Πέρα από τις οκτάβες
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Η μουσική είναι τέχνη κι όπως κάθε είδος αυτής,υμνεί τον έρωτα καί μιλάει για όλα τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Από τα πιο όμορφα κι φωτεινά έως τα πιο σκοτεινά που είναι συνδεδεμένα με τον πόνο καί τον θυμό. Κατ'εμέ,η μουσική είναι πιο εύκολο να μας ''μιλήσει'' γι΄αυτά καί εμείς να τα ακούσουμε. Οι μελωδίες που αιωρούνται στον χώρο μας παρασύρουν σαν άλλες σειρήνες που μας οδηγούν όπου εκείνες επιθυμούν... Ακόμη καί οι κλίμακες της μουσικής έχουν ανοδική,ή,καθοδική πορεία σε ένταση,ενισχύοντας όλα όσα νιώθει κάποιος καί θέλει να ''μεταφέρει'' μέσω αυτών...
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα κυρίου Θεόδωρου Θεοδωρή,με τίτλο ''ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΚΤΑΒΕΣ''. Από το πρώτο άκουσμα,κιόλας,του τίτλου του,αισθάνθηκα σαν να άκουγα ταυτόχρονα μία απαλή μουσική. Παρατηρώντας,έπειτα,το εξώφυλλο,εστίασα την προσοχή μου στο κενό που υπάρχει ανάμεσα στις σκάλες. Σαν από εκεί να προερχόταν ο ήχος. Έτσι,έκανα μία βαθειά βουτιά καί χάθηκα μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Μέχρι πού θα φτάνατε εξαιτίας του έρωτα που αισθάνεσθε για κάποιον άνθρωπο; Όλες οι πράξεις ενός ατόμου,σωστές ή μη,συνδέονται καί επεξηγούνται χάρη σε αυτό το όμορφο -κατά τ'άλλα- συναίσθημα,ή,είναι ένας τρόπος για να δικαιολογούνται πράξεις,σκέψεις καί να αποτιναχθούν από πάνω του οι ευθύνες; Μήπως κρύβονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή καί καραδοκούν την κατάλληλη στιγμή για να εμφανιστούν; Μήπως τα αγνοούμε επειδικτικά κι αυτά μας εκδικούνται όταν το αποφασίσουν;
Κύριο θέμα της υπόθεσης του βιβλίου είναι ο έρωτας καί το πως επηρεάζει έναν άνθρωπο. Ποιες αλλαγές φέρνει στην ζωή καί στον χαρακτήρα του. Τί ξεκλειδώνει καί τί αναδεικνύει; Ο έρωτας γίνεται πηγή έμπνευσης καί δημιουργίας,μα όχι μόνο. Θα καταφέρουν να βρούν την σωστή ισορροπία το φως καί το σκοτάδι; Αυτό θα πρέπει να το ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο. Παράλληλα,μέσα στο κείμενο υπάρχουν κάποια μικρά ψήγματα αστυνομικής λογοτεχνίας,τόσα όσα είναι απαραίτητα για την ομαλή εξέλιξη της ιστορίας. Για να μην παρεξηγηθώ,δεν μιλάμε για ένα αστυνομικό βιβλίο.
Ο λόγος του συγγραφέα μου φάνηκε πιο μεστός από την πρώτη φορά καί είδα μία εξέλιξη στην γραφή του. Κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Χρησιμοποιεί άφθονο λεξιλόγιο,περιγραφικές εικόνες καί εστιάζει με μαεστρία στην σκιαγράφηση του χαρακτήρα του κεντρικού του ήρωα. Ένας άνθρωπος που εξαιτίας του έρωτα,μπόρεσε να δεί βαθειά μέσα στην ψυχή του καί να αποδεχθεί τον εαυτό του. Όλα αυτά,στο σύνολό τους,καθιστούν το βιβλίο ευανάγνωστο καί καθόλου κουραστικό. Εμένα μου άφησε καλές εντυπώσεις καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υπόθεσή του,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλό του: ''Ο Ιάσονας Παυλίδης είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος. Εξαιρετικά ταλαντούχος πιανίστας και συνθέτης. Η ατυχία στη ζωή του λέγεται μοναξιά καθώς κατοικεί στη Θεσσαλονίκη μόνος, μονότονα και χωρίς πολλούς φίλους. Όμως η ζωή του ξαφνικά γεμίζει γεγονότα καθώς προκύπτει μια μεγάλη προοπτική στη σύνθεση μέσω μιας πολλά υποσχόμενης συνεργασίας και η εμφάνιση μιας γυναίκας που είναι ικανή να του δώσει όλα όσα ονειρευόταν, να αισθανθεί και να ζήσει. Η γυναίκα αυτή όμως έχει άγνωστο παρελθόν, επικίνδυνο παρόν και αβέβαιο μέλλον. Ο Ιάσων, έτοιμος για κάθε ρίσκο, αποφασίζει να τη διεκδικήσει. Πόσο μακριά μπορεί να καταλήξει κάποιος για τον έρωτα; Πόση δύναμη, φωτεινή και σκοτεινή, μπορεί άραγε να γεννήσει αυτό το συναίσθημα; Τα μονοπάτια που θα ανακαλύψει στην ψυχή του πρωτόγνωρα. Η ιστορία αυτής της σχέσης θα τραβήξει έως το απόλυτο τέλος. Το μουσικό του έργο θα εντυπωσιάσει. Νέα πρόσωπα θα εισέλθουν στη ζωή του. Καθένα και μια ιστορία. Μόνο που τώρα πια η επιτυχία δεν έχει μονάχα λάμψη να εκπέμπει, αλλά στιγματίζεται κι από το έρεβος της ανθρώπινης ψυχής που ο ήρωας, μέσω ενός έρωτα, έτυχε να ανακαλύψει και να αποδεχτεί. Τα πάντα θα έχουν πλέον δύο όψεις, δύο επιλογές, δύο απαντήσεις σε κάθε ερώτηση μέσα του. Σε ένα έργο που έχει ως υπόκρουση τη μουσική του, ως πρωταγωνιστή τον ίδιο και ως θίασο όσα ο ίδιος αντιλαμβάνεται για τους γύρω του, η έννοια του έρωτα θα είναι το επίκεντρο σε αυτό το γεμάτο αγωνία σενάριο που πραγματεύεται την επικίνδυνη ισορροπία μεταξύ φωτός και σκότους.''
Καί πάντα να έχετε κατά νού πως ο έρωτας δίνει φτερά καί ''σπάει'' τα βαριά δεσμά που ίσως σας κρατούν αιχμαλώτους. Για να είστε ευτυχισμένοι κι εσείς καί ο άνθρωπος που αγαπάτε,να μην κάνετε κάτι που δεν θα θέλατε να σας κάνουν. Ο έρωτας σημαίνει ελευθερία καί άπλετος χώρος για να ανασάνει κάποιος/α.
Καλές σας αναγνώσεις!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ν. ΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ
Πέρα από τις οκτάβες
Reviewed by Dominica
on
Αυγούστου 20, 2020
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: