Ο ΓΙΟΣ ΜΑΣ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

                                                 ''Ο ΓΙΟΣ ΜΑΣ'' - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ

Κυκλοφορεί στις 24/09 από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ευχαριστώ πολύ τον εκδοτικό για την αποστολή του βιβλίου.

    Είναι αλήθεια πως τον τελευταίο καιρό σας έχω,μεταφορικά,βομβαρδίσει με πολλά καί καλά κοινωνικά μυθιστορήματα των οποίων οι ιστορίες ενέχουν πολλά καί σημαντικά μηνύματα για  εμάς τους αναγνώστες καί την ζωή μας σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Αυτή η στενότερη επαφή μου με το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος με έκανε να γίνω όλο καί πιο απαιτητική σε σχέση με το τι επιθυμώ να βρώ διαβάζοντας τα συγκεκριμένα βιβλία καί να θέλω περισσότερα. Για κάποιους/ες αυτό ίσως να φαντάζει ''ψυχοφθόρο'',για μένα,όμως,είναι αναζωογονητικό. Γι'αυτό καί ένιωσα μεγάλη χαρά όταν έπιασα στα χέρια μου το νέο βιβλίο του συγγραφέα κυρίου Βαγγέλη Μπέκα,με τίτλο ''Ο ΓΙΟΣ ΜΑΣ''.

  Ήταν η πρώτη μου επαφή με την πένα του συγγραφέα καί τολμώ να πώ πως έμελε να είναι καί μοιραία. Με κατέκτησε καί με συνεπήρε. Είμαι βέβαιη πως μελλοντικά θα διαβάσω κι άλλα του έργα. Ο λόγος του είναι στρωτός καί συνεχόμενος. Δεν πέφτει στην παγίδα να χρησιμοποιήσει βερμπαλισμούς,ή,πιο εξεζητημένες λέξεις κι εκφράσεις. Το λεξιλόγιο του,αν κι απλό,είναι άφθονο καί κατανοητό. Κάνει εξαιρετική χρήση των εκφραστικών μέσων καί κοσμεί το κείμενο με πληθώρα περιγραφικών,ολοζώντανων εικόνων που καθιστούν τους αναγνώστες ως μέρος του συνόλου. Τα συναισθήματα πολλά κι έντονα θα απειλούν να μας ''πνίξουν'' σαν άλλες θηλιές περασμένες στο λαιμό μας. Καθώς κυλούν οι σελίδες αυτή η θηλιά σφίγγει όλο καί περισσότερο καί οι ανάσες βγαίνουν με δυσκολία. Έχουμε να κάνουμε με ένα ανατρεπτικό,καθηλωτικό μυθιστόρημα που διαβάζεται από την αρχή έως το τέλος με το ίδιο πάθος,ενδιαφέρον καί προσοχή. 

   Ο συγγραφέας στήνει ένα ονειρικό,σκοτεινό καί ομιχλώδες σκηνικό μέσα στο οποίο θα λάβουν χώρα τα γεγονότα της ιστορίας. Κάνει εκπληκτική δουλειά όσον αφορά την σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων του. Τους εναρμονίζει άψογα με τον χώρο,την ιδιότητα καί το φύλο τους. Δεν βρήκα το παραμικρό ψεγάδι πάνω τους που θα επιθυμούσα να το αλλάξω. Στέκονται μπροστά μας έτοιμοι να μας αποκαλύψουν τις μύχιες σκέψεις,φόβους,ένοχα μυστικά,πάθη καί λάθη του παρελθόντος που τους στοιχειώνουν σαν τις ερινύες...

   Είναι.ίσως,η πρώτη φορά που συνάντησα μέσα σε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα τόσο έντονη την παρουσία του μυστηρίου καί του εγκλήματος. Ξεφεύγει από την περπατημένη καί μας οδηγεί να διαβούμε νέους,άγνωστους για εμάς δρόμους. Οι συνεχόμενες ανατροπές,η πλούσια δράση,η αγωνία καί το σασπένς θα είναι μόνιμοι συνοδοιπόροι μας σε αυτό το ταξίδι της ψυχής. Ειδικά,ο επίλογος του βιβλίου ήταν κάτι το μη αναμενόμενο. Με άφησε άναυδη. Δεν θα μπορούσα να το φανταστώ ποτέ έτσι καί αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ το βιβλίο.

    ''Στο μικρό ακριτικό χωριό όλα μοιάζουν ειρηνικά, ώσπου ο επτάχρονος γιος του Νίκου εξαφανίζεται κοντά στα σύνορα. Ο Νίκος τον αναζητεί απεγνωσμένα, η γυναίκα του συμπεριφέρεται περίεργα κι ο αδελφός του έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον υπόκοσμο της Θεσσαλονίκης. Όμως, όταν μαθεύεται πως στο γειτονικό μουσουλμανικό χωριό, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά των συνόρων, ένας τζιχαντιστής έχει μόλις επιστρέψει από τη Συρία, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα. Οι φήμες οργιάζουν: ατύχημα, φόνος, απαγωγή ή νέο παιδομάζωμα; Ο Νίκος ψάχνει κίνητρα και υπόπτους, ενώ  μια παράξενη ομίχλη θολώνει τα μυαλά των ανθρώπων. Μια ομίχλη που θα αποκόψει τους ακρίτες από τον υπόλοιπο κόσμο και τον πολιτισμό, φέρνοντας στην επιφάνεια θαμμένα μυστικά.'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Στα υπέρ του βιβλίου μπορούν,επίσης,να προστεθούν η πρωτοπρόσωπη αφήγηση των γεγονότων από την μεριά του κεντρικού μας ήρωα (κάνει μία εκ βαθέων εξομολόγηση μέσω της οποίας μαθαίνουμε σχεδόν τα πάντα),ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνει ο συγγραφέας την ιστορία πάνω στο χαρτί καί τα ζητήματα που θέτει προς σχολιασμό καί κριτική σκέψη από τους αναγνώστες. Με την χρήση του α' ενικού προσώπου όποιος/α θα διαβάσει το βιβλίο,αυτομάτως θα μπεί στην θέση του ήρωα. Θα ταυτιστεί μαζί του. Θα δεί τα πράγματα μέσα από την δική του οπτική καί θα αναπτύξει τα ίδια συναισθήματα. Θα περάσει από πολλά στάδια καί δύσκολα θα βγεί αλώβητος/η από αυτήν την εμπειρία. 

   Έπειτα,ο τρόπος που επιλέγει να αποτυπώσει ο συγγραφέας την ιστορία,όπως σας είπα,είναι κάτι που πρέπει να σταθούμε. Μετρώντας ουσιαστικά αντίστροφα,όχι μόνο φτάνουμε πιο κοντά στην τελική έκβαση της υπόθεσης,μα θα έχουμε την αίσθηση πως ο χρόνος πιέζει δραματικά καί ρέει σαν την άμμο μέσα σε μία κλεψύδρα,όπου όταν πέσει καί ο τελευταίος κόκκος θα σημάνει πως όλα έχουν λήξει. Το αν θα έχει καλή,ή,κακή κατάληξη,προφανώς καί δεν θα σας πώ.

  Εν ολίγοις,πρόκειται για ένα άκρως ουσιαστικό κοινωνικό μυθιστόρημα που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις,την δυσκολία να αναπτυχθούν καί να επιβιώσουν. Τον ρατσιμό καί τις προκαταλήψεις.  Ο συγγραφέας πιάνει τον παλμό της επικαιρότητας καί της κοινωνίας καί το μεταφέρει με τον κάλλιστο τρόπο στην πλοκή του βιβλίου του. Αν με ρωτάτε,ναι είναι ένα απ΄τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος καί σας προτρέπω με το που κυκλοφορήσει να σπεύσετε να το προμηθευτείτε καί να το διαβάσετε. Ξεχάστε ό,τι γνωρίζετε για τα κοινωνικά μυθιστορήματα. Ο κύριος Βαγγέλης Μπέκας τους δίνει μία νέα πνοή καί έναν τόνο φρεσκάδας.

                                                             Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ