Φρανκενστάιν - Μινι αφιέρωμα στην κλασική,ξένη λογοτεχνία(μέρος 1ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Αγαπητοί/ες αναγνώστες/στριες του blog μου,αφουγκραζόμενη το τι σας αρέσει να διαβάζετε στο προσωπικό μου ιστολόγιο,από σήμερα εγκανιάζω,ή πιο σωστά,διευρύνω την στήλη των αφιερωμάτων που τόσο πολύ αγαπήσατε καί αγκαλιάσατε από την πρώτη στιγμή. Νιώθοντας την ανάγκη για ανανέωση,μιας καί το Νοέμβριο θα κλείσουν τα δύο χρόνια από την έναρξη του blog,θα γίνουν κάποιες μικρές αλλαγές σταδιακά,με σκοπό να είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντα για εσάς,τα όσα βρίσκετε μέσα σε αυτό καί να καλύπτονται όλα τα αναγνωστικά γούστα. Γι'αυτόν τον λόγο,πλέον,τα αφιερώματα δεν θα αφορούν μόνο συγγραφείς,ή,σειρές βιβλίων,μα θα υπάρχουν αφιερώματα σε διάφορα λογοτεχνικά είδη,που θα διαρκούν από 3-7 ημέρες,κατά την διάρκεια των οποίων θα σας παρουσιάζω τα ανάλογα βιβλία. Θα ξεκινήσω από σήμερα με ένα μικρό αφιέρωμα στην κλασική,ξένη λογοτεχνία,μιλώντας σας για το βιβλίο ''Φρανκενστάιν'' της συγγραφέως κυρίας Μαίρη Σέλλεϋ καί θα ακολουθήσουν άλλα τρία βιβλία εξαιρετικών συγγραφέων. Προτού,όμως,να ξεκινήσω την κριτική/παρουσίαση του εν λόγω βιβλίου,θα ήθελα να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στις εκδόσεις Κάκτος τόσο για την αποδοχή αυτής μου της πρότασης,όσο καί για την αποστολή των βιβλίων.

''Φρανκενστάιν''

Η σύλληψη της ιδέας για το βιβλίο ''Φρανκενστάιν'' στο μυαλό της συγγραφέως κυρίας Μαίρη Σέλλεϋ συνέβη το 1817,κατά την διάρκεια της επίσκεψης καί φιλοξενίας της,μετά του συζύγου της,στο σπίτι του λόρδου Βύρωνα. Δεν χρειάστηκε πολύ για να επιθυμήσει να αποτυπώσει πάνω στο χαρτί την συγκεκριμένη ιστορία. Λίγο το έμφυτο συγγραφικό της ταλέντο,λίγο όλο το κλίμα που επικρατούσε τριγύρω,λίγο η προτροπή του λόρδου να γράψουν ο καθένας ξεχωριστά μία ιστορία τρόμου,στάθηκαν αρκετά για να έχουμε εμείς σήμερα στα χέρια μας το βιβλίο καί να το διαβάζουμε. Κακά τα ψέματα,μιλώντας,για τα δεδομένα της τότε εποχής,ήταν άκρως πρωτοποριακό να γραφτεί μία τέτοιου είδους ιστορία. Μόνο το γεγονός,πως την είχε εμπνευστεί καί γράψει μία γυναίκα,ήταν δελεαστικό καί τολμηρό την ίδια στιγμή. Καθόλου τυχαίο,λοιπόν,που εξακολουθεί καί έχει την ίδια αποδοχή,ακόμη καί σήμερα,από το αναγνωστικό κοινό.

Η ιστορία του βιβλίου,αν αρχικά καί μοιάζει τρομακτική,κατ'εμέ,είναι πολυεπίπεδη καί περιέχει μέσα της μηνύματα με πολλούς αποδέκτες καί γίνεται τροφή για σκέψη. Πέρα του μυστηριακού σκηνικού στο οποίο τοποθετείται όλη η δράση του κειμένου,ταυτόχρονα,εκπέμπει μία φιλοσοφική διάθεση όσον αφορά το ζήτημα της ζωής καί του θανάτου. Δύο διαχρονικά ερωτήματα που απασχολούσαν καί εξακολουθούν να ταλανίζουν από ανθρώπους καθημερινούς έως επιστήμονες καί φιλοσόφους. Ποιός έχει το δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του ως μικρό θεό που μπορεί να κρατάει στα χέρια του την ζωή καί τον θάνατο; Να ανατρέπει καί να καταργεί νόμους της φύσης; Να τολμά,με περισσό θράσος,να επεμβαίνει καί να ορίζει τις ζωές καί τον θάνατο των ανθρώπων; Γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που ασκεί την ιατρική επιστήμη με σκοπό να σωθούν ανθρώπινες ζωές καί να γιατρευτούν πληγές,αλλά για έναν άνθρωπο που σκέφτεται με έναν ανορθόδοξο καί διεστραμμένο τρόπο.

Ο λόγος της συγγραφέως είναι ορμητικός κι αδιάκοπος. Το πλούσιο λεξιλόγιο καί οι περιγραφικές εικόνες μοιάζουν απόλυτα εναρμονισμένα με τον χρόνο κατά τον οποίο γράφτηκε το βιβλίο. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο κι ευανάγνωστο μυθιστόρημα,που εξαιτίας της μεγάλης πειθούς κι ευγλωττίας της συγγραφέως,δύσκολα θα αφήσει κάποιον/α ανικανοποίητο/η απ΄την ανάγνωσή του. Εγώ το διάβασα μέσα σε λίγες ώρες καί θαύμασα την πένα της συγγραφέως. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως κάποιοι/ες συγγραφείς είναι τόσο διαχρονικοί/ες.

Εάν δεν το έχετε διαβάσει έως τώρα,είναι μία πολύ καλή πρόταση. Το κλασικό είναι πάντα εγγύηση καί δεν πρέπει να του γυρνάμε την πλάτη!

Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΙΡΗ ΣΕΛΛΕΫ (Mary Wollstonecraft Shelley)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Frankenstein; or, The Modern Prometheus

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ρ. ΣΩΚΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΚΤΟΣ