται,ο έρωτας είναι ουσιαστικός καί ζωτικής σημασίας καί πάνω απ'όλα η πίστη στον άνθρωπο είναι που μας δίνει φτερά να πετάξουμε καί να εμπνευστούμε. Γι'αυτό διαβάστε όσα περισσότερα βιβλία μπορείτε! Αγαπήστε τον εαυτό σας,για να μπορέσουν να σας αγαπήσουν κι οι άλλοι.
  Το βιβλίο μου κράτησε αρκετά καλή συντροφιά καί ξεχωρίσα,μάλιστα κάποιες ιστορίες,τις οποίες μελλοντικά θα ξαναδιαβάσω. Εάν,λοιπόν,κι εσείς επιθυμείτε ένα παραμύθι που θα απευθύνεται σε αναγνώστες κάθε ηλικίας-όπως αναφέρει στο εξώφυλλο του-δώστε του μία ευκαιρία καί διαβάστε το.
                                                            Καλές σας αναγνώσεις!

Υ.Γ. Βρήκα πολύ ωραία τα σκίτσα/ζωγραφιές που κοσμούσαν την πρώτη σελίδα κάθε κεφαλαίου κι αναδείκνυαν την ιστορία του.

                                                                   ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Καλοκαίρι και κάνει τρομερή ζέστη.

Ένας επιτυχημένος συγγραφέας κάθεται προβληματισμένος και προσπαθεί να τελειώσει τη συγγραφή του καινούργιου του βιβλίου. Κάτι, όμως, δεν πάει καθόλου καλά.

Ένα κορίτσι κάθεται απέναντί του και διαβάζει, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα του ρίχνει κλεφτές ματιές.

Το καταλαβαίνει και την περιεργάζεται από μακριά. Του φαίνεται τρομερά παράξενο ένα παιδί μες στο κατακαλόκαιρο να κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο και να διαβάζει.

Την πλησιάζει γεμάτος περιέργεια και ανακαλύπτει πως διαβάζει ένα δικό του βιβλίο.

Μια μικρή θαυμάστριά του!

Το κορίτσι τον πείθει ενθουσιασμένο να της διαβάσει τις καινούργιες του ιστορίες.

Αν και δεν τις μοιράζεται ποτέ του με κανέναν πριν εκδοθούν, αποφασίζει να κάνει μια εξαίρεση.

Μαζί ταξιδεύουν με τους ήρωές του σε παράλληλους κόσμους, γεμάτους με χρώμα και όμορφα νοήματα.

Αυτό, φυσικά, μέχρι τη στιγμή που φτάνει στις δύο τελευταίες ιστορίες που κατάφερε να γράψει.

Ο συγγραφέας καταλαβαίνει για ποιο λόγο δεν μπορούσε να ολοκληρώσει το νέο του έργο…

Η έμπνευση χάθηκε… Πού πήγε, δεν ξέρει.


Έτσι ξεκινάει η δική του τραγική ιστορία και η προσπάθειά του να καταλάβει τι συνέβη.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ