Ψίθυροι εραστών

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Στο σημερινό αναγνωστικό μου ταξίδι,μου έκανε συντροφιά το νέο αισθηματικό/ερωτικό μυθιστόρημα της συγγραφέως κυρίας Μαρίας Α. Ναουμίδου,με τίτλο ''Ψίθυροι εραστών'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής. Ένα βιβλίο που το ξεκίνησα διστακτικά καί μου άφησε αμφίρροπα συναισθήματα. Ένα μυθιστόρημα του οποίου το τέλος,παρ'όλ'αυτά,με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό καί γέμισε το μυαλό μου με πολλές σκέψεις. 

  Ο σπουδαίος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης,στο έργο του ''Πολιτικά'',αναφέρει πως ''ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον'' με το οποίο αιτιολογεί την ανάγκη που έχουμε ως άνθρωποι να δημιουργούμε καί να ζούμε μέσα σε κοινωνίες καί να αναπτύσσουμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Από την φύση μας,δεν είμαστε μοναχικά όντα,μα επιθυμούμε να ζούμε σε ''αγέλες''. Με αυτόν τον τρόπο καλύπτουμε όλες,σχεδόν,τις βασικές μας ανάγκες καί επιβιώνουμε. 

   Ο σύγχρονος τρόπος ζωής καί η επέλαση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ζωή μας,εκτός από τα πολλά πλεονεκτήματα,έχουν επιφέρει καί πολλά μειονεκτήματα. Όπως είναι η αποξένωση των ανθρώπων,η έλλειψη αληθινών συναισθημάτων,η ολοένα κι αυξανόμενη τάση απομόνωσης καί η σύναψη γρήγορων κι ανούσιων ερωτικών,κυρίως,σχέσεων. Μοιάζει σαν να έχει χαθεί η μαγεία του φλερτ καί όλοι/ες νοιάζονται,ως επί το πλείστον,για την ικανοποίηση των σαρκικών τους επιθυμιών. Πολλοί επιτήδειοι δε,εκμεταλλεύονται την ανάγκη για συντροφικότητα καί αγάπη πολλών αφελών ατόμων εκεί έξω προς ίδιον όφελος καί δεν ενδιαφέρονται για τις όποιες συνέπειες επιφέρουν οι πράξεις των. Αν καί προσωπικά θεωρώ,πως όλοι κι όλες,ανεξαιρέτως,επιβάλλεται να είμαστε πιο προσεκτικοί/ες με τους ανθρώπους που γνωρίζουμε μέσω του διαδικτύου καί να μην δείχνουμε καθόλου εμπιστοσύνη. Μόνο όταν γνωρίσεις κάποιον/α καλά,μπορεί να αποφασίσεις αν θα διατηρήσεις κάποια επαφή/σχέση μαζί του/της.

   Η συγγραφέας προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μία ιστορία που κάλλιστα θα μπορούσε να συμβεί με πρωταγωνιστές τον καθέναν εκεί έξω. Βλέπετε,η τέχνη αντιγράφει την πραγματική ζωή καί εμπνέεται από εκείνη. Το βιβλίο,κατ'εμέ,μπορεί να ''τοποθετηθεί'' σε δύο είδη. Την αισθηματική καί την ερωτική λογοτεχνία. Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ. Αισθηματικό είναι λόγω των συναισθημάτων αγάπης κι έρωτα που θα αναπτύξει η πρωταγωνίστρια για το πρόσωπο του πρωταγωνιστή καί ερωτικό εξαιτίας των σεξουαλικών σκηνών που εμπεριέχονται μέσα στο κείμενο σε συνδυασμό την οπτική του άνδρα πρωταγωνιστή ως προς την μορφή της σχέσης τους. 

  Αναφέρθηκα στις σεξουαλικές σκηνές,όχι για να σας σοκάρω,ούτε η συγγραφέας επιδιώκει κάτι ανάλογο χρησιμοποιώντας τις μέσα στο κείμενο,μα για να τονιστεί το νόημα της υπόθεσης καί η διαφορά οπτικής των δύο πρωταγωνιστών. Με όμοιο τρόπο χρησιμοποιεί καθημερινό,ίσως καί λίγο ωμό,λεξιλόγιο. Μην μείνετε στο ''φαίνεσθαι'',αλλά στο ''είναι''. Τουλάχιστον,εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Εάν κάνω λάθος,τί να σας πώ; Εμένα δεν με σοκάρουν οι λέξεις,αλλά οι πράξεις. Εάν,βέβαια,δεν επιλέγετε να διαβάσετε ανάλογα βιβλία,είναι απόλυτα σεβαστό καί αποδεκτό. Εγώ οφείλω,όμως,να σας το πώ.

   Ο λόγος της συγγραφέως είναι άρτιος καί συνεχόμενος. Το μόνο που πιθανότατα να άλλαζα,θα ήταν ο όγκος του βιβλίου. Κατά τ'άλλα,μου άρεσε ο τρόπος που σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των ηρώων της καί πλουτίζει το κείμενό της με πληθώρα περιγραφικών εικόνων καί συναισθημάτων. Συναισθήματα όπως είναι η αδικία,ο έρωτας,ο πόνος,η αντιπάθεια καί η συμπόνοια. Βέβαια,στο τέλος έμεινα με ένα τεράστιο ''Γιατί;'' στα χείλη μου. Μετά,πάλι,σκέφτομαι ότι έτσι είναι η ζωή. Με τα καλά καί τα κακά της. Καί πρέπει να την δεχόμαστε καί να σκεφτόμαστε πως θα την κάνουμε καλύτερη.

    Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλο: ''Πόσο ασφαλές είναι το διαδίκτυο, ειδικά όταν πρόκειται για γνωριμίες αγνώστων, που δεν υπήρχε πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο να συναντηθούν μέσα στο κοινωνικό τους περιβάλλον; Πόσα μπορεί να κρύβουν για την προσωπική τους ζωή άτομα που ποτέ δε συναντήθηκαν και, όταν αποφασίσουν να γνωριστούν, τι προοπτική μπορεί να έχει μια τέτοια γνωριμία; Ο άνθρωπος διψάει να αγαπήσει και να αγαπηθεί, αλλά πόσο μπορεί μια σχέση να κρατήσει, όταν στηρίζεται σε αναλήθειες που κάποια στιγμή αποκαλύπτονται; Όσο προχωράει η ηλεκτρονική εποχή και οι άνθρωποι παύουν να επικοινωνούν ουσιαστικά μεταξύ τους –γεγονός που οδηγεί στην αναδίπλωση στον εαυτό τους και βαθαίνει η αίσθηση της μοναξιάς τους–, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες οι γνωριμίες να αναζητούνται έξω από τον περίγυρό τους. Οι ψυχικές ανάγκες, ωστόσο, του ανθρώπου σε όλες τις εποχές είναι οι ίδιες, απλώς τα μέσα και οι δυνατότητες διαφέρουν. Δεν μπορούμε, επομένως, να απορρίψουμε την τεχνολογία και τις αλλαγές που φέρνει στη ζωή μας και για αυτό πρέπει να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε. Στη θέση του Μιχαήλ και της Ελένης, θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας μας. Το κείμενο είναι ρεαλιστικό με άκρως νατουραλιστικά στοιχεία. Διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.''.

                                                          Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ Α. ΝΑΟΥΜΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ