Ο θηρευτής και οι προστάτες της αιώνιας ψυχής
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Παραμένοντας πιστή στην υπόσχεση που σας είχα δώσει τον προηγούμενο μήνα,σήμερα διάβασα καί σας παρουσιάζω καί το δεύτερο βιβλίο που μου έστειλε ο συγγραφέας κύριος Δημήτρης Βαγενάς. Πρόκειται για την νουβέλα του με τίτλο ''Ο θηρευτής και οι προστάτες της αιώνιας ψυχής'' όπου συνδυάζει αρμονικά την φαντασία με την φιλοσοφία. Μία νουβέλα πολύ ενδιαφέρουσα που απευθύνεται σε ψαγμένους αναγνώστες.
Ο συγγραφέας κύριος Δημήτρης Βαγενάς έχει ένα δικό του ξεχωριστό τρόπο γραφής που καθιστά όλα του βιβλία διαφορετικά μεταξύ τους,μα πολύ ελκυστικά για τους αναγνώστες. Στην παρούσα νουβέλα θα προσπαθήσει να παντρέψει την λογική με την φαντασία μέσα στα πλαίσια της φιλοσοφίας. Τολμηρό εγχείρημα καί εκ πρώτης όψεως μοιάζει δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες καί να μην έχουμε ακόμη μία γραφική ιστορία. Οφείλω να πώ μπράβο στον συγγραφέα που το ρίσκαρε. Έχει ως αποτέλεσμα ένα ευκολοδιάβαστο καί γρήγορο βιβλίο που κρατά αμείωτη την προσοχή των αναγνωστών από την αρχή έως το τέλος.
Μέσα στην νουβέλα θα βρούμε όχι μία αλλά δύο ξεχωριστές ιστορίες που τις ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα μπορούσαμε να υποθέσουμε. Αρχικά,θα μας τεθεί ένα ερώτημα που γεννά πολλές σκέψεις στο μυαλό μας. Μέχρι πού είναι ικανός να φτάσει ένας άνθρωπος για να αποκτήσει πολλά χρήματα; Μήπως η ακόρεστη αυτή αναζήτηση οδηγεί σε κάποια ύβρη από μεριάς του ανθρώπου καί εν συνεχεία σε κάποια τιμωρία; Καί κάπου εκεί αρχίζει να πέφτει ένα πέπλο μυστηρίου καί η αγωνία να χτυπά ξαφνικά ''κόκκινο''.
Βασιζόμενος ο συγγραφέας στο γνωμικό του Πλάτωνα περί ψυχής ''Η ψυχή είναι το κλειδί του σύμπαντος καί το σώμα ο τάφος της ψυχής'' θα χτίσει σταδιακά όλη την πλοκή της νουβέλας. Άραγε η μεγαλύτερη εσωτερική μάχη που έχει να δώσει στην ζωή του ένας άνθρωπος είναι ανάμεσα στην ψυχή με το σώμα του; Ποιό υπερτερεί σε δύναμη; Το σώμα όντας φθαρτό δεν μπορεί να ζήσει αιώνια ενώ η ψυχή ούσα άυλη δεν παύει ποτέ να τριγυρνά ελεύθερη. Κι εδώ γεννάται ένα δεύτερο καί σημαντικό ερώτημα. Πιστεύετε στην μετεμψύχωση; Ποιά η θέση διάφορων θρησκευτικών δογμάτων για αυτήν; Την αποδέχονται,ή όχι; Κι αν ναι,υπό ποία μορφή;
Η γυναίκα ως παρουσία για ακόμη μία φορά γίνεται η αφορμή για να φύγει ένας άνδρας από την ''πορεία'' του. Μεταμορφώνεται ως λαγνεία καί παρασύρει. Ή μήπως είναι κι αυτό απλά ένα ακόμη κόλπο για να ''παιδέψει'' το μυαλό του καί να δοκιμάσει τις όποιες αντοχές του;
Ο συγγραφέας είναι φανερό πως έχει κάνει ενδελεχή έρευνα πάνω στα ζητήματα που διαπραγματεύεται καί παρουσιάζει μέσα στο βιβλίο του. Δεν έχει μείνει μόνο στα όσα έχει ακούσει. Βρήκα πολύ θετικό αυτό το στοιχείο. Στα επιπλέον υπέρ της νουβέλας μπορούν να προστεθούν η απλή γραφή,το γεμάτο λεξιλόγιο,τα μικρά καί μεστά κεφάλαια,καθώς καί οι πολλές εικόνες.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο,σας παραθέτω την περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλό του: ''Μην βιαστειτε να με κρινετε. Υπηρχε σοβαρος λογος, που ειμαι αυτο που ειμαι σημερα. Ηταν απο εκεινες τις στιγμες, που θαρρεις οτι αλ-λαζουν ολα οσα ειχες, σαν δεδομενα στην ζωη μεχρι σημερα. Η συναντηση που πηγα εκρυβε μια τετοια στιγμη. Φαινοταν ανωδυνη, αλλα στην πραγματι-κοτητα, αν και δεν θα το παραδεχομουν ποτε ανοιχτα η μη αισια εκβαση της, με οδηγουσε σε μια ζωη, σχετη κολαση. Δεν θα ελεγα οτι αυτο που ζουσα ηταν παραδεισος, ισα, ισα εμοιαζε με βασανιστηριο. Τρια χρο-νια φυλακη, για υπεξαιρεση του ταμειου του κατασ-τηματος, που δουλευα ειχαν καταστρεψει την ζωη μου. Το σαρακι του τζογου με ειχε οδηγησει ως εκει. Η αποφυλακιση μου, πριν δυο χρονια, συνεπεσε με την κριση στην αγορα. Αυτη σε συνδυασμο με το χαρτι της φυλακης με ειχαν αφησει χωρις μια σταθερη δουλεια και το πιο βασικο με ενα εισοδημα, που κυμαινοταν μεταξυ 0 εως 200€ τον μηνα. Ετσι η αγγελια για μονιμη δουλεια, με ελευθερο ωραριο και με εξασφαλισμενη πελατεια, μιας και θα πληρωνομουν με ποσοστα, ηταν η τελευταια μου ελπιδα.''
Καλά σας αναγνώσματα!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΓΕΝΑΣ
Ένωση Ανεξάρτητων Συγγραφέων (ΕΝ.Α.Σ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια: