Συνέντευξη με τον συγγραφέα κύριο Γιάννη Μανίκα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας κύριος Γιάννης Μανίκας. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''Το φευγιό''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Διαβάστε την κριτική μου γι'αυτό στην στήλη ''Βιβλιοπροτάσεις''. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                       Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΚΑΣ

                                                       Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την συγγραφή;

Γ.Μ. Με την λογοτεχνία ασχολούμαι έντονα από την εφηβεία μου. Η συγγραφή είναι ο δικός μου τρόπος να υπάρχω. Μου είναι τόσο αναγκαία, όσο και το οξυγόνο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Άνεμος εκδοτική το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο ‘’Το φευγιό’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Γ.Μ. Σας ευχαριστώ πολύ για την ευχή. Είναι ένα σύνολο ανεξάρτητων πεζών κειμένων, τα οποία όμως χαρακτηρίζονται από μία έντονη ποιητικότητα. Ορισμένα τα είχα δημοσιεύσει ήδη στο ηλεκτρονικό περιοδικό των εκδόσεων Άνεμος και κάποια άλλα είναι καινούργια. Προσπάθησα μέσα από τα κείμενα αυτά να μιλήσω για καταστάσεις που όλοι ζούμε, αλλά κανείς δεν μιλάει γιατί υπάρχει ένας περιορισμός μέσα στην κοινωνική ευπρέπεια που ζούμε. Οπότε αποφάσισα να μιλήσω κάθετα και να γίνω κάτι σαν στήριγμα για τους αναγνώστες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποιά η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας;

Γ.Μ. Όπως έλεγε και ο Μπόρχες, ακόμη και κάποιον σκύλο να περιγράφεις στο βιβλίο σου, πάλι για τον εαυτό σου μιλάς. Οπότε σίγουρα τα προσωπικά βιώματα ήταν η πρώτη πηγή έμπνευσης. Από εκεί και πέρα μεγάλο ρόλο έπαιξαν τα βιβλία που διαβάζω αυτή την περίοδο, αλλά και το πως αντιλαμβάνομαι την καθημερινότητα του καθενός από εμάς, καθώς και την βαρβαρότητα που την διέπει.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Σαν ‘’υπότιτλο’’ του βιβλίου σας έχετε βάλει την φράση ‘’Πάντα μας μαθαίνανε να μετράμε ,αλλά ποτέ να ζυγίζουμε’’. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή; Τί νόημα θα θέλατε να περάσετε στο αναγνωστικό κοινό μέσα από αυτή την φράση;

Γ.Μ. Θεωρώ πως είναι μια φράση που εκφράζει το νόημα των κειμένων. Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι δομημένες με τέτοιο τρόπο που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στους ανθρώπους να σκεφτούν, να νιώσουν και να επεξεργαστούν το τι συμβαίνει. Όλοι λειτουργούμε κάτω από την πίεση μίας αυστηρά οικονομικής διαδικασίας. Και το μόνο που μετράει είναι η ποσότητα και όχι η ποιότητα. Αυτό σαν τρόπος σκέψης έχει ξεφύγει από τα όρια της ύλης και έχει επεκταθεί και στις ανθρώπινες σχέσεις. Οπότε παρατηρώ ότι στο τέλος της ημέρας οι περισσότεροι απλά μετράνε το πόσα χρήματα παρήγαγαν ή με πόσα άτομα επικοινώνησαν μέσα από τα social media και δεν ζυγίζουν την ομορφιά μιας αληθινής κουβέντας ή μίας αγκαλιάς. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να ‘’κρατήσει’’ το αναγνωστικό κοινό από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Γ.Μ. Ευελπιστώ οι αναγνώστες να προβληματιστούν και να δουν τα κείμενα αυτά σαν έναν καθρέφτη. Να επικοινωνήσουν μέσω αυτών με τον εαυτό τους και το παιδί που κρύβουν μέσα τους. Να βρούνε εκ νέου των άνθρωπο εντός τους. Να αγαπήσουν αυτό που είναι και να αγκαλιάσουν τις αδυναμίες τους κ τα πάθη τους. Όλα τα έχει ανάγκη ο άνθρωπος, ακόμη και τις εξαρτήσεις του.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Στην κριτική μου για το βιβλίο σας αναφέρθηκα στην φράση,‘’Μαθήματα πεζογραφίας’’ που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου σας καί εξέφρασα την άποψη ότι μάλλον μας διδάσκει μαθήματα για το παιχνίδι της ζωής. ΄Ηταν αυτός εντέλει ο σκοπός σας;

Γ.Μ. Θεωρώ πως η άποψή σας ήταν αρκετά εύστοχη και όντως αυτό ήθελα να πετύχω. Το θεωρώ ένα ζωντανό βιβλίο το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να δώσει κάποια συμβουλή. Να γίνει ένας ώμος για να ακουμπήσει κάποιος, να πάρει δύναμη και να συνεχίσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Σε ποιούς απευθύνεται το βιβλίο σας;

Γ.Μ. Από την δική μου οπτική είναι ξεκάθαρο πως απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως. Γενικά δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιο είδος μορφής τέχνης ή κάποιο δημιούργημα το οποίο μπορεί να περιορίσει το κοινό του. Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα της τέχνης. Η απόλυτη ελευθερία, η οποία σέβεται παράλληλα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Ποιό το όραμά σας ως συγγραφέας;

Γ.Μ. Σίγουρα η διαρκής ενασχόληση με την συγγραφή είναι ο πρωταρχικός στόχος. Από εκεί και πέρα, δεν θέλω να χάσω σε καμία περίπτωση την χαρά και τον ρομαντισμό που μου προσφέρει η διαδικασία αυτή. Με το πρώτο μου βιβλίο νιώθω πως μπήκα σε ένα καράβι που μόλις ξεκινάει, αλλά δεν ξέρω που θα με βγάλει. Σημασία έχει όμως ότι το εμπιστεύομαι γιατί το αγαπάω. Δίνω έμφαση στο να ζυγίσω την ομορφιά και το πόσο με βελτιώνει σαν άνθρωπο συνολικά και όχι σε οποιοδήποτε άλλο μέτρημα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι, μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια;

Γ.Μ. Ναι έχω ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες την συγγραφή του επόμενου βιβλίου, το οποίο θα είναι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το πρώτο. Πρόκειται για το πρώτο μου μυθιστόρημα. Στόχος μου είναι να γράψω ένα δυναμικό βιβλίο που ο λόγος του θα έχει ρυθμό και ένταση. Μία ιστορία που θα φέρνει στην επιφάνεια τόσο προσωπικούς, όσο και κοινωνικούς προβληματισμούς. Αυτό είναι ίσως το μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ των δύο βιβλίων.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Αγαπημένο βιβλίο καί συγγραφέας;

Γ.Μ. Το βιβλίο «Στο δρόμο» του Τζακ Κέρουακ είναι το αγαπημένο μου βιβλίο, όπως κι ο ίδιος αποτελεί τον αγαπημένο μου λογοτέχνη. Έχω τα άπαντα από εκείνον. Παρότι η λογοτεχνία ως τέχνη έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, εξακολουθεί να με γοητεύει η αμεσότητα του λόγου του καθώς και όλη εκείνη η γενιά που πήγε κόντρα στο αμερικανικό όνειρο και έζησε την αλήθεια της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Γ.Μ. Η μόνη συμβουλή που έχω να τους δώσω είναι να πιστεύουν διαρκώς στο όνειρό τους και τον εαυτό τους. Να κλείσουν τα αυτιά και να μην ακούνε όσους τους λένε ότι δεν μπορούν και πάνω από όλα να δουλέψουν σκληρά για να τα καταφέρουν. Θέλει κόπο και θυσίες, αλλά εάν πιστεύεις αληθινά σε αυτό που κάνεις, τότε θα βρεις και τον τρόπο. Εάν όλοι πίστευαν στις δυνατότητες τους και δούλευαν πάνω σε αυτές, τότε θα ζούσαμε σίγουρα σε έναν πιο ξεκούραστο ψυχολογικά κόσμο.

                       Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Γ.Μ. Εγώ σας ευχαριστώ για την όμορφη συζήτηση που είχαμε και εύχομαι κάθε επιτυχία στο blog σας.

                         Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat