Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Υπάρχουν άνθρωποι που κατά την διάρκεια του βίου τους έχουν ζήσει καταστάσεις καί συλλέξει εμπειρίες που για κάποιους χρειάζονται περισσότερες από μία ζωή για να τα ζήσουν όλα αυτά. Οι πιο τολμηροί,ονειροπόλοι τολμώ να πώ,τους ζηλεύουν κι εύχονται να ήταν εκείνοι στην θέση τους,ενώ υπάρχουν καί οι πιο συντηρητικοί που εξαιτίας του φόβου,δεν ρισκάρουν ούτε καν να ονειρευτούν. Είναι κι αυτό ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης.
  Σήμερα έχω την ευκαιρία να σας παρουσιάζω το βιβλίο του διακεκριμένου συγγραφέα κυρίου Νίκου Μπακόλα,με τίτλο ''Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ'',το οποίο έχει φτάσει αισίως στην έβδομη έκδοση καί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Πρόκειται για ένα ιστορικο-κοινωνικό μυθιστόρημα,μέσα στις σελίδες του οποίου θα ''συναντήσουμε'' πολλές εποχές που στιγμάτισαν την ελληνική ιστορία.
  Ο συγγραφέας ως άριστος χρήστης της γλώσσας αποτυπώνει πάνω στο χαρτί μία ιστορία σωστά δομημένη,με άψογο λόγο καί συνεχόμενη ροή που δεν αφήνει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι απόλυτα ταιριαστή με τον χρόνο καί τον τόπο στον οποίο διεξάγονται τα γεγονότα,που εκτυλίσσονται μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Το λεξιλόγιο είναι άφθονο καί οι εικόνες πολλές καί πολύ περιγραφικές. Δίνουν μία πνοή ζωντάνιας στο κείμενο καί το καθιστούν ευκολοδιάβαστο κι ευνόητο. Εγώ το διάβασα με μία ανάσα καί μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων.
   Η υπόθεση του βιβλίου αναφέρεται καί στηρίζεται σε καίρια γεγονότα που συγκλόνισαν την χώρα μας καί διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό αυτό που ζούμε σήμερα,παράλληλα με τις ζωές πολλών συνανθρώπων μας. Όπως προανέφερα,το βιβλίο το διακρίνει ένας ιστορικο-κοινωνικός χαρακτήρας. Βλέπετε κάθε ιστορικό γεγονός,από τον Μακεδονικό αγώνα έως καί την Χούντα,είχε αντίκτυπο καί στην κοινωνία στο σύνολό της. Από τον τρόπο που σκεφτόντουσαν καί δρούσαν οι πολίτες,έως καί τον τρόπο με τον οποίο ζούσαν καί διαμόρφωναν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
  Η αφήγηση των γεγονότων θα γίνει σε τρία στάδια,όσα ακριβώς είναι καί τα μέρη στα οποία έχει χωριστεί η υπόθεση από τον ίδιο τον συγγραφέα. Κάθε μέρος αποτελείται από μικρά καί περιεκτικά κεφάλαια,που δρούν σαν τα βήματα που θα κάνουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές για να οδηγηθούμε στο τέλος. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων είναι πολύ καλά δουλεμένη από τον συγγραφέα καί δεν αφήνει περιθώρια να θελήσει κάποιος/α να αλλάξει κάτι πάνω τους. Είναι απόλυτα εναρμονισμένοι με την θέση καί τον ρόλο τους μέσα στην υπόθεση.
  Εγώ κατά την διάρκεια της ανάγνωσης,είχα την αίσθηση ότι κοιτούσα μέσα από ένα μικρό παράθυρο μία ασπρόμαυρη,κλασική ταινία εποχής με έναν δραματικό καί ταυτόχρονα ρεαλιστικό ύφος. Είναι από εκείνα τα βιβλία που δεν χρειάζεται να σας πώ πολλά λόγια. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πλοκή,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλό του. ''Η ιστορία ξεκινάει μ’ ένα διπλό φονικό και μια αυτοχειρία σ’ ένα χωράφι της Μακεδονίας, την εποχή του θερισμού, το 1923. Η γραφή του αίματος, σαν κόκκινη κλωστή, ενώνει τους ήρωες και τις προσωπικές τους ιστορίες και, καθώς ξετυλίγεται, διαγράφει μια ελικοειδή διαδρομή, χωρίς πραγματική κατάληξη, εφόσον η ζωή μεταγγίζεται από γενιά σε γενιά μαζί με τα αισθήματα, τα πάθη, τα λάθη και όλα όσα συνθέτουν το μεγαλείο της. Το βρέφος που βρέθηκε στον «αγρό του αίματος» θα καταλάβει το κέντρο της αφήγησης. Στη ζωή και στη διήγηση η ιστορία πηγαινοέρχεται από τη Φλώρινα έως τη Μάνη κι έπειτα φτάνει στη Θεσσαλονίκη, και ξεδιπλώνεται με φαντασία και αίσθημα και με πολλή επιδεξιότητα, για να σμίξει με την άλλη Ιστορία και να φτάσει προς τα πίσω ως τον Μακεδονικό Αγώνα, κι ύστερα να μπει στο μεγάλο ποτάμι του αίματος: του πολέμου του ’40, της Κατοχής και του Εμφυλίου, ως τις παραμονές της χουντικής δικτατορίας. Το κάθε πρόσωπο, στο μυθιστόρημα του Νίκου Μπακόλα, κουβαλάει μέσα του τα ξέθωρα κι όμως ανεξίτηλα σημάδια της δικής του μοίρας, εκείνα που υπαγορεύουν στον καθένα την πορεία που πρόκειται να ακολουθήσει. Είναι μια γραφή όπου ο μύθος κι η αλήθεια, το πραγματικό και το φανταστικό, το αρχέγονο και το νέο, το ιστορικό και το θρυλούμενο δένονται σ’ ένα μοιραίο δίχτυ, αξεδιάλυτο πολλές φορές. Ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο θελκτικό και μαγευτικό και καλείται να γίνει κοινωνός στα μυστήρια της ζωής.''.
                                              Αναζητήστε το!Καλές σας αναγνώσεις!

Υ.Γ. Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1997

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΛΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ