ΤΡΑΓΟΥΔΑ, ΑΤΑΦΟ ΠΟΥΛΙ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Όσο περνούν τα χρόνια καί οι κοινωνίες εξελίσσονται,θα ήταν αναμενόμενο,σχεδόν δεδομένο,να υπάρχει μία εξέλιξη καί στο σκεπτικό των ανθρώπων καί να έχουν πια εξαλειφθεί πολλές από τις παλιές,εσφαλμένες πεποιθήσεις που τους συντροφεύουν. Ένα μεγάλο,θέλω να πιστεύω,μέρος έχει αλλάξει προς το καλύτερο κι έχει απαλλαγεί από αυτές,μα δυστυχώς υπάρχει ένα κομμάτι του πληθυσμού που εμμένει σε παγιωμένες θέσεις καί προκαταλήψεις καί δεν δείχνει ουδεμία τάση για καλυτέρευση. Αλίμονο! Διανύουμε τον 21ο αιώνα καί παρ'όλες τις μάχες,διαδηλώσεις καί θυσίες υπέρ της ισότητας των ανθρώπων καί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,παρατηρείται το φαινόμενο του ρατσισμού καί η υποκίνηση της φυλετικής βίας,σε κατά τ'άλλα πολιτισμένες χώρες. Για να το διαπιστώσετε,αρκεί να ρίξετε ένα βλέμμα γύρω σας.
  Η συγγραφέας κυρία Τζέσμιν Γουόρντ στο μυθιστόρημά της,με τίτλο ''ΤΡΑΓΟΥΔΑ,ΑΤΑΦΟ ΠΟΥΛΙ'',προσεγγίζει καί αναδεικνύει ένα θέμα πιο επίκαιρο από ποτέ,το οποίο ταλανίζει για πάρα πολλά χρόνια την ανθρωπότητα κι ακόμα δεν έχει πάψει να υφίσταται. Πρόκειται για ένα από τα πιο συγκλονιστικά καί σπαρακτικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει έως σήμερα καί θεωρώ αναγκαίο να διαβαστεί από όλους/ες. Ένα βιβλίο που άφησε το αποτύπωμά του στην σκέψη μου καί δύσκολα θα ξεχαστεί.
  Με αφορμή την τραγική ιστορία μίας οικογένειας,όπου τα μισά της μέλη είναι λευκοί καί τα άλλα μισά μαύροι -συγγνώμη για τον διαχωρισμό λόγω χρώματος,αλλά τονίζεται περισσότερο με αυτόν τον τρόπο η ουσία της ιστορίας- μας δίνει ένα πλαίσιο για το πως ακόμη καί σήμερα οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν καθημερινά δυσκολίες,που άλλοι συνάνθρωποί μας πιθανόν να μην αντιμετώπιζαν.
  Ένα βιβλίο που φέρνει στην επιφάνεια αρκετά από τα κακώς κείμενα της εποχής μας. Ένα εξ αυτών είναι η λανθασμένη εντύπωση πως η αδικαιολόγητη σκέψη πως οι μαύροι είναι κατώτεροι των λευκών καί χρήσιμοι μόνο για να υπηρετούν αυτούς,είναι ακόμη παρούσα καί καλά κραττεί στην σκέψη πολλών ανθρώπων γύρω μας.
  Με λόγο αδιάκοπο,λιτό καί γρήγορους αληθοφανείς διαλόγους ανάμεσα στους πρωταγωνιστές,το βιβλίο είναι άκρως ευανάγνωστο καί κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον καί την προσοχή των αναγνωστών. Τα κεφάλαια είναι περιεκτικά καί δοσμένα με τέτοιον τρόπο,ώστε να γίνει πιο βατή η προσέγγιση καί σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται κάθε φορά εναλλάξ από τους πρωταγωνιστές με αποτέλεσμα να έχουμε σχεδόν μία σφαιρική εικόνα όλων όσων συνέβησαν. Οι εικόνες δε, είναι τόσο γλαφυρές καί ο διάχυτος λυρισμός βοηθούν ώστε οι αναγνώστες να έρθουν κοντά στους ήρωες καί να γίνουν μέρος της ιστορίας.
  Ακόμη κι αν δεν πιστεύετε στα φαντάσματα,δυστυχώς οι σκιές της σκλαβιάς καί τα φαντάσματα που την συντροφεύουν από το παρελθόν μέχρι καί σήμερα,είναι ακόμη εδώ... Στο χέρι μας είναι να τα εξαφανίσουμε μία καί καλή. Αρκεί να είμαστε άνθρωποι κι όχι θηρία που κοιτάνε πως θα κατασπαράξει,ή,θα εκμεταλλευτεί το ένα το άλλο.
  Εν κατακλείδι,το βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Τζέσμιν Γουόρντ είναι ένα βαθειά κοινωνικό μυθιστόρημα που δεν πρόκειται να αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο μετά το τέλος της ανάγνωσής του. Η διαχρονικότητα του θέματός του,όχι μόνο μας αφορά όλους κι όλες,μα επιβάλλεται να σηκωθούμε από τις αναπαυτικές μας θέσεις καί να ζητήσουμε ένα καλύτερο αύριο για όλους τους ανθρώπους. Κι αν σας είναι δύσκολο όλο αυτό,ή,δυσνόητο,μπείτε για λίγο -έστω καί νοερά- στη θέση αυτών των ανθρώπων καί σκεφτείτε. Θα θέλατε να ζήσετε όλα αυτά; Να σας σκοτώσουν,να σας εκμεταλλεύονται,να καταπατούν την αξία της ζωής σας καί τα δικαιώματά σας; Δεν νομίζω πως πρέπει να σας πώ κάτι άλλο...
                                                               Καλές σας αναγνώσεις!

                                                                      ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Όταν ο πατέρας του δεκατριάχρονου Τζότζο αποφυλακίζεται από το σκληρό σωφρονιστικό ίδρυμα Πάρτσμαν, ο ίδιος και η μικρή του αδερφή αναγκάζονται να συνοδεύσουν τη ναρκομανή μητέρα τους στο ταξίδι της βόρεια, στην καρδιά της πολιτείας του Μισισίπι, σε μια διαδρομή που ξετυλίγει τη σκληρή ιστορία της οικογένειάς τους, αλλά και την ιστορία ενός άλλου μαύρου αγοριού που έχει πολλά να διδάξει στον Τζότζο.

Η Τζέσμιν Γουόρντ μεταφέρει το αρχετυπικό μυθιστόρημα δρόμου στην ύπαιθρο της Αμερικής του εικοστού πρώτου αιώνα και συνθέτει, μέσα από το αιχμηρό πορτρέτο της οικογένειας του Τζότζο, μια συγκλονιστική αφήγηση ελπίδας κι αγώνα που ταξιδεύει στο παρελθόν και στο παρόν, διερευνώντας τις άσχημες αλήθειες στον πυρήνα της αμερικανικής ιστορίας, αλλά και τη δύναμη, ή τους περιορισμούς, των οικογενειακών δεσμών.

Μια συγκλονιστική αφήγηση ελπίδας κι αγώνα που διερευνά τις άσχημες αλήθειες της αμερικανικής ιστορίας και των οικογενειακών δεσμών, που συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 10 καλύτερων μυθιστορημάτων του 2017 των New York Times και κέρδισε το National Book Award των ΗΠΑ στην κατηγορία της μυθοπλασίας.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΤΖΕΣΜΙΝ ΓΟΥΟΡΝΤ(JESMYN WARD)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Sing,Unburied,Sing

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΙΩΑΝΝΑ ΗΛΙΑΔΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ