Γιάνκεα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

     Η ζωή σίγουρα δεν είναι ένα μονοπάτι στρωμένο με ροδοπέταλα. Υπάρχουν οι ευθείες διαδρομές,τα σταυροδρόμια που γεννούν διλήμματα,οι ανηφόρες καί οι κατηφόρες. Όλα είναι μέρος της ζωής καί δεν υπάρχει τρόπος να τα αποφύγουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε καθημερινά για το καλύτερο δείχνοντας υπομονή καί κάνοντας κουράγιο. Δεν υποστηρίζω πως πρέπει να αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα ό,τι μας τυγχαίνει,αλλά δεν πρέπει να μοιρολατρούμε. Πρέπει να πατάμε γερά στα πόδια μας καί να διεκδικούμε ό,τι επιθυμούμε.

    Πρόσφατα κυκλοφόρησε από την Άνεμος εκδοτική το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως κυρίας Χριστίνας Σουλελέ,με τίτλο ''Γιάνκεα'' καί σήμερα έχω την ευκαιρία να σας το παρουσιάζω μέσω του blog μου. Ένα μυθιστόρημα,που αν καί πρωτόλειο δείγμα γραφής,είναι μεστό καί καλογραμμένο,με αποτέλεσμα να διαβάζεται άκοπα κι ευχάριστα. Δεν μου έδωσε αφορμή να σκεφτώ πως πρόκειται για την πρώτη συγγραφική προσπάθεια της συγγραφέως. Έχει μία αρκετά καλή κι εξελίξιμη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε κι έγραψε το βιβλίο.

    Ο λόγος της συγγραφέως είναι στρωτός κι αδιάκοπος. Διανθίζεται από πλούσιο,καθημερινό λεξιλόγιο,ρεαλιστικούς διαλόγους ανάμεσα στους ήρωες,σύντομα,περιεκτικά κεφάλαια καί ένα αρμονικό πάντρεμα μεταξύ παρελθόντος-παρόντος καί μυθολογίας-πραγματικότητας. Βρήκα πολύ σωστή την κίνηση της συγγραφέως να χρησιμοποιήσει μύθους που συνδέονται με τον τόπο που θα διεξαχθούν τα γεγονότα της ιστορίας. Κάποιοι είναι ευρέως γνωστοί καί κάποιοι λιγότερο. Σε κάθε περίπτωση,έδωσαν έναν τόνο ζωντάνιας μέσα στο κείμενο,καθιστώντας την ιστορία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.

   Η συγγραφέας μέσα από την ιστορία των ηρώων της θα θίξει ένα ζήτημα που ταλάνιζε πολλές οικογένειες -κυρίως στην επαρχία- τις παλαιότερες εποχές. Θα μιλήσει για ήθη καί έθιμα καί άγραφους κανόνες που όριζαν την μοίρα των εμπλεκόμενων. Τότε που οι γυναίκες δεν είχαν δικαιώματα καί την θέση που τους αναλογούσε μέσα στην κοινωνία. Τότε που η πατριαρχία ''βασίλευε'' καί είχε ως αποτέλεσμα πολλές ψυχές να χαθούν στον βωμό των συμφερόντων των λοιπών μελών της οικογένειας. Τότε που ήταν ''κατάρα'' να γεννηθεί κάποια κορίτσι. Τότε που οι γάμοι δεν γινόντουσαν από αληθινή αγάπη αλλά από συμφέρον.

    Όπως προανέφερα η συγγραφέας συνδυάζει το παρελθόν με το παρόν στην εξιστόρηση των γεγονότων. Αυτό βοηθάει διπλά. Αρχικά έχουμε ολοκληρωμένη την ιστορία καί δεν υπάρχουν κενά στην ροή της υπόθεσης καί έπειτα μπορούμε να καταλάβουμε καί να δικαιολογήσουμε πράξεις καί σκέψεις των ηρώων. Δεν νομίζω πως θα πρόσθετα κάτι παραπάνω προς ενίσχυση της ιστορίας. Με κάλυψε σε μεγάλο βαθμό. Ειδικά,η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων είναι πολύ προσεγμένη κι άκρως ταιριαστή με την ιδιότητα,το φύλο καί την στάση ζωής των. Καθένας καί καθεμία αντιπροσωπεύει κάτι διαφορετικό. Δεν είναι πανομοιότυποι/ες,ούτε αδιάφοροι/ες. Έχουν μία αληθοφάνεια που τους/τις κάνει προσεγγίσιμους/ες από το αναγνωστικό κοινό. 

    Ποιά η γνώμη σας για τις δεύτερες ευκαιρίες; Θεωρείτε πως όταν έχει ''κλείσει'' ένας κύκλος,ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται,πρέπει να προσπαθεί κάποιος ξανά; Ή πρέπει να μπαίνει μία τελεία; Η συγγραφέας θα θίξει κι αυτό το ζήτημα μέσω της πλοκής του βιβλίου. Άν καί ήμουν κάθετη στην θέση  να μην δίνονται δεύτερες ευκαιρίες,γιατί προφανώς είχε συμβεί κάτι πολύ άσχημο για να καταλήξει ένας άνθρωπος να απομακρύνει ένα άλλο άτομο απ΄την ζωή του,η συγγραφέας κατάφερε να κάμψει κάπως τις αντιστάσεις μου καί να δείξει μία άλλη πλευρά που μέχρι πρότεινος δεν είχα σκεφτεί. Πλέον μπορώ να σας πώ ότι είμαι πιο διαλλακτική σε κάποιες περιπτώσεις. Βλέπετε,όταν δεν είναι ευθύνη κανενός από τα δύο άτομα αυτή η παρεξήγηση,τότε ναι,συμφωνώ να δίνονται δεύτερες ευκαιρίες καί να μην διαγράφουν μονοκοντυλιά έτσι ανθρώπους σημαντικούς για την ζωή τους. 

   ''Λιτόχωρο, 1964

Κάτω από τη σκιά του επιβλητικού Ολύμπου, γεννημένος σε μια οικογένεια στιγματισμένη από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο, ο εντεκάχρονος Ανδρέας θα ζήσει από κοντά τον πανηγυρικό εορτασμό των πενήντα χρόνων από την κατάκτηση της κορυφής, ανεβαίνοντας κι εκείνος μαζί με την ορειβατική αποστολή. Επιστρέφοντας θα φέρει μαζί του μικρά λάφυρα για τους αγαπημένους του, με πολυτιμότερο δώρο όλων το αγριολούλουδο Γιάνκεα που φυτρώνει στο βουνό των θεών, για να το προσφέρει στην Κατερίνα, τον πρώτο του έρωτα.

Μπορντό Γαλλίας, 2017

Σε ένα τοπίο βγαλμένο σαν από πίνακα, η ζωγράφος Κάρμεν ετοιμάζεται πυρετωδώς για μια έκθεση ζωγραφικής στην Ελλάδα, όπου θα επιστρέψει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Πολλές και επώδυνες οι μνήμες της από τα χρόνια που έζησε εκεί, αφού η ζωή της δεν δρομολογήθηκε από την ίδια, αλλά από τον αυταρχικό πατέρα της που της στέρησε άδικα όσα επιθυμούσε. Οι ήρωές μας, πλαισιωμένοι από φίλους σπάνιους και συναισθήματα που καίνε ασίγαστα, καλούνται να χαράξουν εκ νέου την πορεία τους, κάνοντας τις επιλογές που προστάζει η καρδιά τους και διεκδικώντας όση ευτυχία τους αναλογεί.'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Εν ολίγοις έχουμε ένα εύπεπτο καί προσιτό βιβλίο που μιλάει για μεγάλες αλήθειες καί αδικίες που στοίχειωσαν σαν άλλες ερινύες τις ζωές πολλών ανθρώπων.  Η ταύτιση μερίδας του αναγνωστικού κοινού είναι ως ένα βαθμό δεδομένη. Εμένα το βιβλίο μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί το προτείνω καί σε εσάς. Πάντα να στηρίζετε ανερχόμενους συγγραφείς καί ειδικά αυτήν την δύσκολη περίοδο τα βιβλιοπωλεία αγοράζοντας βιβλία.

                                                                 Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΟΥΛΕΛΕ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ