ΧΑΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ. Κόκκινο

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

''«Τρία πράγματα δεν χάνονται ποτέ από το συλλογικό ασυνείδητο: Οι ιδέες, οι ήρωες και τα σύμβολα». Ο Ιάσονας είναι ένας ζωγράφος που γεννήθηκε στη Σύρο και ζει στο Παρίσι. Προσπαθεί να φτιάξει το ιδανικό χρώμα, αυτό που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των ανθρώπων. Ο Κόρι είναι απόφοιτος του ΜΙΤ και ικανότατος προγραμματιστής. Θέλει να γράψει την τέλεια ρουτίνα, τον κώδικα που θα μπορεί να αναγνωρίσει ένα αριστούργημα της τέχνης προτού το δει ανθρώπινο μάτι. Ο Ιβάν είναι ένας μετανάστης δεύτερης γενιάς που εργάζεται για τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Αποστολή του είναι να συλλάβει αυτούς που απειλούν να τινάξουν στον αέρα τον κόσμο του. Αυτή είναι η ιστορία τους· τρεις άνθρωποι και ένα χρώμα. Το χρώμα που θα ενώσει τις διαδρομές τους και θα τους φέρει αντιμέτωπους μεταξύ τους αλλά και με τον εαυτό τους. Το χρώμα του έρωτα, της επανάστασης και του αίματος. Αυτή είναι η ιστορία του κόκκινου χρώματος. Ένα μυθιστόρημα για την τέχνη και την εξουσία, για την προσπάθεια του ανθρώπου να αγγίξει την τελειότητα και το τίμημα που πρέπει να πληρώσει.''

                                                         (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Όλος ο κόσμος περιστοιχίζεται από μεγάλη ποικιλία χρωμάτων. Χρώματα χωρισμένα στις εξής κατηγορίες: τα βασικά,τα δευτερεύοντα,ή,συμπληρωματικά,τα αντίθετα,τα τριτεύοντα,τα αρμονικά,ή,συγγενικά,τα ουδέτερα,τα θερμά καί τα ψυχρά. Άλλοτε αυτά τα χρώματα είναι πιο έντονα καί ζωηρά κι άλλοτε πιο αχνά καί ήπια. Πάντοτε,όμως,είναι άψογα συνδυασμένα καί εναρμονισμένα με τον χώρο. Αν τυχόν συνέβαινε να λείψει κάποιο εξ αυτών,θα έμοιαζε σαν να χανόταν η ισορροπία καί να τραντάζονταν συθέμελα συνήθειες καί δεδομένα ετών. Τόσο μεγάλη είναι η επιρροή τους πάνω μας καί στο περιβάλλον. Τί θα γινόταν,άραγε,αν εξαφανιζόταν ολοσχερώς κάποιο; Ποιές οι συνέπειες;

   Δεν είναι πολύς καιρός που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα κυρίου Κώστα Χαρίτου,με τίτλο ''ΧΑΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ. Κόκκινο''. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία που διάβασα από την αρχή του χρόνου καί μέσα από την απλότητά του,θίγει καί αναδεικνύει πολύ σοβαρά ζητήματα καί ''ξυπνάει'' την φαινομενικά ''κοιμισμένη'' σκέψη των αναγνωστών. Θα ήμουν,πάντως,αχάριστη,αν δεν έλεγα πως η φετινή χρονιά,όσον αφορά τις αναγνώσεις βιβλίων,δεν είναι παραγωγική καί άκρως ικανοποιητική.

   Πιστεύτε ότι η τέχνη έχει όρια; Κι αν ναι,ποιός είναι αυτός που τα ορίζει; Θεωρώ πως η τέχνη δεν πρέπει να στριμώχνεται μέσα σε στεγανά,ούτε να περιορίζεται από κανέναν. Πρέπει να ''γυρνά'' ελεύθερη γύρω μας καί να ακούγεται η φωνή της όσο πιο δυνατά καί με όποιον τρόπο γίνεται. Η τέχνη,εκτός από την ομορφιά καί την καλαισθησία,μας προσφέρει γνώση καί αφυπνίζει συνειδήσεις. Γίνεται σύμβολο καί σημαία στα χέρια εκείνων που επιθυμούν ένα καλύτερο αύριο για όλους ανεξαιρέτως. Αναδεικνύει καί καταδικάζει τα κακώς κείμενα της κάθε εποχής. Δεν επαναπαύεται,μα ξαγρυπνά καί περιμένει να αντισταθεί σθεναρά σε κάθε κίνδυνο που ελλοχεύει κρυμμένος πίσω από τις σκιές.

   Ο συγγραφέας,με απλό καί συνάμα δυναμικό λόγο,προσφέρει στους αναγνώστες ένα αρκετά καλό βιβλίο που διαβάζεται με μία ανάσα. Χρησιμοποιεί οικείο λεξιλόγιο καί σύντομες,περιεκτικές προτάσεις. Τα κεφάλαια είναι μικρά καί σε καθένα από αυτά εναλάσσεται η αφήγηση από τους τρείς βασικούς ήρωες του κειμένου. Μέσα στο κείμενο ως αναγνώστες θα συναντήσετε αρκετή δράση,αγωνία καί ένταση. Η μόνη μου ένσταση αφορά τις λίγες πληροφορίες που μας δίνονται για τους τόπους που διαδραματίζονται τα γεγονότα,για το παρελθόν των ηρώων,καθώς καί το ''γρήγορο'' κλείσιμο της ιστορίας. Θα ήθελα ο συγγραφέας να μείνει κάπως παραπάνω εκεί,να έχουμε αυτήν την θερμότητα που εκπέμπει το κόκκινο χρώμα,χωρίς να σημαίνει πως έχουμε ένα λιγότερο καλό βιβλίο.

   Όσον αφορά τους χαρακτήρες των ηρώων,δεν μπορούν να θεωρηθούν αδιάφοροι. Είναι προσιτοί καί μέσα από τις προσωπικές τους εμπειρίες καί αφηγήσεις,ο συγγραφέας κάνει μία απόπειρα να δώσει ένα φιλοσοφικό-κοινωνικό χαρακτήρα σε όλη την ιστορία. Ένα στοιχείο που εμένα δεν με ενόχλησε καθόλου. 'Ισως καί να το βρήκα απαραίτητο για ένα ανάλογο μυθιστόρημα. Βέβαια,αυτό είναι κάτι απολύτως υποκειμενικό καί επαφίεται στην οπτική του κάθε αναγνώστη.

  Εύχομαι μελλοντικά να έχουμε στα χέρια μας καί επόμενα έργα του συγγραφέα που να αναφέρονται σε άλλα χρώματα καί τους συμβολισμούς αυτών καί να είναι εμφανής μία εξέλιξη στην γραφή του. Προς το παρόν,μιλάμε για μία αξιόλογη προσπάθεια που αξίζει της προσοχής του αναγνωστικού κοινού. Αναζητήστε το!

                                                               Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ