ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΓΟΥΟΤΕΡΣΙΠ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Πολλές φορές τα μικρά παιδιά κουράζονται να διαβάζουν τις ίδιες ιστορίες ξανά καί ξανά,με αποτέλεσμα οι γονείς τους να επινοούν δικές τους ιστορίες καί να τις εξιστορούν στα παιδιά τους. Μην μου πείτε πως δεν έχετε βρεθεί ποτέ σε μία από τις δύο θέσεις,γιατί το θεωρώ κάπως απίθανο. Έτσι,λοιπόν,''γεννήθηκαν'' πολλοί συγγραφείς καί πολλά βιβλία που κατέκτησαν το αναγνωστικό κοινό καί διαβάζονται έως σήμερα.
  Αγαπώ να πειραματίζομαι με τα βιβλία που διαβάζω καί να είμαι δεκτική σε πολλά είδη καί συγγραφείς. Για ένα ιδιαίτερο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα. Ο λόγος για το βιβλίο ''ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΓΟΥΟΤΕΡΣΙΠ'' από τον συγγραφέα κύριο Ρίτσαρντ Άνταμς. Ένα βιβλίο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον από το εξώφυλλό του. Μην γελάσετε,μα ένιωθα ότι αντίκρισα τον λαγό από το βιβλίο ''Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων'' να με προσκαλεί να τον ακολουθήσω στον μαγικό του κόσμο. Διαβάζοντας,βέβαια,το βιβλίο αντιλήφθηκα ότι δεν έχει σχέση με εκείνο το μυθιστόρημα. Ήταν μία ενδιαφέρουσα γνωριμία καί μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Ήταν αντίθετο από ό,τι περίμενα καί με ευχαρίστησε αυτό το γεγονός.
  Η ιστορία του βιβλίου καί ό,τι αυτή απεικονίζει,για μένα,μοιάζει σαν μία μικρή εικόνα των σύγχρονων κοινωνιών. Εκεί όπου οι άνθρωποι με όσα μέσα διαθέτουν,προσπαθούν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για εκείνους καί τους απογόνους τους. Πώς θα είναι αυτό; Ονειρεύονται ένα μέρος ελεύθερο,χωρίς δεσμεύσεις,ή,κατέχοντες την εξουσία που νοιάζονται μόνο για τα ατομικά τους συμφέροντα καί όχι για το σύνολο της κοινωνίας. Έναν τόπο όπου όλοι θα συνυπάρχουν αρμονικά. Δεν θα υπάρχουν έριδες καί μίση. Όλοι θα είναι σαν μία μεγάλη οικόγενεια. Θα νοιάζονται για τον συνάνθρωπο καί θα τον βοηθούν,όταν θα το έχει ανάγκη.
  Η γλώσσα του βιβλίου είναι απλή καί κατανοητή. Εύστοχα,ο συγγραφέας χωρίζει το κείμενο σε τέσσερα μέρη,τα οποία καθιστούν το βιβλίο ευανάγνωστο καί επιτρέπουν στους αναγνώστες να παίρνουν μικρές δόσεις διαλείμματος κατά την διάρκεια της ανάγνωσης. Επίσης,οι εικόνες που περιέχονται μέσα στο κείμενο είναι πολύ περιγραφικές καί μεταφερόμαστε,έστω καί νοερά,στον τόπο διεξαγωγής των γεγονότων.
   Ο συγγραφέας εσκεμμένα χρησιμοποιεί ως ήρωες τα κουνέλια κι όχι τους ανθρώπους. Πιστεύω ότι υπάρχει ένας συμβολισμός πίσω από αυτήν την επιλογή του συγγραφέα. Τα κουνέλια είναι αθώα,μικρά,πειθήνια καί κάπως υποτονικά σαν ζώα. Δεν εκπέμπουν την περηφάνεια,την δύναμη καί δεν έχουν επιβλητική παρουσία σαν κάποια άλλα. Σε μία πιο ελεύθερη προσέγγιση μοιάζουν σαν τους ανθρώπους που είναι υποταγμένοι στην μοίρα καί την εξουσία. Εντούτοις,όταν νιώθουν πως πρέπει να αντιδράσουν καί να σπάσουν τα δεσμά τους,τότε γίνονται όλα μαζί μία γροθιά καί πιστεύουν στην δύναμη που έχουν μέσα τους. Όλοι κι όλες κρύβουν βαθειά στην ψυχή τους έναν ήρωα καί μια ηρωϊδα. Αρκεί να το πιστέψουν.
   Το βιβλίο είναι γραμμένο με τέτοιον τρόπο,ώστε να μπορεί να διαβαστεί από βιβλιόφιλους όλων των ηλικιών. Μάλιστα,έχει γυριστεί κι ως μίνι σειρά που προβάλλεται από το Netflix. Μπορείτε,λοιπόν,μόλις το διαβάσετε να δείτε καί την σειρά.
                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                    ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο κουνελότοπος του Σάντλφορντ βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο Πενταράκης, ο μικρός αδερφός του Φουντούκη, είναι σίγουρος ότι κάτι πολύ κακό πρόκειται συμβεί. Κανείς όμως δεν του δίνει σημασία. Γιατί είναι άνοιξη και το χορτάρι άφθονο. Τα δύο αδέρφια και μερικά ακόμα θαρραλέα κουνέλια εγκαταλείπουν κρυφά την ασφάλεια του γνώριμου κουνελότοπου και κινούνται διστακτικά προς έναν αχανή και παράξενο κόσμο. Κυνηγημένοι από σκυλιά και αλεπούδες, αποφεύγοντας φάρμες και ανθρώπους, ο Φουντούκης και οι σύντροφοί του ονειρεύονται μια νέα ζωή στον ειδυλλιακό λόφο του Γουότερσιπ…

Μια ιστορία γεμάτη συμβολισμούς και καυστικό χιούμορ. Ένας ύμνος στην περιπλάνηση, στο όραμα, στην ηθική, στην ατομική ελευθερία και στην από κοινού δράση. Μια καταπληκτική ιστορία που μπορεί να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί από διαφορετική κάθε φορά οπτική γωνία, και να αγγίξει αναγνώστες κάθε ηλικίας.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΑΝΤΑΜΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Watership Down

ΜΕΤΑΦΡΑΣH: ΜΑΡΩ ΤΑΥΡΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ

ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΚΑΡΝΕΓΚΙ, 1972

(The Carnegie Medal in Literature

[Chartered Institute of Library & Information Professionals])

&

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ GUARDIAN, 1972

(The Guardian Children's Fiction Prize)