ΠΟΥΕΝΤ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

''Η Δανάη, πρίμα μπαλαρίνα στη Νέα Υόρκη, αφηγείται τα γεγονότα που καθόρισαν τη ζωή της. Η μητρική αγάπη τη συντροφεύει σε κάθε της βήμα. Ο έρωτας την καθορίζει και τη μετουσιώνει. Κρυμμένα μυστικά που έρχονται στην επιφάνεια και ανομολόγητες μνήμες, κηρύττουν ανελέητο πόλεμο στην αγάπη. Οι φιλίες της δοκιμάζονται. Ο θάνατος την πληγώνει ανεπανόρθωτα. Το βίαιο πάθος ενός άντρα τη στιγματίζει. Όλα αλλάζουν για τη Δανάη. Η ψυχή και το σώμα της καταρρέουν. «Η Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι γίνεται το κύκνειο άσμα της στο Ηρώδειο. Είναι αυτή η αρχή του τέλους ή το ξεκίνημα μιας ολότελα νέας ζωής, δίχως επιλογές; Δεκαεννιά σπονδυλωτά διηγήματα,για τις ρωγμές της ζωής που αλλάζουν σχήμα και χρώμα. «Kάποτε χόρευα, θυμάσαι;».''
                                                       (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Οι περισσότεροι/ες έχουμε ακουστά τις πουέντ,τα ειδικά παπούτσια που φοριούνται από τις μπαλαρίνες. Ομολογώ ότι από μικρή ηλικία πάντα γοητευόμουν από τον τρόπο με τον οποίο ισορροπούσαν πάνω σε αυτές καί κινούνταν με μία απερίγραπτη χάρη. Βέβαια,μέχρι πρίν κάποιο καιρό δεν γνώριζα πως για να καταφέρει να ανέβει κάποια μπαλαρίνα πάνω στις πουέντ ήθελε εξάσκηση πολλών χρόνων καί ιδιαίτερη καταπόνηση των άκρων τους. Σκεφτείτε πόσες θυσίες κάνουν αυτές οι χορεύτριες γι'αυτό που αγαπούν... Πόσο μεγάλος ο πόνος της ψυχής τους όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου καί θα πρέπει να κατέβουν από αυτές;
  Η συγγραφέας κυρία Αλίσια Παρσεκιάν συστήνεται για πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο της,με τίτλο ''ΠΟΥΕΝΤ''. Πρόκειται για μία συλλογή 19 διηγημάτων,τα οποία είναι αλληλένδετα μεταξύ τους καί εξιστορούν καίριες στιγμές της ζωής μίας μπαλαρίνας. Εξ ου καί ο τίτλος καί το εξώφυλλο που κοσμούν το βιβλίο. Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν άλλα που να ''κοινοποιούσαν'' πιο ξεκάθαρα το τι πρόκειται να συναντήσει ο αναγνώστης μέσα στις σελίδες του.
  Παρ'όλο που έχουμε να κάνουμε με ένα πρωτόλειο δείγμα γραφής,η συγγραφέας έχει μία αρκετά καλή βάση,πάνω στην οποία στηρίζεται καί τοποθετεί τα θεμέλια για μία πορεία με τάσεις εξέλιξης στο μέλλον. Θα έχετε καταλάβει κι από προηγούμενες κριτικές μου,το πόσο χαίρομαι να το βλέπω αυτό σε ανερχόμενους συγγραφείς.
  Η γραφή της συγγραφέως είναι απλή καί διανθίζεται από άφθονο λεξιλόγιο,γρήγορους διαλόγους,περιγραφικές εικόνες,ποικίλα συναισθήματα καί σύντομα καί γεμάτα νόημα κεφάλαια. Όλα αυτά βοηθούν στο να είναι το βιβλίο προσιτό κι ευανάγνωστο. Αυτή η εσάνς λυρικότητας που πλανάται στον αέρα καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης δίνει έναν άλλο τόνο στο κείμενο. Ο αναγνώστης παρασύρεται σαν άλλος ακροατής της κλασικής μουσικής καί χορεύει έστω καί νοερά στο πλάι της πρωταγωνίστριας.
  Αυτή η πρωτοπρόσωπη αφήγηση από την μεριά της πρωταγωνίστριας μοιάζει σαν μία σπαρακτική εξομολόγηση λίγο πρίν την δύση της ζωής της. Μα είναι τόσο νέα ακόμα καί έχει πολλά να δώσει. Μόνο που οι δυνάμεις της μοιάζουν σιγά-σιγά να την εγκαταλείπουν. Η τελευταία παράσταση είναι καί η πιο σημαντική. Καθόλου τυχαία η επιλογή του έργου ''Η λίμνη των κύκνων'' του πασίγνωστου συνθέτη Τσαϊκόφσκι. Όπως ο κύκνος λίγο πρίν πεθάνει τραγουδάει το κύκνειο άσμα που είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να ακούσει κανείς,έτσι καί η πρωταγωνίστριά μας θα ερμηνεύσει τον πιο σπουδαίο ρόλο της ζωής της. Θα εμφανιστεί στο κοινό σαν οπτασία. Δεν ξέρω αν είναι το τέλος ή όχι. Εκείνη θα το αποφασίσει.
  Εμένα το βιβλίο μου άρεσε πολύ καί ίσως κάποια στιγμή μελλοντικά να το ξαναδιαβάσω. Τότε θα βάλω να ακούγεται από το βάθος η μελωδία από την λίμνη των κύκνων. Το ίδιο σας προτρέπω να κάνετε κι εσείς. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο ομαλή η ''μετάβασή'' σας μέσα στο βιβλίο. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πώ κάτι παραπάνω καί να σας κουράσω. Δώστε του μία ευκαιρία. Μπορεί μέσα από την υπόθεσή του να βρείτε πολλά που να σας αρέσουν.
                                                         Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΛΙΣΙΑ  ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ