Παραθεριστής

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Λένε πως μπορείς να καταλάβεις πολλά πράγματα για έναν άλλον άνθρωπο,όταν είναι σε κατάσταση θυμού,σε κατάσταση μέθης,ή,στις καλοκαιρινές του διακοπές. Τότε,ως δια μαγείας,όλοι κι όλες αφήνονται πιο ελεύθεροι/ες να εκφράσουν όσα επιθυμούν κι όσα τους/τις προβληματίζουν. Μοιάζει σαν να φεύγει από πάνω τους ένα βαρύ φορτίο που τους καθήλωνε καί δεν τους επέτρεπε να δράσουν όπως ήθελαν... Οι όποιες αντιστάσεις κάμπτονται καί όλα έρχονται στην επιφάνεια. Από καταπιεσμένα συναισθήματα έως καί ενοχές για όλα όσα είτε δεν πρόλαβαν να πούν καί να κάνουν,είτε το αντίστροφο... Με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές οι συνέπειες να είναι ολέθριες...

   Τον συγγραφέα κύριο Γιώργο Τζιτζικάκη τον ''γνώριζα'' μέσα από άλλους αναγνώστες που είχαν διαβάσει τα βιβλία του καί μιλούσαν γι'αυτά με πολύ καλά λόγια. Μέχρι σήμερα δεν είχε τύχει να διαβάσω κάποιο έργο του,αν καί δεν σας το κρύβω πως με είχαν δελεάσει τα όσα είχα ακούσει. Να λοιπόν που μου δόθηκε η δυνατότητα να διαβάσω το νέο του μυθιστόρημα,με τίτλο ''ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗΣ'' που κυκλοφόρησε λίαν προσφάτως από τις εκδόσεις Κάκτος. Ένα βιβλίο που με ικανοποίησε στον υπέρτατο βαθμό καί με έκανε να επιθυμώ να διαβάσω κι άλλα έργα του ιδίου. Ένα βιβλίο που αξίζει της αμέριστης προσοχής του αναγνωστικού κοινού.

   ''ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗΣ'' όπως ήδη σας προείπα,ο τίτλος που κοσμεί το βιβλίο κι αυτομάτως μπήκα σε σκέψεις για το αν κρύβεται ή όχι κάτι πίσω από αυτόν. Αρχικά,ο νούς μου τον ταύτισε με τον παραθερισμό καί τις καλοκαιρινές διακοπές. Έπειτα,όμως,σκέφτηκα πως δεν μπορούσε να ισχύει μόνο αυτό. Δεν μου αρκούσε. Ήθελα περισσότερα καί τα ''απαίτησα''. Είπαμε. Ήμουν θετικά προκατειλημμένη απέναντι στον συγγραφέα. Δεν ήθελα να διαψευστώ. Αρχίζοντας,αισίως,την ανάγνωση του βιβλίου οι τυχόν φόβοι μου εξαλείφθηκαν καί όλες μου οι ερωτήσεις βρήκαν τις απαντήσεις τους. 

    Ο συγγραφέας φορά το προσωπείο του παραθεριστή καί γίνεται ο καθένας/η καθεμία από όλους κι όλες εμάς. Απολαμβάνοντας την ηρεμία που του προσφέρουν οι ημέρες που βρίσκεται σε διακοπές,μπορεί να κάνει μία βαθειά βουτιά,όχι στον βυθό της θάλασσας,αλλά στον βυθό της ψυχής όλων μας. Θα μιλήσει με λόγο θρασύ,καυστικό,κυνικό,ωμό μα πάνω απ'όλα ρεαλιστικό για όλα όσα κρύβουμε μέσα μας καί τα καταπιέζουμε ενώ εκείνα είναι έτοιμα να ξεχυθούν καί να μας καταπνίξουν. Για μένα είναι ένας ''ευγενής επαναστάτης''. Ένας άνθρωπος που διψά να ζήσει όπως επιθυμεί χωρίς όρια,ταμπού,δευτερές σκέψεις καί τα ''πρέπει'' της κοινωνίας. Όλα τα αποτυπώνει πάνω στο χαρτί με ασταμάτητο λόγο. Χρησιμοποιεί οικείο,ίσως σκληρό για αρκετούς/ες λεξιλόγιο,αλλά για μένα δεν μπορούσε να πράξει αλλιώς. Ήταν μονόδρομος αυτή η επιλογή. Σε αντίθετη περίπτωση θα χανόταν όλο το νόημα του κειμένου. Να θυμάστε κι αυτό! Οι λέξεις δεν είναι πρόστυχες. Εμείς που τις προφέρουμε τους δίνουμε τον όποιο χαρακτήρα φέρουν... Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βρίσει ποτέ στην ζωή τους καί η ψυχή τους είναι πίσσα κατράμι,ενώ υπάρχει καί η αντίθετη περίπτωση που μιλάμε για ανθρώπους ''διαμάντια''...

   Πόσοι καί πόσες εκεί έξω θα ήθελαν να ζήσουν με τον τρόπο που λαχταρά η καρδιά καί η ψυχή τους αλλά δεν το επιχειρούν είτε γιατί αισθάνονται φόβο,είτε γιατί οι προκαταλήψεις τους κρατούν δέσμιους/ες χειροπόδαρα; Πόσο αντιφατικό είναι όλο αυτό όταν διεκδικούμε με πάθος την ελευθερία στην έκφραση,στον τρόπο ζωής,στην ισότητα καί τα δικαιώματα που πρέπει να έχουμε ως άνθρωποι; Θα είμαστε ποτέ,άραγε,έτοιμοι/ες να αποτινάξουμε από πάνω μας τα δεσμά καί να αρχίσουμε να ζούμε αληθινά κι όχι υποτυπωδώς; Εάν σας δινόταν η ευκαιρία με έναν μαγικό τρόπο να παρατηρήσετε τον εαυτό σας καί τις αντιδράσεις σας,πώς θα νιώθατε ύστερα; Θα αλλάζατε άρδην ό,τι δεν σας ικανοποιούσε,ή,θα παραμένατε στο τέλμα που ήδη μπορεί να βρίσκεστε;

   ''Ο Παραθεριστής είναι οργισμένος και προκλητικός. Νιώθει ηττημένος και μόνος. Ενίοτε αγαπά τα πάντα και άλλοτε τα αποστρέφεται. Παραθερίζει σε ένα ελληνικό νησί, παρατηρεί τους γύρω του, συναναστρέφεται και συγκρούεται με ήρωες που του προκαλούν εντύπωση, ρισκάρει να μιλήσει για όσα άλλοι δεν μιλούν, και νιώθει ένας παρίας, ένας αταίριαστος άνθρωπος με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Κατ’ ουσίαν, ο Παραθεριστής είσαι εσύ! Εσύ που συναναστρέφεσαι άλλους προσπαθώντας να τους καταλάβεις και εκείνοι που επιχειρούν να κάνουν το ίδιο μαζί σου. Εσύ που το μυαλό σου καταγράφει όσα εισπράττει από την κοινωνία γύρω σου και έρχονται μέρες τις οποίες νιώθεις κομμάτι της, ενώ άλλες δεν ταιριάζεις με τίποτα μαζί της. Ο Παραθεριστής εξιστορεί την ιστορία του για συγκεκριμένο λόγο. Η καταγραφή του αποτελεί ένα πρότυπο θεραπευτικό πείραμα που συστήθηκε στον συγγραφέα από ψυχιάτρους και ψυχολόγους προς απόσπαση της σκέψης από στρεσογόνες, καταθλιπτικές και αυτοκτονικές τάσεις. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικές εμπειρίες και ταυτόχρονα ένα τραχύ εγχειρίδιο του ευ ζην, που μιλά για την αναζήτηση της ουσίας της ζωής, τη δράση αντί της παραίτησης, την επιφάνεια των διαπροσωπικών σχέσεων, την εξάλειψη των ταμπού, την αποδοχή του εαυτού μας και την αποτύπωση της τρέλας ως ένα ακόμη πρόσωπο του στρες που μαστίζει τις ζωές όλων μας.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου αισθάνθηκα αμφίρροπα συναισθήματα,όπως είναι άλλωστε καί η ίδια η ζωή μας. Ναι,προβληματίστηκα καί κάποιες φορές ένιωσα πως έβλεπα να παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μου τυχόν αστοχίες καί λανθασμένες φοβίες,μα εντέλει διαπίστωσα πως η ζωή μας,ναι είναι πολύ ωραία,αλλά θέλει τόλμη,θάρρος καί θράσος. Να την ζούμε όπως ακριβώς πρέπει. Να μην έχουμε απωθημένα. Να μην μας νοιάζει το τι θα πεί ο κόσμος. Κλείστε τα αυτιά σας στις κακεντρέχιες του κόσμου. Ο κόσμος έχει την δική του ζωή ν'ασχοληθεί καί η δική μας ΔΕΝ τον αφορά. Καί σκεφτείτε καί το άλλο. Θέλετε να περάσουν τα χρόνια κι αναλογιζόμενοι/ες τα όσα ζήσατε ή όχι,να θεωρήσετε τον εαυτό σας πλήρη,ή,έναν ακόμη παραθεριστή; Εγώ αναμφίβολα επιλέγω το πρώτο καί το ίδιο συνιστώ καί σε εσάς. 

                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΤΖΙΤΖΙΚΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΚΤΟΣ