Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Αγνή Σιούλα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σήμερα με μεγάλη μου χαρά φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων την συγγραφέα κυρία Αγνή Σιούλα. Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Το βιβλίο της ''Μαύρα Λιβάδια'' καί το ''Εκείνοι που επιστρέφουν'' σε συνεργασία με τον συγγραφέα κύριο Γιώργο Γιώτσα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λυκόφως. Έχει στο ενεργητικό της καί μία συμμετοχή στο συλλογικό έργο ''Βρόχος'',το οποίο επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Όλα μπορείτε να τα προμηθευτείτε είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                          Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ ΣΙΟΥΛΑ

                                              Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Α.Σ. Σε όλη τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας, άτομα του πολύ στενού συγγενικού μου περιβάλλοντος μού διηγούνταν ιστορίες ή λαϊκούς μύθους, όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Αυτό, υποθέτω πως, καλλιέργησε τη φαντασία μου και με ώθησε προς το βιβλίο. Μεγαλώνοντας διάβασα πολύ και συνεχίζω να διαβάζω όσο και ό,τι περισσότερο μπορώ. Χαμένη, ωστόσο, μες στους ατέλειωτους φανταστικούς κόσμους των βιβλίων, δεν ένιωθα πάντα ικανοποιημένη από την ιστορία που διάβαζα –πολλές φορές θα ήθελα να συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Έτσι, αποφάσισα να γράψω μόνη μου εκείνα που ήθελα να διαβάσω. Να ψιθυρίσω τις δικές μου ιστορίες, να φτιάξω τους ήρωές μου, τους μικρόκοσμους ή τα φανταστικά μου σύμπαντα για να τα μοιραστώ, κι εγώ, με άλλους ανθρώπους. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ποιό είναι το νόημα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από το μυθιστόρημά σας «Μαύρα λιβάδια» που έχει πρωταγωνίστρια μία ηρωίδα η οποία καλείται να εγκαταλείψει τα όνειρά της και να γίνει πολεμίστρια;

Α.Σ. Πολύ ωραία ερώτηση και σας ευχαριστώ πολύ που μου την κάνετε. Επισημάνατε ήδη πως μιλάμε για ηρωίδα. Είναι η Αλεξάνδρα κι όχι ο Αλέξανδρος ή ο Γιώργος. Θέλω να πω ότι είναι μια γυναίκα που ζει όλα όσα ζει κάθε γυναίκα. Την κοινωνική διάκριση, τις φυσικές δυσκολίες, την ψυχική ευαισθησία. Είναι πιο δύσκολο ‘να σηκώσει κεφάλι’ απ’ ό,τι ένας άντρας. Η Αλεξάνδρα, η ηρωίδα, είναι ένα νέο κορίτσι που κάνει όνειρα και αγωνίζεται για το μέλλον της. Ωστόσο, βρίσκεται ξαφνικά σε έναν άλλον κόσμο, σε μια απολυταρχική και στρατοκρατούμενη κοινωνία και για να μπορέσει να επιβιώσει, αλλάζει, σκληραίνει, κλείνεται στον εαυτό της και γίνεται επιφυλακτική. Η Αλεξάνδρα είναι «όλες εμείς» στα δύσκολα και ταυτόχρονα είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας που αν χρειαστεί θα μετατραπεί σε πολεμίστρια. Σκιαγραφώντας τον κόσμο της Αλεξάνδρας, θέλησα να σχολιάσω τον δικό μας και να πω πως το «κακό» δεν βρίσκεται πάντα εκεί που μας έμαθαν να πιστεύουμε πως είναι και πως το ‘δίκιο των ανθρώπων’ δεν είναι πάντα ένα, κι αν είναι ένα,δεν είναι πάντα δικό μας. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποιό το όραμά σας ως συγγραφέας;

Α.Σ. Να γράψω κάποτε ένα βιβλίο που θα είναι καλύτερο από αυτό που θέλω και από εκείνο που τώρα μπορώ. Όλα τα καλλιτεχνικά έργα γίνονται αυθύπαρκτα από τη στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος με τον δημιουργό τους. Τα βιβλία αποκτούν την ανεξαρτησία τους μόλις εκδοθούν. Αλλά, κατά τη γνώμη μου και σε ό,τι αφορά τη συγγραφή, μόνο η ποίηση και η φιλοσοφία έχουν τη δύναμη να εμφανίζουν μεγαλύτερο διανοητικό φορτίο, μεγαλύτερο ιδεολογικό βάρος από αυτό που έχει και που τοποθέτησε ο συγγραφέας μέσα τους. Σε ένα τέτοιο έργο ελπίζω. Ονειρεύομαι ένα έργο που ο καθένας θα διαβάζει αυτό που υπάρχει εντός του.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Συμπεραίνοντας από το μυθιστόρημα «Μαύρα λιβάδια» και τη συλλογή διηγημάτων «Εκείνοι που επιστρέφουν» που συγγράψατε με τον Γιώργο Γιώτσα, εμπνέεστε από την ελληνική παράδοση. Θα το συνεχίσετε;

Α.Σ. Ναι, αν και τελευταία, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω ένα διάλλειμα. Να μετακινηθώ ίσως από την παράδοση στην ιστορία. Εκείνο, όμως, που σίγουρα θα κρατήσω είναι το επίθετο «ελληνική», το πρώτο συνθετικό, από τη φράση που χρησιμοποιήσατε. Ακόμη και αν αναφερθώ στο Λονδίνο, στη Βενετία, στο Ντουμπρόβνικ, ή στο Γκέρλιτς  θα είναι ένα απλό πέρασμα. Πιστεύω ότι, οι συγγραφείς περιγράφουν καλύτερα εκείνα που ξέρουν από πρώτο χέρι -τον τόπο τους και τους ανθρώπους του. Οι ιστορίες και οι ήρωές μου θα σχετίζονται πάντα με την Ελλάδα, γιατί αυτό γνωρίζω καλά και δεν έχω την παραμικρή διάθεση ή πρόθεση να αντιγράψω ξένους συγγραφείς.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Γιατί έχετε επιλέξει τη Λογοτεχνία του Φανταστικού; Θα μπορούσατε να γράψετε βιβλία, τα οποία να ανήκουν σε άλλα λογοτεχνικά είδη;

Α.Σ. Τη Λογοτεχνία του Φανταστικού την αγαπώ και τη θεωρούσα ανέκαθεν το σπουδαιότερο όχημα όλων των λογοτεχνικών ρευμάτων. Γι’ αυτό με στενοχωρεί αφάνταστα που ακόμη και σήμερα κάποιοι τη θεωρούν παραλογοτεχνία, χωρίς να έχουν ιδέα το τι σημαίνει και τι έχει προσφέρει ακόμη και το πιο παραγκωνισμένο κομμάτι της, η Penny Dreadful Λογοτεχνία του Φανταστικού. Το έχω πει και άλλες φορές, αλλά επιτρέψτε μου να το ξαναπώ: Το υπερβολικό και το ανορθολογικό στοιχείο, εκείνο που ξενίζει ή που ενθουσιάζει,δεν είναι τίποτα άλλο παρά συμβολισμοί και αλληγορίες, γιατί πολύ απλά η Φανταστική Λογοτεχνία διηγείται την ίδια ιστορία διαφορετικά, ενισχύοντας με την υπερβολή όσα θέλει να περάσει στους αναγνώστες. Έτσι, ακόμη και αν κάποια στιγμή εκδώσω (γιατί φυσικά και έχω γράψει) κάτι διαφορετικό, σας διαβεβαιώνω ότι θα υπάρχει κάποιο ψήγμα της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Ποιά είναι η αξία της ανάγνωσης;

Α.Σ. Συνήθως αποφεύγω να θεωρητικολογώ. Αυτό που με ρωτάτε είναι ένα θέμα που κάτω από τη σκέπη του μπορούν να ειπωθούν πολλά και που τα περισσότερα είναι κοινότοπα για όλους μας, λόγια και σκέψεις που τα έχουμε ακούσει και σκεφτεί πολλές φορές. Έτσι θα μου επιτρέψετε να σας πω πολύ περιληπτικά όσα πιστεύω ως συγγραφέας, αλλά και ως επαγγελματίας βιβλιοθηκονόμος. Ας υποθέσουμε αρχικά ότι, η συνεχής ανάγνωση ως δυναμική λειτουργία προκαλεί, στον άνθρωπο, διανοητική βελτίωση και αυτογνωσία. Αν, λοιπόν, η αυτογνωσία είναι μια αρετή που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τη μηδαμινότητά μας και την ανάγκη συνύπαρξης με τους άλλους, τότε ίσως η ανάγνωση να μπορεί να κάνει τον κόσμο μας έναν καλύτερο τόπο.

EΡΩΤΗΣΗ 7: Ως αναγνώστρια,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Α.Σ. Διαβάζω τα πάντα, και σ’ αυτή την ερώτηση σήμερα θα σας απαντήσω διαφορετικά απ’ ό,τι αύριο και από ό,τι θα σας απαντούσα χθες. Αυτόν τον καιρό διαβάζω ιστορία και κριτική της λογοτεχνίας, αύριο ίσως να διαβάζω αστυνομική λογοτεχνία και σε έναν μήνα να ‘κολλήσω’ με τα δοκίμια.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Α.Σ. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα βιβλίο και μόνο έναν ή μία συγγραφέα. Οι συγγραφείς που λάτρεψα και έχουν μία εξέχουσα θέση στην καρδιά και το διανοητικό μου σύμπαν είναι πάρα πολλοί. Γι’ αυτό, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ μόνο σε μυθιστορήματα και μόνο σε μερικά από εκείνα που περνάνε αυτήν τη στιγμή απ’ το μυαλό μου: Το «Εκατό χρόνια μοναξιά» του Μάρκες, «ο Μάγος» του Φόουλς, η τριλογία του Θέμελη, «Στα χαρακώματα του Στάλιγκραντ» του Νεκράσοφ, «ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν» του Καραγάτση, το «Σολάρις» του Λεμ και το «Υφαντόκοσμος» του Μπάρκερ.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Α.Σ. Να γράφουν συνεχώς και να διαβάζουν πολύ. Να προσπαθήσουν να βρουν τη δική τους φωνή που θα καλύψει τις φωνές που θαυμάζουν. Να  μην κρατούν σημειώσεις από βιβλία που τους έκαναν εντύπωση, γιατί ύστερα από χρόνια ίσως ξεχάσουν ότι αυτά είναι ιδέες και λόγια κάποιου άλλου. Να κατανοήσουν ότι στην Ελλάδα δεν μπορείς να ζήσεις από τη συγγραφή και να επιλέξουν ένα συγγενές βιοποριστικό επάγγελμα που θα τους αφήνει ψυχικά περιθώρια για να γράφουν. Να χτυπήσουν την πόρτα ενός εκδότη μόνο όταν έχουν αφιερώσει χρόνο και κόπο σ’ αυτό που κουβαλάνε παραμάσχαλα. Και το κυριότερο: Να θυμούνται πάντα ότι η συγγραφή είναι ένα τεράστιο δώρο, ένα μαγικό πετράδι, το μέσον για την ψυχική ανάταση του κόσμου και η δική τους μόνιμη ψυχοθεραπεία. Γι’ αυτό, να τη διαφυλάττουν απ’ την ευθραυστότητά της και να μην επιτρέπουν στις δύσκολες συνθήκες ή σε αρνητικούς ανθρώπους να τη μετατρέψουν σε κάτι επιζήμιο.

                             Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Α.Σ. Κι εγώ σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία που μου δώσατε να συνομιλήσω μαζί σας και να μοιραστώ τις σκέψεις μου με τους αναγνώστες του blog σας.

                              Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

                                     Διαβάστε εδώ τις κριτικές μου για τα βιβλία:

-Βρόχος : https://dominicamat.blogspot.com/2020/02/blog-post_61.html

-Εκείνοι που επιστρέφουν : https://dominicamat.blogspot.com/2020/04/blog-post_29.html

-Μαύρα Λιβάδια : https://dominicamat.blogspot.com/2020/04/blog-post_38.html