Συνέντευξη με τον συγγραφέα κύριο Δημήτρη Μουστάκα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων τον συγγραφέα κύριο Δημήτρη Μουστάκα. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Φύλατος κυκλοφορεί το βιβλίο του,με τίτλο ''Αμφιβάλλω,άρα υπάρχω''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Βρείτε την κριτική μου για το βιβλίο στην στήλη ''Φιλοσοφίας''. Μπορείτε να το προμηθευτείτε αποκλειστικά από το επίσημο site του εκδοτικού.

                                                   Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Δ.Μ. Κατ’αρχάς,να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σας και τη δουλειά που κάνετε στον χώρο του βιβλίου!

Πιστεύω ότι η συγγραφή βρίσκεται στις ζωές όλων μας,ειδικότερα στην εποχή μας,καθώς με τα μηνύματα στο κινητό,στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – περισσότερο γράφουμε παρά μιλάμε πλέον.

Για μένα,θεωρώ ότι η συγγραφή,στην πιο επαγγελματική της έκφανση,ξεκίνησε ως η καταγραφή σκέψεων και περιστατικών στα νεανικότερα χρόνια μου. Κάτι σαν ημερολόγιο με σχολιασμό σκέψεις της καθημερινότητάς μου. Γράψε γράψε όμως,έγινε συνήθεια και αντιλήφθηκα πως μου ήταν πιο εύκολο να μιλώ με το πληκτρολόγιό μου τα βράδια,παρά με ανθρώπους.

Φυσικά,οφείλω να ευχαριστήσω και τον καθηγητή που είχα στο Λύκειο,στο μάθημα της έκθεσης φυσικά,τον κ. Παναγιώτη,που με τον τρόπο του με ενθάρρυνε να συνεχίσω να γράφω και δεν με έβριζε όταν του παρέδιδα τρεις και τέσσερις εκθέσεις για κάθε ένα θέμα που μας έδινε! Εκεί ολοκληρώθηκε ο έρωτάς μου με τη συγγραφή,μιας,και για πρώτη φορά,είχα κάποιον να διαβάζει και να σχολιάζει αυτά που κατέβαζε η κούτρα μου – αυτή η γεμάτη αντιφάσεις,εγωϊσμό και απολυτότητα βέβαια,κούτρα ενός άξεστου δεκαεφτάρη! Τι έχουν δει και τα μάτια των καθηγητών…  

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφορεί απ΄ τις εκδόσεις Φύλατος το βιβλίο σας ‘’Αμφιβάλλω, άρα υπάρχω’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Δ.Μ. Σας ευχαριστώ πολύ για την ευχή σας και τις εκδόσεις Φυλάτος για την υποστήριξη και τη γενικότερη καθοδήγησή τους. 

Το «Αμφιβάλλω,άρα υπάρχω» είναι ένα ταξίδι,αλλά και μία μάχη. Πρόκειται για μία συλλογή γνωμικών,φράσεων,απόψεων,αλλά και πολλών άλλων εκπλήξεων,που συνέλεξα σε βάθος ετών,διαβάζοντας,βλέποντας και ακούγοντας,ό,τι έπεφτε στα χέρια μου,ό,τι έβλεπα στους δρόμους των πόλεων που μεγάλωσα και ό,τι άκουγα στη τηλεόραση. Εξού και το ταξίδι – ξεκινάμε από τους αρχαίους Έλληνες και καταλήγουμε στους μεταπαραμοντέρνους,όπως αρέσκομαι να τους χαρακτηρίζω,νεοέλληνες. Όχι επειδή είναι δικό μου δημιούργημα,αλλά κυρίως επειδή είναι δικό μου δημιούργημα,θαρρώ πως είναι μία άκρως έξυπνη και χιουμοριστική συλλογή αποφθεγμάτων και δηλώσεων διάσημων και άσημων,που όμοιά της ο κόσμος δεν έχει ματαδεί – δεν έχω απαλλαγεί τελείως από εκείνον τον εγωϊστή και γεμάτο απολυτότητα έφηβο που κυρίευε τα νεανικά μου χρόνια απ’ό,τι φαίνεται τελικά!

Η μάχη ακολουθεί παράλληλα το ταξίδι,μιας και δεν δημιούργησα αυτή τη συλλογή με γνώμονα να θαυμάσει ο αναγνώστης τις απόψεις και τις ιδέες αλλωνών και να τις υιοθετήσει,αλλά,κύριο μέλημά μου ήταν,η αμφιβολία αυτών.

Εξού και αυτός ο τίτλος,που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ραφινάτο λογοπαίγνιο,ένα κλείσιμο ματιού αν προτιμάτε,στον Γάλλο φιλόσοφο René Descartes,στον φιλόσοφο της αμφιβολίας και ακραίο σκεπτικιστή,ο οποίος είναι γνωστός στους περισσότερους για την διατύπωσή του,«Σκέφτομαι,άρα υπάρχω». 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Τί σας οδήγησε να προβείτε στη συγγραφή του βιβλίου σας ‘’Αμφιβάλλω, άρα υπάρχω’’;

Δ.Μ. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας,δεν υπήρχε ξεκάθαρο πλάνο στη συγγραφή,αυτό νομίζω φαίνεται και από τη δομή της συλλογής!

Μεταπηδώ από το ένα θέμα στο άλλο,πολλές φορές δίχως να υπάρχει και η κατάλληλη συνοχή,μιας και η καταγραφή αυτών των γνωμικών ξεκίνησε ως ένα χόμπι,ως κάτι έξυπνο και «ψαγμένο» που θα μπορούσα να «πετάξω» σε μία συζήτηση ή σε μία έκθεση για τον κ. Παναγιώτη!

Όταν μαζεύτηκαν αρκετές σελίδες,άρχισε να μου μπαίνει η ιδέα σχηματισμού μίας ολοκληρωμένης συλλογής. Μου άρεσε η διαδικασία και ουσιαστικά ήταν η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα γενικότερα. Αναθάρρεψα όταν ολοκληρώθηκε η τελευταία σελίδα,ένιωσα δημιουργός,και ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που συνέχισα εν τέλει να γράφω. Ένα μυθιστόρημα,για παράδειγμα,είναι πολύ πιο δύσκολο να στηθεί,μία συλλογή γνωμικών είναι εύκολο να ολοκληρωθεί και να σου δώσει την ευχαρίστηση της ολοκλήρωσης. Αυτή η ευχαρίστηση σε οδηγεί με τη σειρά της στο πάθος και όσο είσαι παθιασμένος με αυτό που κάνεις,τότε όλα βαίνουν καλώς – τουλάχιστον για μένα!

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Γιατί πρέπει να αμφιβάλλουμε; Η ‘’αμφισβήτηση’’ των παγιωμένων απόψεων βοηθά στο να εξελιχθούμε ως άνθρωποι;

Δ.Μ. Φυσικά – πολύ σωστή ερώτηση. «Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα,χωρίς να σκοτώνει τίποτα» έχει γράψει ο Nietzsche – σας δίνω μία ματιά τώρα στο εσωτερικό του βιβλίου!

Να αμφιβάλλουμε πάντα και παντού,όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε – αυτό είναι το ιδανικό,αλλά και συνάμα,είναι άκρως κοπιαστικό και εξουθενωτικό,ας μην γελιόμαστε. Οι παγιωμένες απόψεις είναι χρήσιμες στη καθημερινότητά μας,μας εξοικονομούν χρόνο και μας προσφέρουν μία σχετική πνευματική ηρεμία. Αλλά ένας βαθμός υγιούς αμφιβολίας και κριτικής σκέψης στην εποχή μας θαρρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από επιτακτικός.

Ψευδείς ειδήσεις,βομβαρδισμοί πληροφοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – πλέον οποιοσδήποτε με ένα κινητό στο χέρι μπορεί να γίνει δημοσιογράφος – μόνο η αμφιβολία μπορεί να ξεκαθαρίσει το τοπίο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του βιβλίου σας;

Δ.Μ. Μου πήρε περίπου πέντε με έξι χρόνια η πρόχειρη συλλογή των γνωμικών και περίπου ένα τρίμηνο για να την καθαρογράψω – ομολογώ πως η αποκωδικοποίηση του «λυκειακού» μου γραφικού χαρακτήρα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση!    

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Τί θα επιθυμούσατε να ‘’κρατήσει’’ το κοινό από την ανάγνωσή του βιβλίου σας;

Δ.Μ. Πρακτικά,θεωρώ πως είναι μία άρτια συλλογή για μαθητές λυκείου για παράδειγμα,για να βρουν υλικό για τις εκθέσεις τους,γρήγορα και εύκολα,συγκεντρωμένο σε ένα σημείο. Το 20% της συλλογής είχε ολοκληρωθεί όταν ήμουν στο λύκειο ακόμα και με βοήθησε αρκετά. Για τους φοιτητές κυρίως θα είναι ένας χρήσιμος οδηγός στην ιδεολογική τους πάλη,εσωτερική και εξωτερική,που μπορεί να ζήσουν στα πανεπιστημιακά τους χρόνια. Για όλους τους υπόλοιπους,ίσως να τους βοηθήσει ακόμα και να βρουν έμπνευση να δημιουργήσουν κάτι δικό τους μέσα από αυτό το ταξίδι. Υπάρχουν πολλές απόψεις και δηλώσεις που σίγουρα δεν θα έχουν ξανά ακούσει,αυτό μπορώ να το εγγυηθώ προσωπικά,που είναι ικανές μέχρι και να τους οδηγήσουν σε άγνωστα μονοπάτια σκέψης και συνειρμών. 

Θεωρητικά,αν είναι κάποιος να μην διαβάσει ποτέ το βιβλίο και να δει μόνο αυτή τη συνέντευξη,μονάχα τούτο έχω να του γράψω για να «κρατήσει». Ό,τι λέω είναι ψέματα. Ακόμα και αυτή η πρόταση. Όμως,μισό λεπτό. Πάρε μισό λεπτό. Αν λέω την αλήθεια,τότε λέω ψέματα,ενώ αν λέω ψέματα,τότε λέω την αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση,για να καταλάβεις αν λέω ψέματα ή αλήθεια,πρέπει να σταθείς μισό λεπτό και να αμφιβάλλεις για αυτό που άκουσες ή διάβασες. Είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκινήσει η διαδικασία συλλογισμού – με αυτό το κλασικό παράδειγμα ενός παραδόξου,δανειζόμενο από τον κλάδο της Λογικής,θέλω να σε προτρέψω να χρησιμοποιήσεις αυτό το μισό λεπτό,να το χρησιμοποιήσεις όταν ακούς μία ιστορία από έναν φίλο σου,όταν διαβάζεις μία συνέντευξη από έναν πολιτικό στην εφημερίδα,όταν βλέπεις ένα γράφημα με τα κρούσματα του κορονοϊού στη τηλεόραση. Πάρε αυτό το μισό λεπτό και ίσως ο κόσμος να γίνει λίγο καλύτερος και πιο απλός.   

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Υπήρξε στιγμή που φοβηθήκατε πως το βιβλίο σας δεν θα είναι αρεστό στο αναγνωστικό κοινό; Κι αν συνέβαινε κάτι ανάλογο,θα εξακολουθούσατε να ασχολείστε με την συγγραφή;

Δ.Μ. Ακόμα το φοβάμαι αυτό και σίγουρα μπορεί να μην είναι αρεστό σε πολλούς. Δεν έχω αυταπάτες,είναι η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα,η απειρία μου στον χώρο πιστεύω ότι κάνει την εμφάνισή της σε αρκετά σημεία στο βιβλίο. Αλλά,για μένα η συγγραφή δεν εξαρτάται από την δημοτικότητα των έργων μου,η δημοσιοποίηση όμως αυτών εξαρτάται! Θα μου άρεσε να αποκτήσω κοινό και να ανταλλάσσουμε ιδέες και κριτικές,αλλά αν αυτό δεν γίνει,τότε,το πολύ πολύ,να συνεχίζω να γράφω στα κρυφά – το χόμπι θα παραμείνει χόμπι.

Θα στεναχωρηθώ σαφώς,αλλά αυτό δε θα με σταματήσει από το γράφω,έχει γίνει το αγχολυτικό μου πλέον και από το να το ρίξω στα χάπια προτιμώ να καταγράφω τις σκέψεις,τις ιδέες και τις ιστορίες μου,με μουσική,χαμηλό φωτισμό και ένα ποτήρι ουίσκι. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια; Σε ποιό λογοτεχνικό είδος θα ανήκει;

Δ.Μ. Λοιπόν,δεν το έχω μοιραστεί αυτό με κανέναν ακόμα,αλλά βρίσκομαι πολύ κοντά στην ολοκλήρωση κιόλας του επόμενου βιβλίου. Άλλαξα τελείως ύφος αυτή τη φορά,βγήκα λίγο περισσότερο από το καβούκι και αναφώνησα «Φθάνει πια με το τι είπαν οι άλλοι – ας δούμε τώρα τι έχω να πω εγώ!»

Πρόκειται για την θεωρία των Ντας,κάτι που ξεκίνησε ως αστείο της παρέας,αλλά εξελίχθηκε σε κάτι με τη δικιά του γλώσσα και δομή,σε κάτι μοναδικό. Αναπτύσσω αυτή τη θεωρία λοιπόν,μέσα από μία σειρά ιστοριών,φανταστικών και μη,οπότε θα μπορούσα να το κατατάξω στην κατηγορία μυθιστόρημα,αλλά και στο χιούμορ. Τι είναι το Ντας; Θα πρέπει να περιμένετε λίγο ακόμα!  

EΡΩΤΗΣΗ 9: Σαν αναγνώστης,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Δ.Μ. Είμαι «αδηφάγος» αναγνώστης,μπορώ να διαβάσω τα πάντα. Δεν έχω λογοτεχνικά στεγανά,μιας και δεν ξέρεις ποτέ από πού μπορεί να σου έρθει η έμπνευση και να σε χτυπήσει κατακούτελα! Αυτή η νοοτροπία με έχει βοηθήσει προφανώς και ως συγγραφέα αρκετές φορές,αφού μου δίνει τη δυνατότητα να συνδυάσω ιδέες και στυλ από διάφορους χώρους στις ιστορίες μου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Πόσο εύκολα ή δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς;

Δ.Μ. Δεν είναι εύκολο σίγουρα,ειδικά στα πρώτα σου βήματα. Αλλά είναι και άλλες εποχές πλέον,η προσοχή των ανθρώπων έχει μεταφερθεί σε άλλα μέσα που παρέχουν την πληροφορία και τις ιδέες με έναν πιο άμεσο,φθηνό και γρήγορο τρόπο,όπως είναι οι πλατφόρμες παροχής οπτικοακουστικού υλικού. Επομένως,το εύκολα ή δύσκολα,όπως τα περισσότερα στη ζωή,αν όχι όλα,είναι σχετικό. Είναι πιο εύκολο πλέον να δημιουργήσεις μία άμεση επαφή με το κοινό σου,είναι αρκετά πιο δύσκολο να τους τραβήξεις την προσοχή εξ’αρχής.    

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Δ.Μ. Αγαπημένο βιβλίο θα έλεγα ότι είναι το Freakonomics – σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την αμφιβολία και την κριτική σκέψη και ως κατά βάση γαλουχημένος οικονομολόγος,δεν μπορώ παρά να σταθώ εκστασιασμένος στη τρομερή δουλειά που έγινε σε αυτό το βιβλίο στη καταγραφή των οικονομικών κινήτρων όταν λαμβάνουμε καθημερινές,και όχι μόνο,αποφάσεις.

Αγαπημένος συγγραφέας θα έλεγα πως είναι ο Friedrich Nietzsche,μιας και εκείνος μου δίδαξε πρώτος τον δρόμο της αμφιβολίας και τα μαγικά μονοπάτια που εκείνη μπορεί να ανοίξει διάπλατα μπροστά σου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 12: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Δ.Μ. Υπομονή και κουράγιο! Δεν είμαι αυθεντία και ούτε είμαι αρκετά σοφός ακόμα για να δίνω συγγραφικές συμβουλές,αλλά,όπως για οτιδήποτε άλλο που αξίζει στη ζωή,ας μην το κάνουν για τα λεφτά. Πρώτον,γιατί μπορεί να μην έρθουν ποτέ – είναι η σκληρή αλήθεια του χώρου – και δεύτερον,διότι είναι διαφορετικό να ζεις για να γράφεις από το να γράφεις για να ζεις. Η διαφορά είναι γιγαντιώδης… 

                               Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

                                 Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat