Όταν σκοτώνουν έναν βασιλιά

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Ως αναγνώστρια έχω τις δικές μου ''ιδιοτροπίες'' καί απαιτήσεις. Μία εξ αυτών είναι η ακατάπαυστη ''δίψα'' για νέο αίμα στον χώρο της λογοτεχνίας στην χώρα μας κι όχι μόνο. Μου αρέσει,μέσα στην πληθώρα των βιβλίων που με κατακλύζουν καί διαβάζω,να ανακαλύπτω νέους,ανερχόμενους συγγραφείς που έχουν να προσφέρουν το κάτι διαφορετικό από τα τετριμμένα καί να δώσουν έναν αέρα αναζωογόνησης στη λογοτεχνία. Υπάρχουν ταλαντούχοι συγγραφείς εκεί έξω,αλλά πρέπει να είμαστε δεκτικοί/ες στο να ακούσουμε την φωνή τους καί να γνωρίσουμε την πένα τους. 

  Θα μου πείτε,εύλογα,όλοι είναι τόσο καλοί; Η αλήθεια είναι πως όχι. Μπορεί να έχουν μία καλή βάση,αλλά κάποιοι/ες χρειάζονται περισσότερη δουλειά για να φτάσουν στο σημείο να εκδοθεί το πόνημά τους. Χαίρομαι,όμως,όταν οι εκδοτικοί αποφασίζουν να εκδώσουν βιβλία νέων συγγραφέων καί να τους στηρίζουν όταν πραγματικά έχουν κάτι να πούν. Για ένα τέτοιο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα.

    Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής το πρώτο,αν δεν απατώμαι,μυθιστόρημα της συγγραφέως κυρίας Ερμιόνης Βλαχίδου,με τίτλο ''Όταν σκοτώνουν έναν βασιλιά''. Ένα ιδιαίτερο κι εναλλακτικό βιβλίο απ'όσα έχω διαβάσει καί με άφησε αρκετά ικανοποιημένη από την ανάγνωσή του καί μου ''γέννησε'' την επιθυμία να θέλω να διαβάσω μελλοντικά κι άλλα έργα της. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δω το πως θα εξελισσόταν τόσο ως συγγραφέας,όσο καί στα θέματα που θα επιθυμούσε να αναδείξει μέσα από τις ιστορίες των βιβλίων της.

   Η συγγραφέας ''πατάει'' πάνω σε μία αρκετά καλή καί με προοπτικές εξέλιξης βάση η οποία την βοηθά να αναπτύξει την σκέψη της καί να την αποτυπώσει πάνω στο χαρτί με τρόπο ομαλό κι αβίαστο. Χρησιμοποιεί άφθονο,οικείο λεξιλόγιο,μεστά καί μικρά κεφάλαια που λειτουργούν ως σκηνές μίας κινηματογραφικής ταινίας,περιγραφικές εικόνες καί άμεσους,γρήγορους,σύντομους διαλόγους ανάμεσα στους ήρωες που σε συνδυασμό με την ψυχογράφησή τους μας επιτρέπουν να δούμε βαθειά μέσα στις ψυχές τους. Να κατανοήσουμε την σκέψη τους,τις επιλογές που κάνουν καί τον τρόπο που πράττουν. Μας επιτρέπουν είτε να τους συμπαθήσουμε,είτε όχι. Σε καμία περίπτωση,δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιφανειακοί/ές... Ίσως θα ήθελα κάποιες επιπλέον πληροφορίες για κάποιους ήρωες καί κάποιες ''γέφυρες'' ανάμεσα σε κάποια σημεία. Κατά τ'άλλα μου άρεσε η παράλληλη πρωτοπρόσωπη αφήγηση τόσο από την μεριά της γυναίκας πρωταγωνίστριας,όσο κι από την μεριά του άνδρα πρωταγωνιστή. Έδιναν μία ολοκληρωμένη εικόνα των γεγονότων.

    ''Τι γίνεται όταν σκοτώνουν έναν βασιλιά; Εξαρτάται τη χώρα… Όταν όμως σε αυτή τη χώρα επικρατεί ήδη χάος και πανικός και η Πριγκίπισσα της θέλει μόνο να βρει το δολοφόνο, τα πράγματα γίνονται περίπλοκα. Τόσο περίπλοκα που λάθος άτομα καταλήγουν στη φυλακή, οι κίνδυνοι όλο και αυξάνονται και ένα ολόκληρο σύστημα φαίνεται έτοιμο να καταρρεύσει…''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Η αφήγηση των γεγονότων ξεκινά με έναν ήσυχο τρόπο,όχι τόσο έντονο όσο θα περίμενα,μα καθώς κυλούν οι σελίδες καί βαδίζουμε πιο βαθειά στην ουσία της υπόθεσης,η ένταση δείχνει αυξητικές τάσεις. Δεν σας το κρύβω πως μου φάνηκε κάπως παράξενη σαν ιστορία,αλλά ήθελα να φτάσω μέχρι το τέλος καί να δώ που είχε σκοπό να καταλήξει η συγγραφέας. Σαν μία αλληγορία της καθημερινής μας ζωής καί ένα αιχμηρό σχόλιο απέναντι στην πολιτική κατάσταση που επικρατεί σε συνδυασμό με την κατάχρηση της εξουσίας που κάνουν όσοι την έχουν στα χέρια τους καί λειτουργούν αποκλειστικά με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον κι όχι αυτό των πολιτών της χώρας θα μπορούσε να παρομοιαστεί,κατ'εμέ,η πλοκή του βιβλίου.

   Σκοπός της συγγραφέως είναι να αφυπνίσει συνειδήσεις,να ''ξεβολέψει'' τους αναγνώστες απ΄τις αναπαυτικές θέσεις πάνω στις οποίες κάθονται,να τους κεντρίσει την κριτική ικανότητα καί σκέψη καί να τους κάνει να ξεκινήσουν να διεκδικούν ό,τι δικαιούνται. Να μάθουν να μην γίνονται υποχείρια καί φερέφωνα κανενός ηγέτη. Να ζητούν δικαιοσύνη,ελευθερία καί ισότητα για όλους. Μόνο έτσι θα είναι πιο πιθανό να υλοποιηθεί το σενάριο για ένα ελπιδοφόρο καί καλύτερο μέλλον. Είμαστε έτοιμοι/ες για κάτι τέτοιο,ή,ο φόβος,ή,η συνήθεια -πείτε το όπως θέλετε- θα μας κρατήσουν πίσω;

   Επειδή το βιβλίο δεν έχει πολύ καιρό που κυκλοφόρησε,κάπου εδώ επιλέγω να κλείσω την αναφορά μου σε αυτό. Άν σας κέντρισε την προσοχή,αναζητήστε το. Πάντα να δίνετε ευκαιρίες στους νέους συγγραφείς. Μην τους απορρίπτετε πρίν γνωρίσετε,έστω για μία φορά,το στυλ γραφής τους. Ποτέ δεν ξέρετε τι θα διαβάσετε καί θα σας ικανοποιήσει.

                                                                 Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΡΜΙΟΝΗ ΒΛΑΧΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ