Η σπηλιά του Φιλοκτήτη - Αφιέρωμα στην παιδική/εφηβική λογοτεχνία(μέρος 7ο)

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Για το κλείσιμο του αφιερώματος στην παιδική/εφηβική λογοτεχνία αποφάσισα να σας παρουσιάσω το εφηβικό μυθιστόρημα της συγγραφέως κυρίας Ζαφειρίας Κοτζαμάνογλου,με τίτλο ''Η σπηλιά του Φιλοκτήτη'',το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Ένα βιβλίο που το διάβασα μέσα σε λίγες ώρες καί με άφησε πολύ ικανοποιημένη η ανάγνωσή του. 

    Η συγγραφέας με ήπιο,καί όχι ξύλινο,λόγο άκρως ταιριαστό στο κοινό που απευθύνεται,μπαίνει στο ρόλο του έφηβου αγοριού καί μιλάει εξ αυτού. Προσεγγίζει άψογα την ψυχολογία καί τον τρόπο σκέψης των σύγχρονων εφήβων,με τα όποια προβλήματα καί σκέψεις που τους ταλανίζουν. Θα μας γυρίσει πίσω στον χρόνο καί θα ξαναβιώσουμε το πρώτο καρδιοχτύπι καί την αξία της αληθινής φιλίας που αναπτύσσεται εκείνη την όμορφη περίοδο της ζωής μας. Επιλέγει οικείο λεξιλόγιο,εμπλουτισμένο από καθημερινές φράσεις που συνηθίζουν οι έφηβοι να χρησιμοποιούν είτε μεταξύ τους,είτε προς τους οικείους τους.

   Μέσα από την ιστορία του βιβλίου η συγγραφέας επιθυμεί να μεταλαμπαδεύσει την ολοφάνερη αγάπη της για το νησί της Λήμνου καί την βαθειά ιστορία του. Θα πλέξει ένα υφαντό όπου το παρελθόν καί το παρόν θα μοιάζουν να γίνονται ένα. Αγάπησα τον τρόπο που συνδυάζει την ιστορία με τον θρύλο καί το προσφέρει με μία απόλυτη φυσικότητα στους αναγνώστες. Πετυχαίνει με ένα σμπάρο δύο τριγώνια,όπως λέει η λαϊκή παροιμία. Όχι μόνο ψυχαγωγεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο τους νεαρούς βιβλιόφιλους,αλλά καταφέρνει καί να τους μιλήσει για την ιστορία του Τρωϊκού πολέμου,καθιστώντας την ακόμη πιο ενδιαφέρουσα στα μάτια τους. 

   Ένα,επιπλέον,στοιχείο της υπόθεσης που το βρήκα αρεστό ήταν ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας αναδεικνύει την αξία της ειρήνης καί την ασχήμια του πολέμου. Φέρνοντας,επίσης,ως παράδειγμα την ιστορία του Φιλοκτήτη θα προσπαθήσει να μιλήσει για την ανθρώπινη φύση καί τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουν να φέρονται πολλές φορές οι άνθρωποι. Από την ομορφιά της συντροφικότητας καί την σημασία της προσφοράς στον συνάνθρωπο,έως καί την απελπισία,την αδικία καί το παράπονο. 

   ''Ο δεκαπεντάχρονος Γεράσιµος ζει µε την οικογένειά του στη Λήµνο. Μετά από µια εκπαιδευτική εκδροµή στους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού, η περιέργεια θα οδηγήσει τον Γεράσιµο να µπει στη σπηλιά του Φιλοκτήτη όπου, εντελώς απρόσµενα, συναντά έναν ρακένδυτο ηλικιωµένο άντρα που ισχυρίζεται πως είναι ο ίδιος ο µυθικός ήρωας που οι Αχαιοί εγκατέλειψαν στο νησί, όταν εκστράτευσαν κατά της Τροίας. Εξαιτίας µιας σειράς παράξενων γεγονότων αναγκάζεται να συνυπάρξει µαζί του για ένα διάστηµα, σε µια έρηµη περιοχή του νησιού και να τον ακολουθήσει στις καθηµερινές του συνήθειες. Κοιµούνται στη σπηλιά, περπατούν στην παραλία και στον λόφο, συζητούν, τρώνε, ονειρεύονται, διαφωνούν, τσακώνονται, συµφιλιώνονται και µέσα απ’ αυτή τη διαδικασία συνυπάρχουν παρά τις µεγάλες τους διαφορές, γνωρίζουν τον εαυτό τους και ο ένας τον άλλον µέχρι που φτάνει η στιγµή οι δρόµοι τους να χωρίσουν και να συνεχίσουν ο καθένας, στη δική του εποχή, την προσωπική του πορεία. Ποιος είναι ο µυστηριώδης κάτοικος της σπηλιάς; Γιατί συνάντησε τον Γεράσιµο; Πώς συνυπάρχουν δύο διαφορετικοί άνθρωποι; Μήπως κάτι έπρεπε να µάθει ο Γεράσιµος από αυτόν τον παράξενο άντρα; Ή ήταν όλα στη φαντασία του έφηβου αγοριού;'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Εν ολίγοις το μυθιστόρημα της κυρίας Ζαφειρίας Κοτζαμάνογλου θα συντροφεύσει με τον καλύτερο τρόπο τους εφήβους. Θα τους διδάξει να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους καί πως με πολλή δουλειά καί δύναμη μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Αρκεί να το πιστέψουν. Εάν έχετε εφήβους στην οικογένεια ή στο κοινωνικό σας περίγυρο,το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μία εξαιρετική πρόταση.

                                                         Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΖΑΦΕΙΡΙΑ ΚΟΤΖΑΜΑΝΟΓΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ