Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Χριστίνα Σουλελέ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας κυρία Χριστίνα Σουλελέ. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ''Γιάνκεα''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Διαβάστε την κριτική μου γι'αυτό στην στήλη ''Βιβλιοπροτάσεις''. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                         Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΟΥΛΕΛΕ

                                                  Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την συγγραφή;

Χ.Σ. Ήταν μια εσωτερική ανάγκη που εκδηλώθηκε στην εφηβεία μου,χωρίς να το σκεφτώ. Ό,τι με απασχολούσε,σε προσωπικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο,το έγραφα στο ημερολόγιό μου που ήταν γεμάτο ερωτηματικά. Αυτά γίνονταν η αφετηρία,για να ψάχνω τις απαντήσεις που προέκυπταν από τις συζητήσεις με τους γονείς,τους καθηγητές ή τους συμμαθητές μου. Τις κατέγραφα όλες και μέσα από τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις τους,άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και να διαμορφώνω τις αντιλήψεις μου για τον κόσμο. Με τον καιρό έγινε μια αγαπημένη συνήθεια κι έτσι κατέληξα να δημιουργώ τις μικρές,φανταστικές μου ιστορίες. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφόρησε προ ημερών το πρώτο σας μυθιστόρημα με τίτλο ‘’Γιάνκεα’’. Να είναι καλοτάξιδο. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Χ.Σ. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται σε δύο εποχές: στη δεκαετία του ’60 στο Λιτόχωρο,και στη σημερινή,σε Αθήνα,Μπορντώ Γαλλίας με κάποιες ενδιάμεσες στάσεις σε άλλες χώρες και πόλεις. Με χρονική αφετηρία το «τώρα»,οι ήρωες του βιβλίου ανατρέχουν στο παρελθόν και αναμοχλεύουν μνήμες,όμορφες αλλά και επώδυνες. Ένα αγριολούλουδο βρίσκεται πάντα παρόν,άλλοτε σαν όμορφη ανάμνηση και φυλαχτό,άλλοτε σαν κινητήριος δύναμη για να παρθούν σημαντικές αποφάσεις. Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία,με φόντο τον πολύκορφο Όλυμπο,που ανακινεί πληθώρα συναισθημάτων. Μια παιδική αγάπη που εξελίχθηκε σε έρωτα,ένας χωρισμός που χάραξε σημάδια στις ψυχές,κάποιοι φίλοι που βρίσκονταν πάντα εκεί για να γιατρεύουν πληγές κι ένας μύθος,εκείνος του Ορφέα,που προετοιμάζει για όσα θα συμβούν στο μέλλον,είναι τα βασικά σημεία γύρω από τα οποία πλέκεται η ιστορία μου.    

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: ‘’Γιάνκεα’’ ο τίτλος του βιβλίου. Είναι εύηχος καί ιδιαίτερος. Πώς έγινε η επιλογή του; Τί ακριβώς συμβολίζει;

Χ.Σ. Το Γιάνκεα είναι ένα σπάνιο αγριολούλουδο,που αποτελεί φυτικό λείψανο από την εποχή των παγετώνων και ζει κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες. Χιόνια,πάγοι και βροχές δεν κατάφεραν να το αφανίσουν. Μέσα στο βιβλίο μου,το προσεγγίζω ως σύμβολο για καθετί που συνεχίζει να υπάρχει,παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Σπάνιες είναι οι φιλίες που άντεξαν στον χρόνο,σπάνιοι κι οι παιδικοί έρωτες που άφησαν τη στάμπα τους στις καρδιές.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Είχατε κάποιο πλάνο πάνω στο οποίο βασιστήκατε για να γράψετε την ιστορία του βιβλίου,ή,τo αφήσατε να σας οδηγήσει μόνo τoυ καί εντέλει να ορίσει εκείνο το φινάλε;

Χ.Σ. Όταν ξεκίνησα να γράφω,είχα φτιάξει ένα πλάνο το οποίο τηρούσα πιστά. Στην πορεία όμως,παρέκλινα από αυτό σε αρκετά σημεία. Όσο προχωρούσε η συγγραφή,ήταν σαν να ζωντάνευαν τα πρόσωπα της ιστορίας και με οδηγούσαν στις δικές τους διαδρομές. Αυτός ήταν ο λόγος που έγραψα και έσβησα πολλές φορές ολόκληρα κομμάτια,άλλαξα τα κεφάλαια,πρόσθεσα σημαντικά πρόσωπα που δεν είχα υπολογίσει στην αρχή,γενικώς έκανα μεγάλες αλλαγές πάνω στην αρχική ιδέα. Το φινάλε,όμως,ήταν όπως το είχα φανταστεί και όπως το ήθελαν οι ήρωες μου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Μέσα από την ιστορία του βιβλίου σας μιλάτε για τις δεύτερες ευκαιρίες που πρέπει να δίνουμε σε σημαντικά πρόσωπα στην ζωή μας. Εσείς πιστεύετε στις δεύτερες ευκαιρίες και σε ποιές περιπτώσεις;

Χ.Σ. Τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής μας,με τα οποία κάποτε μοιραστήκαμε στιγμές,σκέψεις και συναισθήματα,δεν είναι εύκολο να τα αποχωριστούμε. Ακόμη κι αν τα βγάλουμε από τη ζωή μας, εκείνα θα βρίσκονται πάντα στη σκέψη μας. Γι’ αυτό,οφείλουμε να ακούμε αυτά που έχουν να μας πουν. Μπορεί ο λόγος που οδήγησε τις αποφάσεις τους,να μην ήταν αυτός που εμείς νομίζαμε. Οι σχέσεις μοιάζουν με ζωντανούς οργανισμούς που αλλάζουν συνεχώς και εξελίσσονται. Αλίμονο αν εμείς μέναμε άκαμπτοι και αγκυλωμένοι σε μια στρεβλή εικόνα του παρελθόντος. Δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες,όπου διαπιστώνουμε ειλικρίνεια και συνέπεια στα λόγια και  στις πράξεις.   

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Σε ποιό βαθμό οι αντιλήψεις των παλαιότερων εποχών,ειδικά στην επαρχία,επηρέασαν τις ζωές καί την μοίρα των ανθρώπων;

Χ.Σ. Οι αντιλήψεις που αναπτύχθηκαν σε παλαιότερες εποχές επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη μοίρα όλων των ανθρώπων,κυρίως όμως των γυναικών κι όχι προς το καλύτερο. Ο προορισμός τους ήταν να παντρεύονται εκείνον που θα επέλεγε ο άντρας του σπιτιού,να γεννούν παιδιά,να υπηρετούν άντρα και πεθερικά. Για μόρφωση ούτε λόγος. Τις ήθελαν απαίδευτες για να μπορούν να τις χειραγωγούν. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες από το βιβλίο σας;

Χ.Σ. Αισιοδοξία. Σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει,να δημιουργεί,να ερωτεύεται πρωτίστως την ίδια τη ζωή,που μοιάζει με κακοτράχαλο βουνό,έχει όμως και ειδυλλιακά τοπία. Πολλές φορές,μες στο τρεχαλητό του να κατακτήσει τις κορφές που έχει βάλει στόχο,προσπερνά τα όμορφα και αφήνει πίσω του ακόμη και τους δικούς του ανθρώπους. Τα βουνά όμως θέλουν συχνές στάσεις για την απόλαυση των τοπίων αλλά και εκλεκτή παρέα,για το μοίρασμα της ομορφιάς και την ασφάλεια της διαδρομής. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Θα γράφατε ποτέ ένα βιβλίο,η ιστορία του οποίου θα βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα; Ναι,ή όχι; Και γιατί.

Χ.Σ. Δεν αποκλείω τίποτα. Στο μέλλον,μπορεί να γράψω για μια αληθινή ιστορία,με την προϋπόθεση όμως να μου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα η πορεία της ζωής κάποιου προσώπου,που θα αποτελέσει όμορφο πρότυπο για άλλους ανθρώπους. 

 ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια;

Χ.Σ. Δεν έχει περάσει μήνας από τότε που έπιασα το «Γιάνκεα» στα χέρια μου,ως ολοκληρωμένο βιβλίο. Είναι το πρώτο μυθιστόρημά μου και θέλω τον χρόνο μου να το χαρώ,να το κανακέψω όπως του αξίζει. Ωστόσο,εδώ και καιρό,πιάνω μια ιδέα να τρυπώνει στο μυαλό μου,κάθε μέρα με μεγαλύτερη συχνότητα. Αναγνωρίζω την επιμονή της. Αν δεν αποτυπωθεί στο χαρτί δε θα ησυχάσει,ούτε αυτή ούτε και εγώ. Νομίζω πως ήρθε η ώρα για την επόμενη ιστορία.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Χ.Σ. Πολλοί είναι οι αγαπημένοι μου συγγραφείς,πολλά είναι και τα βιβλία που έχω λατρέψει. Αν ήταν να μιλήσω μόνο για ένα,θα επέλεγα αυτό που έχω διαβάσει τέσσερις φορές. Πρόκειται για τη «Μάνα» του Μαξίμ Γκόρκι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Πόσο εύκολα,ή,δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς;

Χ.Σ. Στη χώρα μας,το βιβλίο δεν έχει πάρει τη θέση που του αξίζει,έτσι κι αλλιώς. Για τους νέους συγγραφείς τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα. Οι αναγνώστες,συνήθως,προτιμούν βιβλία πολυδιαφημισμένα ή συγγραφέων που εμπιστεύονται τη γραφή τους. Έτσι,τα βιβλία των νεότερων που βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων και όχι στις βιτρίνες τους,δύσκολα τα αναζητούν. Υπάρχουν όμως και οι αναγνώστες που έχουν κάνει το διάβασμα τρόπο ζωής και θέλουν να ανακαλύπτουν το φρέσκο,το καινούριο. Ευτυχώς,υπάρχουν τα λογοτεχνικά blogs,πολλά από τα οποία δίνουν βήμα στους νέους συγγραφείς να μιλήσουν για τα βιβλία τους και μέσω των κοινωνικών δικτύων,προσφέρουν άμεση πληροφόρηση για τις νέες εκδόσεις.  

 ΕΡΩΤΗΣΗ 12: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Χ.Σ. Να το τολμήσουν. Αν και είμαι νέα κι εγώ σε αυτόν τον χώρο,θα καταθέσω τη μικρή μου εμπειρία. Η συγγραφή είναι μια δραστηριότητα άκρως ελκυστική αλλά και απαιτητική. Είναι μαγικό να βλέπεις να μετατρέπεται μια αρχική ιδέα σε λέξεις και σιγά σιγά σε ολοκληρωμένη ιστορία. Χρειάζεται όμως επιμονή,επιμονή,πολύ γράψιμο και σβήσιμο,ώστε οι λέξεις να λένε αλήθειες πριν ακουμπήσουν στο πληκτρολόγιο. «Η τέχνη δεν ξεγελά. Μπορεί να κρύβεται πίσω από τεχνικές,αλλά μπροστά στα μάτια του υποψιασμένου θεατή ξεγυμνώνεται. Αν δεν εκμυστηρευτεί πρώτα στον καλλιτέχνη την αλήθεια της,αν δεν αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές του,πώς θα ακουμπήσει τις ψυχές αυτών που κάθονται κοντά της και την κοιτούν;» είναι η διαπίστωση του ήρωα μου,με την οποία συμφωνώ.  

                              Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

                           

                                Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Χ.Σ. Ευχαριστώ κι εγώ εσάς,που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για το βιβλίο μου και μέσα από το λογοτεχνικό σας blog να με γνωρίσουν οι αναγνώστες.